شاگردان والورده روز یکشنبه با برتری قاطعی که نسبت به حریفان در جدول لالیگا دارند، توانستند خیلی زودتر از به پایان رسیدن فصل، قهرمانیشان را قطعی کنند آن هم در شرایطی که رئالیها بعد از شروعی متزلزل در طول فصل خیلی سریع از کورس قهرمانی جا افتادند.
والنسیا شروع قدرتمندی در این فصل داشت و به تعقیب بارسا میپرداخت ولی با گذر هفتهها، آنها دچار افت شدند و فاصلهشان تدریجاً با تیم کاتالان بیشتر و بیشتر شد؛ اتلتیکومادرید تنها تیمی بود که بیش از سایر رقبا، همنفس بارساییها شود، هرچند که همیشه دورادور آنها را نگران میکرد و هرگز نتوانست خیلی به آبیواناریها نزدیک شود. آنها از لغزشهای بارساییها (در تساویهای غیرمنتظره مقابل اسپانیول، ختافه و لاسپالماس در طول 5 هفته) استفاده کردند تا خودشان را به 5 امتیازی تیم کاتالان برسانند ولی برد بارسا مقابل اتلتیکو در دوئل رودررویشان در نوکمپ، عملاً سرنوشت رقابتهای این فصل را رقم زد.
قهرمانی بارساییها در این فصل لالیگا، از قاطعیت و انسجام تیم والورده خبر میدهد. البته او در فصل اول حضورش در بارسا کار سادهای را پیشرو نداشت؛ به ویژه آنکه کار او در بارسا با جدایی نیمار از تیم آغاز شد؛ در همان حال و روز رئالیها خیلی ساده آنها را در سوپرکاپ اسپانیا شکست دادند و در نهایت هم آنها نتوانستند خریدهای ایدهآلی در بازار تابستانی داشته باشند.
تغییرات والورده در بارسا
والورده خیلی سریع توانست بارسا را تبدیل به تیمی منسجمتر نماید. حالا بازیکنان تیم در خطوط مختلف متحدتر و هماهنگتر کار میکنند و نسبت به سالهای قبل، آنها آن راندمان بالا در تحت فشار گذاشتن حریفان را به دست آوردهاند. بعد از آنکه او توانست ساختار تیم را منظم کند، همه چیز آسانتر پیش رفت و از آن زمان به بعد بود که مسی به عنوان رهبر ارکستر کنترل امور را در دست گرفت. او که لیدر گلزنی و دادن پاس گل در تیم است، بار دیگر نشان داد که چه کارهایی میتواند انجام دهد. سوارس که فصل را به دور از آمادگی شروع کرده بود، با گذر زمان تبدیل به بهترین یار مسی در هنگام گلزنی شد و یک زوج ویرانگر را تشکیل دادند.
بازیکنانی مثل راکیتیچ، اینیستا، آلبا، پیکه، بوسکتس و اومتیتی هم نقش پررنگی در قهرمانی تیم در لالیگا داشتند. همه آنها فصلی خیرهکننده را سپری کردند.
باید از تراشتگن هم نام برد که نقش پررنگی در رسیدن بارسا به جام قهرمانی داشت و حالا این شانس را دارد که جایزه سامورا را هم به عنوان دروازهبانی با کمترین گل دریافتی مال خود کند. دفاع وظیفه تمام شاگردان والورده است ولی تراشتگن هم در لحظات کلیدی بازیها، بارها مانع گلزنی حریفان شده و اگر او نبود، اوضاع اصلاً اینگونه برای تیم پیش نمیرفت.
بارسا حالا در فاصله 4 هفته مانده تا پایان لالیگا قهرمانیاش را مسجل کرده و از هر حیث از رقبا فاصله زیادی دارد. نکته جالب اینجاست که این تیم در طول تمام فصل حتی در یک بازی بازنده نبوده و در همین مسیر هم به حرکت ادامه میدهد. در عین حال بارسا در بازیهای سرنوشتساز، قدرت بالایی از خود به نمایش گذاشته که از جمله آنها میتوان به برد در برنابئو، بردهای ارزشمند مقابل والنسیا و اتلتیکو در نوکمپ و تساوی خارج از خانه مقابل این دو تیم اشاره کرد.
هشتمین دوگانه
این جام باعث شد تا بارسا این فصل را با فتح جام دوگانه به پایان ببرد و این هشتمین بار در طول تاریخ است که چنین اتفاقی برایشان رخ میدهد. سه بار این اتفاق در دهه 1950 رخ داد و برای تکرار آن بارساییها 30 سال منتظر ماندند تا فانخال چهارمین دبل تاریخ بارسا را در سال 1998 رقم بزند. گواردیولا در سال 2009 این اتفاق را تکرار کرد (در سالی که دوگانه، سهگانه شد)؛ لوئیس انریکه در سال اول حضورش در بارسا در سال 2015 دوگانه را فتح کرد و سال بعد هم این موفقیت را تکرار کرد و حالا نوبت والورده است که دوگانه دیگری را برای آبیواناریها فتح کند.