پارسا پیروز فر در دهه هفتاد با بازی در فیلم های پری ، ضیافت و سریال در پناه تو به شهرت رسید .
پیروزفر جز چشم رنگی های سینمای ایران بود که قابلیت سوپراستار شدن را داشت اما او گزیده کار شد و هر فیلمی قبول نکرد ولی در دهه هشتاد کمی پرکار شد این پرکاری سریع فروکش کرد پس از فیلم نقاب که در سال هشتاد سه بازی کرد درگیر سریال در چشم باد شد با اینکه این سریال عظیم تاریخی وقت زیادی از او گرفت و چند سال از سینما دور ماند اما به مسیرش ادامه داد چون برای او فرقی نمیکرد در چه مدیومی حضور داشته باشد بلکه کیفیت کارهایی که انتخاب میکند مهم بود.
پس از سریال در چشم باد او چند سالی از سینما دور بود و به آمریکا مهاجرت کرد چند سال بعد در اواخر دهه هشتاد با نقش کوتاهی در فیلم شبانه روز دوباره به سینما برگشت . پیروزفر در برگشت دوباره ای که به سینما داشت در انتخاب نقش هایش سعی کرد فیلم های معناگرایی انتخاب کند و خودش را درگیر فیلم های تجاری پرفروش نکرد.
پیروزفر خیلی خود خواسته گزیده کار شد ، به راحتی میتوانست تبدیل به پولسازترین بازیگران سینمای ایران شود چون چهره او کاریزمای بسیار خوبی در قاب سینما داشت در کنار آن بازی خوبی هم داشت و در نقش های مختلف سعی کرد کاراکتر های مختلف با لحن های مختلف بازی کند تنوع نقش های پیروزفر نشان از آن دارد که او هیچ وقت دچار کلیشه نشد.
در دهه نود هم دوباره کمی از سینما فاصله گرفت و این بار به سمت تاتر رفت . چند کار در تاتر کارگردانی ، بازی کرد که کارهای قابل تامل و خوبی شدند او مدیوم های مختلف را امتحان کرد هیچ وقت خودش را پرکار در سینما یا تلویزیون یا تاتر نکرد بلکه در هر مقطعی به یکی از این سه مدیوم رجوع میکرد اما غرق هیچ کدام از این مدیوم ها نشد.
پارسا پیروزفر هیچ وقت مصاحبه ای نداشته و همیشه از حاشیه دور بوده . یکی از علت های محبوبیت این بازیگر همین بی حاشیه بودنش است . البته مصاحبه نکردن او یک امر شخصی است شاید میخواهد مخاطب فقط از منظر بازیگر او را ببینند که این نکته هم قابل تامل است.
پارسا پیروزفر با اینکه هیچ وقت پرکار نبوده اما در ذهن مخاطب فراموش نشد چون در کنار کم کاری کارهایی را انتخاب کرد که از کیفیت بسیار بالایی برخود دار بودند و همین نکته باعث ماندگاری او در ذهن مخاطب شد.
