مردانی که به جرأت می‌توان گفت در اختیار داشتن هر کدام از آنها برای هر تیم دیگری یک موهبت محسوب می‌شود ولی حالا منصوریان جملگی آنها را در یک سبد مال خود کرده است و اگر هوشیار باشد، می‌تواند از آنها به بهترین شکل ممکن در این فصل سود ببرد.
مردان تکنیکی در کنار هم
بدون شک برگ برنده این فصل استقلال در خط میانی، مردان تکنیکی‌ای است که جذب یا قراردادشان را تمدید کرده است. آنها از فصل گذشته فرشید اسماعیلی و امید نورافکن را در اختیار دارند که در عین جنگندگی، تکنیک خوبی هم دارند و در نیم‌فصل دوم فصل قبل حسابی آن را به منصه ظهور رساندند. تازه به این نفرات باید خسرو حیدری را هم اضافه کرد که اگر چه فصل گذشته از روزهای اوج فاصله داشت ولی انصافاً وقتی روی فرم باشد، می‌تواند روی ارسال توپ‌ها از جناح راست روی دروازه رقبا نقش بسیار مثبتی ایفا کند. به این نفرات می‌توان امید ابراهیمی را افزود که حالا مصدوم است ولی قطعاً در بازگشت می‌تواند کمک‌حال منصوریان شود. تازه روزبه چشمی نیز بعد از بالغ بر 16 ماه دوباره به استقلالی‌ها اضافه می‌شود. روزبه البته به عنوان مهره‌ای درگیر شونده شناخته می‌شود ولی همین مسئله باعث خواهد شد تا او جنگ‌های تن به تن را ببرد و راه را برای حرکات تکنیکی سایر نفرات هموار کند. در کنار همه این نفرات، میلاد زکی‌پور، فرشید باقری و یعقوب کریمی هم می‌توانند هر از گاهی به خط میانی کمک کنند.
سه‌گانه‌های برگ برنده
اما بدون هیچ شک و تردیدی، برگ برنده خط میانی استقلال 3 مهره‌ای است که در این فصل جذب شده‌اند. مهره‌هایی که اتفاقاً خیلی به سن و سال آنها گیر می‌دهند و انتقادات مطروحه پیرامون این مسئله هم درست است ولی نمی‌توان تکنیک بالای آنها را کتمان کرد. اگر چه هر لحظه بیم مصدومیت مجتبی جباری می‌رود ولی کیست که نداند اگر او آماده باشد، حتی نیم‌ساعت بازی کردن هم برایش کافی است تا زهرش را به تن رقبا بریزد. تازه سرور جپاروف هم این فصل کنار مجتبی قرار می‌گیرد، مهره‌ای که از قضا او هم بالای 30 سال است ولی توانایی‌اش در عرصه تکنیک غیر قابل کتمان تلقی می‌شود. تازه داریوش شجاعیان نیز سومین ضلع این سه‌ضلعی به حساب می‌آید. مردانی که می‌توانند با پاس‌ها و تکنیک خودشان همه چیز را عوض کنند.
