زهره حمیدی در پنجمین قسمت از برنامه « نشان ارادت » که دوم شهریور از شبکه دو پخش شد، حضور پیدا کرد و از تجربه حاجت گرفتن از امام حسین (ع) صحبت کرد. حمیدی همچنین درمورد سفر ۱۰ روزه خود به کربلا سخن گفت که غیر قابل توصیف است و آدم انگار آن‌جا خود را گم می‌کند. او همچنین درباره تمایل به بازی در نقش حضرت زینب (س) صحبت کرد که نماد زنی قدرتمند است. در ادامه بخشی از گفته‌های او در برنامه «نشان ارادت» را می‌خوانید.
زهره حمیدی در ابتدای برنامه «نشان ارادت» درباره اولین مواجهه‌ی خود با امام حسین (ع) گفت: «من شاید ۵ یا ۶ ساله بودم که پدربزرگم در بازار اراک، مغازه داشت و ما روزهای عاشورا و تاسوعا با خانواده در آن‌جا به تماشای مراسم تعزیه‌خوانی می‌نشستیم. آن‌جا با نمایش‌هایی که می‌دیدم، حس می‌کردم که امام حسین (ع) چقدر مظلوم بوده است و با اینکه بچه بودم اما همان‌طور که مادرم در کنارمان اشک می‌ریخت، ما هم اشک می‌ریختیم. دل‌مان می‌سوخت وقتی می‌دیدیم که انقدر امام حسین (ع) مظلوم است تا اینکه به مرور متوجه شدم که چه مصیبتی بوده و چه واقعه‌ای در روز تاسوعا و عاشورا اتفاق افتاده است.»
بازیگر سریال «شوق پرواز» درمورد آشنایی با سیدالشهدا از طریق هنرهای نمایشی توضیح داد: «به نظرم تعزیه و آثار نمایشی می‌توانند یک نوع آگاهی به بیننده بدهند که می‌توان این آگاهی را از کودکی در ذهن بچه‌ها ایجاد کرد.»
حاجت گرفتن از امام حسین (ع) بازیگر مجموعه‌ی «پشت‌بام تهران» همچین در ادامه‌ی برنامه درمورد حاجت‌روا شدن از امام حسین (ع) گفت: «سال ۵۸ بود که یک همسایه‌ای داشتیم که با دیگ‌های بزرگ آب‌گوشت نذری برای امام حسین (ع) درست می‌کرد. من هم رفتم آن‌جا برای کمک، صاحب‌ِ خانه گفت این نذریِ ما خیلی حاجت می‌دهد و هر کسی اینجا هر خواسته‌ای داشته، امام حسین (ع) به او داده است. من هم گفتم یا امام حسین (ع) من از خدا پسر می‌خواهم و از زندگی در شهر غریب (کرمان) خسته شده‌ام. دلم می‌خواهد تا سال دیگر این موقع در شهر خودم باشم. خانه هم نداشتیم و گفتم یا امام حسین (ع) خانه هم می‌خواهم. نذر کردم اگر حاجت‌روا شوم، روز تاسوعا خورش قیمه درست کنم. باورتان نمی‌شود سال بعد امام حسین (ع) هر سه آرزوی من را برآورده کرد. یعنی هم خانه خریدیم، هم دوقلو پسردار شدم و هم در شهر خودم بودم. خانه‌ی ما آپارتمان بود و به همین دلیل غذا را در خانه مادرم درست کردم. همینطور که داشتیم غذاها را پخش می‌کردیم گفتم یا امام حسین (ع) شما که به من خانه دادید، یک خانه حیاط‌دار می‌دادید که من در حیاط خودم نذری درست کنم. باور نمی‌کنید که سال بعد یک خانه حیاط‌دار داشتم و از آن سال هیات به خانه‌مان آمد و هر سال این کار را انجام می‌دادم.»امام حسین (ع) میان ما و خدا واسطه است بازیگر سریال «عملیات ۱۲۵» درباره اعتقاد بزرگ‌ترها به امام حسین (ع) که خواسته‌شان را برآورده می‌کرد، توضیح داد: «بزرگ‌ترها امام حسین (ع) را باور داشتند. پیش از هر چیزی، همه این‌ها لطف خداوند است. اما امام حسین (ع) واسطه است، یعنی واسطه‌ی بین من و خداوند است. وقتی شما امام حسین (ع) را باور دارید و با تمام وجود قبولش می‌کنید، حتما به شما جواب می‌دهد. مگر می‌شود جواب ندهد؟ به دلیل اینکه روح‌شان زنده است و می‌بیند.»
تجربه‌ای غیرقابل توصیف حمیدی درمورد تجربه حضور در کربلا گفت: «من ۱۰ روز به نجف و کربلا و چند تا از شهرهای زیارتی رفتم. آن‌جا واقعا انگار خودم را گم کرده بودم. یعنی نمی‌توانم بگویم در آن خیابان‌ها و کوچه‌ها چه حالی داشتم. در کوچه‌ها و خیابان‌ها راه می‌رفتم و گاهی بی‌اختیار به شکل پابرهنه از این حرم به آن حرم می‌رفتم. حالم را نمی‌توانم توصیف کنم.»
تمایل به بازی در نقش حضرت زینب (س)
بازیگر فیلم «قدمگاه» در پاسخ به این سوال که دوست دارد جای کدام یک از شخصیت‌های واقعه‌ی کربلا بازی کند، گفت: «خیلی دوست داشتم نقش حضرت زینب (س) را بازی کنم، به دلیل قدرتی که داشت. با اینکه این همه داغ دید اما روز بعد خودش را با قدرتی عجیب در مقابل دشمنان نشان داد و زاری نکرد.»
تجربه بازی در نقش همسر حر بازیگر فیلم «رستاخیز» درمورد تجربه‌ی بازی در این فیلم توضیح داد: «آقای فرهاد قائمیان کارشان تمام شده بود اما وقتی که من برای نقش خودم می‌خواستم مقابل دوربین قرار بگیرم، آقای قائمیان هم ما را همراهی می‌کردند. به دلیل اینکه من نقش همسر حر را برعهده داشتم و او هم نقش حر را بازی می‌کرد، برای اینکه حس و حال و گفت‌وگوی زن و شوهر دربیاید، ایشان هم با ما همراهی می‌کرد. آقای قائمیان چند روزی که فیلم‌برداری داشتیم، می‌آمد، لباس می‌پوشید و گریم می‌شد و مقابل من می‌ایستاد تا من نقشم را بازی کنم.»
حمیدی همچنین در انتهای برنامه گفت: «اگر از امام حسین (ع) چیزی بخواهید مطمئن باشید، جواب‌تان را می‌دهد. تشکر می‌کنم که این برنامه را تهیه کردید. حتی اگر یک نفر هم این برنامه را ببیند و بداند که چقدر امام حسین (ع) با ارزش است، خیلی خوب است.»
