عجیب است در باشگاهی که بهترین مدیران و کارشناسان فوتبال را دارد، چرا اصرار به حفظ کرانچار داشتند؟ از زیان‌های مالی که متوجه سپاهان شد، می‌گذریم و آنها را قابل جبران می‌دانیم اما کاهش و نزول موقعیت و محبوبیت مردمی و اجتماعی به این زودی‌ها قابل جبران نخواهد بود. منصور ابراهیم‌زاده که در فوتبال ما به درجات بالا و حتی سرمربیگری تیم ملی نیز نزدیک شده بود، در هیاهوی فوتبال و جو رقم‌های آنچنانی رفت در بخش زیرین فوتبال ایران. نزدیک شدن ابراهیم‌زاده به سپاهان برای هر دو طرف مثبت خواهد بود و به نوعی این بودن که شکل تکمیلی دارد، حال و روز هر دو طرف را خوب خواهد کرد. واقعاً مردم اصفهان چگونه باور خواهند کرد که سپاهان تیم متمول و باثبات فوتبال ایران باید در رده سیزدهم جدول لیگ باشد؟ سپاهان با تیم صدرنشین ۲۸ امتیاز اختلاف دارد و ۱۵ امتیاز با رقیب اصفهانی خود یعنی ذوب‌آهن. این جایگاه تیمی چون سپاهان با ۶۴ سال سابقه نیست.
منصور ابراهیم‌زاده مسئولیت سنگینی را پذیرفته است و باید با استراتژی حساب شده سپاهان را از غرق شدن نجات دهد. هدف اول ابراهیم‌زاده، حفظ سپاهان در لیگ است و سپس باید در اهداف درازمدت خود تعریف تازه‌ای از قهرمانی بدهد. آنچه مردم فوتبال‌دوست اصفهان از سپاهان انتظار دارند، همانا تکرار قهرمانی در ۵ دوره است، تیمی که در فینال لیگ قهرمانان آسیا حضور داشته و به جام باشگاه‌های جهان در سال ۲۰۰۷ راه یافت. ۳ قهرمانی پی‌درپی در لیگ برتر نشانه‌ای از اقتدار این تیم بود که توانست نوار قهرمانی‌های تیم‌های بزرگ تهرانی را پاره کند.
منصور ابراهیم‌زاده، سپاهان را خوب می‌شناسد و پتانسیل موجود در فوتبال اصفهان و سپاهان را می‌داند، نیروهای لازم را نیز در اختیار دارد و حالا نوبت هنرنمایی اوست. این انتخاب، اصفهانی‌ها را خوشحال و به بودن سپاهان امیدوار کرد. زمان آن رسیده که مدیرعامل و هیئت مدیره سپاهان با تمام نیرو به حمایت و یاری ابراهیم‌زاده بروند و سپاهان را از این سقوط نابهنگام نجات دهند.
