چهره متفاوت «علی دهکردی» در تلخ‌ترین روزگار/ عکس

 علی دهکردی با انتشار این عکس نوشت:

تلخ‌ترین روزگار را می‌گذرانیم.

تلخ مثل ِ فقر ، تنگ‌دستی ِ مردم،

تلخ مثل همین ویروس ِ نفرینی ِ شوم.

تلخ مثل همین‌که فرمانده ستاد مقابله با کرونا می‌گوید پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی باید متوقف شوند و جناب وزیربهداشت می‌فرمایند : نه ، و مجاز و روا می‌دانند که بازیگران بدون ماسک و بی‌فاصله، بروند سرِ پروژه‌ها و هرچه شد بشود.

تلخ مثل پرکشیدن ِ عزیزان و بزرگان‌مان ، راست مقایل ِ چشم‌هایمان.

دوست و رفیق و همکار،

از کریم اکبری مبارکه و عالمی و سینایی تا شجریانِ بزرگ.

مثل پرپر شدن دانشجوهای افغانی

مثل سوختن جنگل‌ها

مثل .......

در این تنگی ِ نفس‌هایمان ، در این تاریکی ِافق ، در این شکستگیِ ساقه‌های امید،

به کدام کیمیا ، جان به‌در بریم ، جز مِهر.

شاید این روزها ، آخرین روزهای تمدن بشری بر روی کره‌ی خاکی باشد. آخرالزمان.

بیائیم این پایان را به عشق و لبخند و آغوش ِ عزیزان‌مان ، نقطه بگذاریم و بی حسرت برویم.

این هفدهم آبان را دیدم و دیدیم ، اما از آبانی دیگر چه کسی خبر دارد ؟

این هفدهم را به گرمای وجود عزیزانم و حرمت مهربانی شما یاران، لبخند می‌زنم و تلخی‌هارا به جان می‌خرم.

روح بزرگ و مهربان همه شمارا که به یادم بودید و شمارا که گرفتاری مجال نداد و حق می‌دهم ، می‌بوسم.

روزها می‌گذرند و از گردش روزگار گریزی نیست ، و ما همچنان و همیشه جز نظاره‌ی این چرخ ِدوار چاره‌ای نداریم.

روزگارِ قرنطینه است ، اما بیائید به قرنطینه خو نکنیم ، من که نمی‌خواهم این داروی تلخ به جانم ریشه بزند،

هر روز و هر لحظه به خودم می‌گویم:

مهربانی

عشق

امید

شعر

نیایش

دوستی

آواز

رویا

کتاب

خیال

هرگز در قرنطینه نیستند .

تن‌درست و پاینده و به‌کام باشید.

هفدهم آبان نود ونه

تهران

علی دهکردی