به واقع منتقدان به سبک بازی تیم ملی در این دو بازی ایراد گرفته‌اند! حتی دیدید مهدی مهدوی‌کیا بعد از بازی با پرتغال در برنامه ۲۰۱۸ خطاب به عادل فردوسی‌پور گفت: تیم ملی در دفاع کردن خوب است، اما در مالکیت توپ و گردش آن ضعیف است!
دیدگاه کی‌روش بر این است که در برابر تیم‌های بزرگ که بازی مالکانه دارند اگر قرار باشد مثل آن‌ها بازی کنیم به طور حتم شکست خواهیم خورد و چه بسا شکست‌های سنگینی در کارنامه تیم ملی به ثبت برسد. حق با کارلوس کی‌روش است یا منتقدان تیم ملی؟ شاید بهتر است برای دستیابی به پاسخ این سؤال آمار شگفتی بزرگ جام جهانی ۲۰۱۸ در مرحله گروهی را مرور کنیم؛ در بازی‌ای که کره جنوبی ۲ گل به تیم ملی آلمان زد و باعث حذف قهرمان جهان شد.
در این بازی بر اساس آمار ارائه شده از سوی فیفا ۷۰ درصد از زمان بازی توپ در اختیار آلمان بود و کره‌ای‌ها با وجود پیروزی تنها در ۳۰ درصد از زمان بازی صاحب توپ بودند. آلمانی‌ها ۷۱۹ پاس داده‌اند و میزان پاس‌های رد و بدل شده بین بازیکنان کره کمتر از یک‌سوم پاس‌های آلمان بوده است؛ یعنی ۲۳۸ پاس، اما کره در این بازی بیشتر از آلمان دویده است، کره‌ای‌ها ۱۱۸ کیلومتر دویدند و آلمانی‌ها ۱۱۵ کیلومتر.
این همان آمار‌هایی است که در بازی‌های ایران به ثبت رسیده. ایران در همه بازی‌هایش به خصوص در جام جهانی توپ را به حریف می‌دهد و در عوض فضا را می‌بندد و تلاش می‌کند بعد از توپ گیری دست به حمله سریع یا ضد حمله بزند. تیم ملی تاکنون با این تاکتیک موفق بوده است و در این جام جهانی همه نگاه‌ها را متوجه خود کرد.
آیا ایران اشتباه می‌کند؟ آیا کره جنوبی اشتباه می‌کند؟ این آمار‌ها را می‌توان در خیلی از بازی‌ها دید. در بازی‌هایی که تیم‌های کوچک سعی کرده‌اند در برابر تیم‌های بزرگ با تجمع در منطقه یک‌سوم دفاعی و شروع دفاع از نیمه حملات حریف را خنثی کنند. جالب اینکه تیم ایران با این تاکتیک بهترین تیم دفاعی در مرحله گروهی بوده است.
