«فریدون حسن» در روزنامه «جوان»نوشت:
حتماً به یاد دارید که در بحبوحه جنگ و جدال لفظی با عربستانی‌ها بر سر میزبانی مسابقات لیگ قهرمانان آسیا نوشتیم که ما باید عربستانی‌ها را بی خیال شویم و کفاشیان را بگیریم، امروز می‌خواهیم عنوان کنیم که اصلاً ما باید اول با فدراسیون فوتبال و کل مدیران آن بجنگنیم، بعد سر فرصت تکلیف خودمان را با عربستان و بقیه هم پیمانانش روشن کنیم. حرف‌‌های جناب آقای دکتر علیرضا اسدی، دبیر فدراسیون فوتبال را شنیده‌اید؟ جناب اسدی در اظهار نظری فیلسوفانه مدعی شده‌اند که 45 روز وقت گرفتن از AFC مقابل عربستانی‌ها یک پیروزی بوده است. احسنت جناب اسدی، واقعاً برای بیان این جمله تاریخی چقدر فکر کردید؟ چقدر از تحصیلات و تجارب خود استفاده کردید که به این نتیجه تاریخی رسیدید؟
واقعاً در فدراسیون فوتبال چه خبر است؟ جناب رئیس که سینه چاک شیخ سلمان است و چشم‌ها را از ابتدا روی تمام ماجرا بسته بود، گوش‌هایش راهم و امروز آقای دبیر فدراسیون مهلت 45 روزه برای زیر سؤال بردن امنیت کشور را یک پیروزی مقابل عربستان عنوان می‌کند.
سؤالی که این روزها باید از مسئولین فدراسیون پرسید این است که مماشات و کوتاه آمدن با این همه توهین و تحقیر در برابر عربستان و AFC تا چه زمانی ادامه پیدا خواهد کرد؟ آیا واقعاً حضور در لیگ نه چندان معتبر قهرمانان آسیا اینقدر ارزش دارد که مصالح ملی ایران در برابر کشوری مزدور چون عربستان به این راحتی به بازی گرفته شود، آن وقت شخصی چون آقای اسدی با توهین آشکار به درک، فهم و شعور ملت بزرگ ایران 45 روز به تعویق افتادن این شکست را یک پیروزی قلمداد کند.
آقای اسدی چه فکری در خصوص افکار عمومی کرده‌اید که این‌گونه سخن گفته‌اید، حرف‌‌های شما ناخودآگاه فوتبالی‌ها را به یاد تیم ضعیفی می‌اندازد که برای عقب افتادن زمان شکستش در طول مسابقه عقب می‌کشد و اینقدر بد دفاع می‌کند که اگر قرار بود مثلاً یک بر صفر بازی را ببازد با تفاضل گل بالا می‌بازد و بیشتر تحقیر می‌شود.
به راستی که فوتبال ایران در این ماجرا نه به عربستان که به کوتاهی‌‌های فدراسیون فوتبال باخت، ما به کفاشیان باختیم، به علیرضا اسدی باختیم و در نهایت به وزارت ورزش باختیم که حتی حاضر نشد در این خصوص بیانیه‌ای صادر کند و در حمایت از تیم‌‌های حاضر در لیگ قهرمانان آسیا و دفاع از حق میزبانی ایران حرفی بزند. ما به خودمان باختیم، و این باختن به آنجا ختم شده که حالا رقیب وقیحانه‌تر حتی به فکر حذف نمایندگان ایران و کنار گذاشتن آنها از گردونه رقابت‌هاست که با سوء مدیریت حاکم بر فدراسیون فوتبال از بالا تا پایین هیچ بعید نیست این اتفاق نیز رخ دهد.
فوتبال ایران در حالی برای رسیدن به جام جهانی و بزرگی در آسیا تلاش می‌کند که هیچ عزمی برای رسیدن به این هدف‌ها در فدراسیون وجود ندارد، فدراسیون کفاشیان را عده‌ای بی‌خیال تشکیل می‌دهند که حتی قادر به فکر کردن در خصوص یک تصمیم بزرگ و حیاتی هم نیستند. این روزها فقط باید امید داشت که انتخابات این فدراسیون ناکارآمد زودتر برگزار شود، شاید فرجی حاصل شد. به طور حتم تا زمانی که این تیم مدیریتی بر فوتبال کشور حاکم است باید منتظر چنین اتفاقاتی بود. فراموش نکنیم که عربستانی‌ها حالا برای حذف فوتبال ایران گام برمی‌دارند و این اتفاقی است که می‌تواند حتی برای تیم ملی فوتبال در راه رسیدن به جام جهانی نیز رخ دهد. زنگ خطر به صدا درآمده اما مسئولین فوتبال ایران از کفاشیان گرفته تا اسدی و بقیه ظاهراً هنوز به فکر تعامل با عرب‌ها و AFC هستند.
