به نقل از بام ایران،، بخش چنگ الماس با مساحت یک هزار و 534 کیلومتر مربع با جمعیت بیش از 14 هزار نفر در جنوب شهرستان بیجار واقع شده است و دارای سه دهستان به نام های: بابارشانی، پیرتاج و خسرو آباد است که از 75 روستا، 61 روستای آن دارای سکنه می باشد. همچنین این بخش دارای دو نقطه شهری به نام های: بابارشانی و پیرتاج است.
در حال حاضر بیش از 19 دهیاری فعال در این بخش وجود دارد که می توان گفت؛ تمامی روستاهای بالای 40خانوار از تشکیلات دهیاری جهت مدیریت امور روستا بهره مند هستند.
اما نکته جالب توجه این است که بخش چنگ الماس شهرستان بیجار گروس حدود چهار ماه است که بدون بخشدار است واز اسفندماه و زمان خداحافظی مهدی بیگ محمدپور، بخشدار سابق چنگ الماس ، هنوز روستاها و دهیاری های این بخش منتظر معرفی بخشدار جدید هستند و به یک بخشدار نیازمندند تا مشکلات فراوان خود را با او در میان بگذارند.
بخشداری سازمانی دولتی است که زیر نظر فردی به نام «بخشدار» اداره گردیده و زیرمجموعه فرمانداری است. این سازمان وظیفه مهم و مختلفی در بخش های شهرستان ها دارد. ارتباط روستاها و دهیاری ها و هماهنگی با سایر دستگاه ها در خصوص رفع مشکلات و معضلات آنها یکی از وظایف این سازمان می باشد. از این جهت وجود بخشدار برای توسعه و رشد و رفع مشکلات روستاها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
بخش چنگ الماس با داشتن دشت ها و اراضی حاصلخیز به ویژه در بحث کشت گندم، از جمله دشت بابارشانی با 2500 هکتار، دشت چشمه منتش با 1200 هکتار زمینه مناسبی را برای زراعت فراهم نموده است و دارای موقعیت جغرافیایی مناسب و دسترسی به استان های همجوار زنجان و همدان نیز از محاسن این بخش می باشد اما متاسفانه به دلیل بی توجهی به مردم نجیب این بخش هرساله شاهد تخلیه روستاها و مهاجرت مردم به شهر می باشیم.
این بخش از نظر درصد برخورداری از راه روستایی آسفالته در پایین ترین سطح ممکن قرار دارد و دربحث گاز رسانی نیز از وضعیت نامطلوبی برخوردار است ، وهمچنین باوجود سدتلوار درخاک این بخش که باعث مهاجرت بسیاری از روستاییان نیز شد، وضعیت آب شرب و کشاورزی چندان مطلوبی هم ندارد.
کشاورزی مکانیزه در این بخش به هیچ وجه قابل قبول نیست و کشت سنتی و درآمد پایین آن از عمده عوامل مهاجرت روستاییان می باشد که متاسفانه عدم معرفی بخشدار به عنوان نماینده عالی دولت در چنین بخشی با مشکلات فراوان جای تاسف دارد و دهیاران جهت پیگیری کارهای عمرانی روستای خود و دریافت مبالغی که در حساب دهیاری ها موجود است و باید صرف عمران روستا شود به دلیل عدم حضور بخشدار با مشکلات زیادی مواجه شده اند و نبود بخشدار برای آنها به معضل بزرگی تبدیل شده است.
این وضعیت عجیب بخش چنگ الماس و ویژگی های بیان شده در بالا، خود به خود باعث مطرح شدن سوالاتی در اذهان می شود. سوالاتی نظیر این که: دلیل اصلی این وضعیت چیست؟ مشکلات بسیار زیاد روستاها و دهیاری های این بخش می بایست از چه طریق پیگیری گردد و چه کسی جوابگوی آنها می باشد؟؟ آیا فشارهای برخی افراد مانع سامان دادن به این وضعیت شده است؟ آیا بخش چنگ الماس برای مسوولین بالادستی شهرستان و استان به اندازه دیگر بخش ها اهمیت ندارد؟
البته شاید برای مسئولین شهرستان پیدا کردن یک نفر متعهد، متخصص، خوشنام، خوش سابقه، آشنا به شهرستان وبخش چنگ الماس و در عین حال همفکر وهمدل با مسئولین شهرستان که از عهده ی این مسوولیت برآید، همچون پیدا کردن سوزن در انبار کاه است که در طی این چهار ماه موفق به یافتنش نشده اند!؟
در هر حال بلاتکلیف بودن بخش چنگ الماس در چند ماه اخیر به هیچ عنوان به سود مردم منطقه نبوده و بدون شک با تداوم این روند آسیب‌های جبران ناپذیری به توسعه یافتگی روستاها وارد می‌کند و جایز نیست بیش از این بخش چنگ الماس بدون بخشدار باقی بماند و شایسته است با توجه به مشکلات گسترده این بخش علی الخصوص در حوزه آب آشامیدنی ، راه های دسترسی ، کیفیت پایین زیرساخت ها، خدمات حمایتی کشاورزی و امکانات بهداشتی و درمانی در کنار امکانات ورزشی و رفاهی مدیریت ارشد شهرستان با ورود به موضوع به داد مردم برسد تا این نشود که بخشی با بیش از 14 هزار نفر جمعیت و این میزان مشکلات ریز و درشت، دغدغه نداشتن بخشدار را نیز داشته باشد.
