برای ساشا شفر پول هست، برای VAR نیست!

 در فوتبالی که تیم‌های پرهوادارش بخش اعظمی از سرمایه‌های خود را از راه‌های دولتی تامین می‌کنند که یکی از همین منابع فدراسیون فوتبال است، بی‌آنکه اهم و فی‌الاهم شود، توجهی به تامین چنین ادواتی نمی‌شود، درحالی کاهش بخش اندکی از درآمدهای تبلیغاتی که از کاسه سازمان لیگ به کیسه باشگاه‌ها ریخته می‌شود، می‌تواند تامین‌کننده نیازهای ضروری‌تر فوتبال ایران از جمله همین سیستم وی.ای. آر باشد.

چرا نباید فدراسیون فوتبال را مقصر در عقد قرارداد باشگاه استقلال با ساشا شفر ندانست؟ فدراسیونی که بدون در نظر گرفتن وجاهت فنی پسر سرمربی سابق استقلال اجازه داده با این باشگاه قرارداد منعقد کند تا به سادگی بخشی از بودجه باشگاه استقلال که به نوعی از منابع همان فدراسیون و زیر مجموعه‌اش سازمان لیگ هم تامین می‌شود، مصروف اموری غیر ضروری شود.

اهمال‌ها در فوتبال ایران در واقع از همین نقطه نشات می‌گیرد. فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ و آنها که به جای سخت‌گیری‌های اصولی عرصه را برای ورود افراد غیرموجه به باشگاه‌های پر طرفدار باز می‌گذارند تا هم ضررهای مالی بزرگ بر آنها تحمیل شود و هم از لحاظ فنی فوتبال ایران درجا بزند.

یادمان می‌آید ابتدای لیگ هجدهم و بعد از پایان جام جهانی بارها توصیه شد که فوتبال ایران به دلایل فنی به سیستم کنترل هوشمند یا همان VARمجهز شود اما به دلیل آنچه ضعف‌های مالی عنوان شد با ورود این سیستم به فوتبال ایران ممانعت شد. فدراسیون فوتبال اما به سادگی می‌توانست این مشکل جزیی را برطرف کند و خود بخشی از درآمدهای باشگاه‌ها را مصروف این امور کند تا باشگاه‌ها نیز آن قدر احساس دست و دلبازی نکنند که برای افرادی که فاقد مدرک مربیگری هستند، دستمزد دلاری در نظر بگیرند!

هرساله از این مبالغ در فوتبال ایران به وفور صرف خارجی‌های بی‌کیفیت می‌‌شود و کمتر نشانه‌ای از بازدارندگی و مدیریت سرمایه‌های تیم‌ها که فدراسیون فوتبال خود تامین‌کننده بخشی از آن هم هست از سوی متولیان فوتبال دیده می‌شود.

بی تعارف باید شیوه نگاه‌مان به آینده این فوتبال را عوض کنیم تا لیگ برتر همان گونه که در خیلی از سطوح رشد داشته به چنان مرحله‌ای از تکامل برسد که در دنیا نیز به عنوان یک عرصه پویا و قابل سرمایه گذاری شناخته شود.

فوتبال ایران نیازمند مدیریت اصولی‌تر است. دیدگاهی آینده نگرانه و برنامه‌هایی شکیل‌تر با درنظر گرفتن همه ابعاد آن. فوتبال ایران را با اندکی ریزبینی و دقت می‌توان سازماندهی مطلوب‌تری داد تا این حجم از اعتراض‌ها لااقل به خاطر صحنه‌ای که اگر با وی.ای. آر چک می‌شد این همه هیاهو به پا نمی‌کرد و چه بسا در همان زمان برگزاری مسابقه داوران می‌توانستند تصمیم بهتری درباره آن صحنه بگیرند تا احتمالا شانس قهرمانی یک تیم به کلی از بین نرود.

ختم کلام: باشگاه استقلال اگر با هزینه‌هایی که برای پسر سرمربی‌اش متحمل شد، لااقل برای بازی‌های خودش سیستم وی‌.ای.آر می‌خرید شاید جام هجدهم را می‌برد. آیا ارزشش را نداشت؟