امروز مراسم تشییع پیکر ایران درودی ـ هنرمند معاصر کشورمان در موزه هنر‌های معاصر تهران برگزار شد. این هنرمند در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
مراسم تشییع پیکر ایران درودی با حضور سیف الله صمدیان (مستندساز)، احسان آقایی (رییس موزه هنر‌های معاصر تهران)، نیک‌نام حسین‌پور (مدیر عامل موسسه هنرمندان پیشکسوت)، عمید نائینی (روزنامه نگار و رییس بنیاد ایران درودی)، هادی مظفری (مدیرکل اداره هنر‌های تجسمی)، سیدمحمد طباطبایی (فعال فرهنگی و دبیر سابق شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور)، طا‌ها بهبهانی (نقاش و مجسمه‌ساز)، جواد مجابی (شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار)، فاطمه معتمدآریا (بازیگر)، لیلی گلستان (مترجم، نگارخانه‌دار ایرانی و عضو کانون نویسندگان ایران)، احمد مسجدجامعی (عضو و رئیس پیشین شورای اسلامی شهر تهران)، حبیب صادقی (نقاش و کاریکاتوریست)، آزاده درودی (برادرزاده ایران درودی)، محمدجواد حق‌شناس (عضو پیشین شورای شهر تهران)، علیرضا اسماعیلی (دبیر فرهنگستان هنر) و جمعی از هنرمندان و دوستداران این هنرمند در فضای باز موزه هنر‌های معاصر تهران همراه بود.
بدرقه وحید حیاتی به خانه ابدی
امروز همچنین، مراسم بدرقه مرحوم وحید حیاتی از مدیران مرکز موسیقی حوزه هنری به سوی خانه ابدی در محوطه باز فضای هنری و رواق شهادت، برگزار شد.
میلاد عرفان‌پور، مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری به عنوان اولین سخنران مراسم خاکسپاری وحید حیاتی هنرمند موسیقی کشورمان گفت: یادم می‌آید آقا وحید عزیز همیشه ذکر خیر مادر را داشت و احوالات مادر را می‌گفت. ما بسیار مشتاق این بودیم که مادر را زیارت کنیم، اما نه در این حال. در یک حال بهتری. مرحوم حیاتی می‌گفت مادر چقدر اهل قرآن، دل و معنا است. معنایی که ما زمینی‌ها و امثال بنده حقیر از حیات می‌دانیم صدای نبض، صدای تپش قلب و علائم زیستی این‌چنینی است، اما معنایی که اهل ملکوت و قرآن از حیات می‌دانند، چیز متفاوتی است از این جهت گمان نکنیم اگر امثال وحید که مرگ در کنار نام آن‌ها کلمه غریبه‌ای است از میان ما رفتند، حیات آن‌ها به پایان رسیده است. نه. همینطور که می‌بینید و در این فضای با شکوه و غمگین قابل مشاهده است، وحید حیاتی عزیز هنوز زنده است و امثال این عزیز که دلشان را سال‌ها در ایام حیات با معانی مقدس، مهربانی و رحمت روشن و زنده کرده‌اند، حالا حالا‌ها از جمع ما نخواهند رفت.
در ادامه این مراسم حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی به روی سن آمد و گفت: وحید حیاتی را من از دهه ۷۰ و در روزگاری که ما جوان بودیم و او هم جوان‌تر می‌شناختم. حیاتی چهره‌ای متبسم، شاداب، پر انرژی و تأثیرگذار داشت. مهربانی از همه وجود او متشعشع بود. هر کس وحید حیاتی را حتی یک بار دیده باشد گواهی می‌دهد که چهره متبسم و مهربان او در ذهنش حک شده است.
وی افزود: روزگاری که وحید حیاتی تازه به حوزه هنری آمده بود، خیلی پر انرژی بود. من هم گاهی توفیق داشتم و او را در برنامه‌های مختلف می‌دیدم. وحید حیاتی در خانه موسیقی، همکار و هم‌یار مهربان ما بود. او مددکاری قابل اتکا و اعتماد برای من بود و دل در گرو فرهنگ و هنر راستین این سرزمین داشت. یادم نمی‌رود که با چه حرارت، شوق و انگیزه‌ای برنامه شب‌های آواز ایرانی را که قرار بود در حوزه هنری اجرا شود، توضیح می‌داد و دوست داشت آواز به عنوان میراث باقی بماند.
گفتنی است؛ وحید حیاتی که از سال ۱۳۷۰ با فراگیری نوازندگی دف و تنبک نزد حسن آزاده‌فر پای در وادی موسیقی گذاشت و سپس با حضور در محفل تدریس استادانی، چون مهرداد کریم خاوری، فردین کریم خاوری، بابک مدرسی، محمد محرابی، علی منتظری و امیر اسلامی تجربه کسب کرد، هم اکنون در حضور دوستان و همکارانش رهسپار خانه ابدی‌اش شد. او در سال‌های اخیر در مرکز موسیقی حوزه هنری فعالیت می‌کرد.
