او در تحلیل بازی ایران – ازبکستان این چنین آورده است: « ما در بازی‌های ملی برتری قاطعی نسبت به ازبک‌ها نداریم پس نباید از حالا فکر کنیم حتما مقابل این تیم پیروز هستیم. اگر بخواهید جریان یک بازی را به حال خود رها کنید تن به حوادثی می‌دهید که آنها را پیش‌بینی نکرده‌اید. نزدیک‌ترین حادثه تلخی که همین اواخر برایمان رخ داد، بازی استقلال و العین بود که با داشته ناچیز به خانه حریف رفتیم و آن اتفاق تلخ رخ داد. دیدار ایران و ازبکستان یک بازی واقعی است. پیروزی و شکست برای هر دوی آنها اهمیت دارد. ایران با برد صعودش را تضمین می‌کند و با باخت نیمی از راه طی کرده را به عقب برمی گردد. ازبکستان با برد به جدول برمی‌گردد و با باخت امیدهایش را تا اندازه زیادی از دست می‌دهد. به همین دلیل هرگونه پیشداوری برای برد و ترتیب‌دادن جشن صعود کار منطقی نیست. شل‌گرفتن آرایش تیمی، نقشه برای جوان‌کردن تیم، تغییر سیستم برای یافتن پتانسیل جدید در تیم و ماجراجویی و آزمایش‌های جدید به ضرر ایران تبدیل خواهد شد و ما را چند گام به عقب می‌برد. البته من کی‌روش را چنین فردی نمی‌بینم که بخواهد دست به ماجراجویی در چنین دیدار حساسی بزند. کی‌روش همان فردی است که سیب‌زمینی‌ها را دانه به دانه پوست می‌گیرد و تا به هدفش نرسد دست به ریسک نمی‌زند و کوتاه نمی‌آید. با شخصیتی که در ٧سال گذشته از کی‌روش دیده‌ام اطمینان دارم یک‌درصد هم در بازی با ازبکستان، تغییر و ریسک را به مخیله‌اش راه نمی‌دهد. او با ترکیبی مطمئن در این بازی به میدان می‌رود و بهتر از همه می‌داند تیمش چه وضعیتی دارد. کلاف فوتبال ازبکستان با تمام تیم‌های گروه فرق دارد چون این تیم فاکتورهای خطرناکی در فوتبالش دارد که حتما کی‌روش آنها را به خوبی می‌شناسد. من از الان تیم ایران را برنده نمی‌دانم اما احتمال نتیجه‌نگرفتن ایران مقابل ازبکستان همان حادثه‌ای است که در ابتدای صحبت‌هایم مطرح کردم.»
