منصوریان گفت: من برخلاف آنچه عنوان شده است، اصلاً گریه نکردم. فقط در این سال‌ها سه بار گریه کردم. اول برای ناصرخان حجازی، دومین بار برای غلامحسین خان مظلومی و سومین بار برای فوت منصورخان پورحیدری. گاهی به ناحق به ما فحاشی می‌شود. دوربین‌های تلویزیونی روی من زوم است و گریه نمی‌کنم، اما فحاشی به همه ما وجود دارد. من حامد لک را دوست دارم اما او کاری انجام داد که باعث شد هوادار ما تحریک شود. او دستش را روی گوشش گذاشت تا هوادارمان را از روی سکو بلند کند. خود من هم هوادار بودم و می‌دانم وقتی بازیکن به تماشاگر احترام نمی‌گذارد و تماشاگر هم دستش از حضور در زمین کوتاه است، چه اتفاقی رخ می‌دهد.
