اگر تراکتورسازی به هر دلیل نتواند در لیگ شانزدهم رتبه دومی‌اش را پس بگیرد و یا احیانا فینال جام حذفی را هم از دست بدهد، مقصر فقط امیر قلعه‌نویی نیست اما حرکت‌های زیر پوستی برخی تصمیم‌گیران در باشگاه تراکتور معنی دیگری می‌دهد و آنها می‌خواهند تمام ناکامی‌های این تیم را گردن امیر قلعه‌نویی بیندازند.
سکوت مدیران و حتی سایت باشگاه تراکتورسازی در مقابل شایعات تغییر کادر فنی تراکتورسازی که در روزهای اخیر مطرح شده و حتی از فراز کمالوند به عنوان سرمربی جدید این تیم یاد می‌شود، نشان می‌دهد که متولیان در این باشگاه اعتقادی به حمایت از امیر قلعه‌نویی ندارند وگرنه در مواجهه با خبر تحولات نیمکت تراکتورسازی واکنش‌هایی نشان داده می‌شد؛ همانطور که دیدیم قبل از بروز این اختلاف‌ها باشگاه تراکتورسازی همسو با سرمربی‌اش علیه برنامه‌ریزان سازمان لیگ بیانیه‌های بسیاری نوشت و نحوه برگزاری بازی‌های لیگ برتر را به چالش کشید.
ظاهرا مدیران باشگاه تراکتورسازی اعتقادی به ادامه همکاری با امیر قلعه‌نویی ندارند که در روزهای اخیر هیچ واکنشی به موضوع بازگشت احتمالی فراز کمالوند به تراکتورسازی نشان نداده‌اند. در عین حال خبرهای دیگری از تبریز به گوش می‌خورد که بسیار حیرت آور است. آنها که در باشگاه تراکتور روی مسائل کلان بحث می‌کنند بدشان نمی‌آید که امیر قلعه‌نویی را پیش از فرا رسیدن فینال جام حذفی از کار برکنار و فرد مورد نظر (فراز کمالوند) را بر مسند کار بنشانند. تصمیمی که از جهاتی آنها را به مراد دل خود می‌رساند. حقیقت این است که تراکتور با وجود همه انتقاد‌هایی که به آن وارد است اما در جام حذفی شانس قهرمانی دارد و حمایت تا آن بازی حساس می‌تواند کادر فنی و شخص قلعه‌نویی را در حاشیه امنیت قرار داده و با آرامش بیشتری راهی این میدان کند اما از رفتارها پیداست که عده‌ای نمی‌خواهند امیر قلعه‌نویی با تراکتورسازی جام قهرمانی جام حذفی را به دست آورد و به همین علت است که سناریوی برکناری او را در صورت تکرار باخت‌ها در روزهای آتی چیده‌اند. افرادی که این روزها در اتاق فکر خود برای امیر قلعه‌نویی نقشه کشیده‌اند یادشان رفته که بخش اعظمی از مشکلاتی که برای تراکتورسازی به وجود آمد ناشی از اهمال‌ها و سستی‌های بزرگ مدیریتی بود و اگر این باشگاه از نقل و انتقالات نیم‌فصل محروم شد، مسببی جز مدیران نداشت. شاید اگر تراکتورسازی همچون دیگر تیم‌ها می‌توانست بازیکنان مورد نظرش را جذب کند و برای مثال از همین امید عالیشاه و احمد نوراللهی بهره بگیرد اکنون شانس قهرمانی هم داشت اما بدهی‌های سنگین و بی‌توجهی‌های دامنه‌دار به این ماجرا در نهایت باعث شد تا فیفا حکم شدیدی علیه این باشگاه صادر کند و بزرگترین لطمه را همین امیر قلعه‌نویی ببیند.
سرمربی که حالا دیگر مورد وثوق مدیران این باشگاه نیست و از نگاه آنها عامل تمام مشکلات و بدبیاری‌ها محسوب می‌شود. قاعدتا اما اگر عدالت وجود داشت ابتدا باید مدیرانی بازخواست و محاکمه می‌شدند که تراکتورسازی را از نقل و انتقالات نیم‌فصل محروم کردند. مدیرانی که نتوانستند بدهی‌های گذشته را پرداخت کنند و این تیم را در مسیری قرار دادند که از آن شور و اشتیاق ابتدای فصل بیفتد و نای رقابت نداشته باشد.
