از یک ماه قبل تا الان کلی اتفاق در دنیا افتاده و همین ایران خودمان هم اتفاقات ناگوار طبیعی و غیر طبیعی بسیاری را به خود دیده است. ورزش و فوتبال هم از این اتفاقات کم نداشته‌اند. مهم‌ترین اتفاق پرسپولیس تغیر کادر فنی‌اش بوده؛ کالدرون، خواکین، والنسیا و سیدی رفته‌اند و به جای آنها گل‌محمدی، مطهری، فنایی، رحیم‌پور و عسگری به کادر فنی اضافه شده‌اند. از تیم پرسپولیس هم چهره‌هایی مثل حسین ماهینی، فرشاد احمدزاده و آدام همتی رفته‌اند و فعلاً کر‌یستین اوساگونا تنها چهره‌ای است که برای اولین‌بار با لباس پرسپولیس تماشایش خواهیم کرد.
اخبار ورزشی- خیلی چیزها تغییر کرده اما کریم باقری، کلی بازیکن عصبی اما باانگیزه، کلی هوادار امیدوار و یک ورزشگاه پیر سر جای‌شان مانده‌اند. اینها امروز میزبان تیمی هستند که تغییر داشته اما نه در حد پرسپولیس. آنها تغییرات کادر فنی‌شان را قبل از نیم فصل تجربه کردند و اتفاقاً چقدر هم برای‌شان خوب شد. تراکتور برخلاف پرسپولیس اردوی خارجی رفت و در جذب بازیکن جدید هم تا حدی جلو رفت تا چاله چوله‌هایش را پر کند اما اینکه شکل این تیم بهتر شده یا بدتر نه امروز بلکه تا چند هفته بعد می‌توان درباره‌اش صریح‌تر و شفاف‌تر حرف زد. درست مثل پرسپولیس.
بازی امروز برای پرسپولیس اولین فینال از فینال‌های هشتگانه‌ای است که طی 36 روز پرفشار پیش‌روی یحیی و کادر فنی جدیدش قرار گرفته است. آنها امروز اولین بازی بعد از تعطیلات‌شان را مقابل تیم سوم جدول برگزار می‌کنند، آن‌هم در شرایطی که می‌دانند سپاهان دو امتیاز را در تبریز جا گذاشته و نتوانسته موقعیت‌شان در صدر را تهدید کند.
پرسپولیس با کادر فنی و شکل و شمایل تازه برای انتقام می‌آید. آنها بازی رفت را با کالدرون باختند. آن‌هم در روزهایی که مرد آرژانتینی تازه آزمون و خطاهایش را آغاز کرده و تیمش را خوب نمی‌شناخت. آن باخت بعد از دوران باشکوه پرسپولیس با برانکو در تبریز رقم خورد و برای پرسپولیسی‌ها سنگین آمد، پس طبیعی است که امروز علاوه بر شروع روند خوب و تحکم صدرنشینی، انگیزه‌ای به نام انتقام، تیم گل‌محمدی را به سمت و سوی پیروزی هل دهد.
این مسابقه البته از نظر موقعیت دو تیم در جدول، پتانسیل فنی و نیروهایی که در اختیار دارند جدال مهمی بین دو مدعی قهرمانی است و به اصطلاح فوتبالی‌ها شش امتیازی قلمداد می‌شود. همه امتیازهای این بازی البته برای گل‌محمدی و کادرش شاید مهم‌تر از حریف باشد چرا‌که یحیی در صورت پیروزی در این مسابقه می‌تواند اعتماد اولیه هواداران و رسانه‌ها را جلب کند و نشان دهد برخلاف آنچه درباره او می‌گویند می‌تواند در تیم بزرگ پرسپولیس هم موفق باشد.
این بازی از یک نظر دیگر و در اشلی کلی‌تر برای فوتبال ایران هم یک مسابقه کاملاً ویژه است چرا که دو مربی ایرانی که در پروسه فراری دادن مربیان خارجی به صندلی داغ سرمربیگری در تیم‌های بزرگ و پرطرفدار رسیده‌اند می‌خواهند ثابت کنند چیزی از اسلاف نامدارشان (دنیزلی و کالدرون) کم ندارند و حتی برخلاف نظر غالب اهالی فوتبال شرایط فن تیم‌شان را بهتر خواهند کرد. این مسأله در بازی‌هایی که ساکت الهامی تراکتور را هدایت کرد تا حدودی عینیت یافت اما در مورد گل‌محمدی حساس‌تر و مهم‌تر است. او جانشین سرمربی‌ای شده که بدون شناخت کافی از فوتبال ایران با هر کیفیتی تیمش را به صدر جدول رساند. بدتر اینکه او هم جانشین مردی شده بود که هفت جام برای پرسپولیس آورد و حالا یحیی به عنوان جانشین مربیان قهرمان صدرنشین فقط با برد همراه فوتبال زیبا می‌تواند اعتماد‌سازی کند.
در عین حال جدال یحیی با ساکت یک وجه دیگر هم دارد. الهامی زمانی دستیار گل‌محمدی در تیم‌های مختلف بوده و با افکار او آشنایی دارد. شاید همین آشنایی بود که منجر به پیروزی ساکت در جدال رودرروی حدوداً یک ماه قبل شد پس اینجا یحیی هم دنبال انتقام شخصی است حتی اگر از این مسأله با کسی حرفی نزده باشد.
