ماجرای اولین "تفحص شهدا" در بازی دراز

عراق با تجاوز به خاک جمهوری اسلامی ایران توانست در منطقه غرب کشور برخی از ارتفاعات را به اشغال خود در آورد. "بازی دراز" یکی از این ارتفاعات در حوالی سرپل ذهاب و قصر شیرین است که دشمن ارتفاعات آن را که بر منطقه‌ی دشت ذهاب و شهر سرپل ذهاب تسلط دارد، در اختیار گرفت.

اوایل اردیبهشت سال 60، عملیات بازی دراز1 با رشادت‌های رزمندگان انجام شد و بسیاری از ارتفاعات بازی دراز از تصرف اشغالگران درآمد اما در نهایت، قله‌ی 1150 در دست دشمنان ماند و پیکرهای تعدادی از شهدای این عملیات نیز در آن منطقه برجای ماند.

 

در مرحله‌ی دوم عملیات بازی دراز نیز پیکرهای شهدا در آن ارتفاعات باقی ماند. با پیروزی رزمندگان اسلام و پس از آزادی ارتفاعات بازی دراز، اولین تیم تفحص شهدا عازم منطقه شد.

 
"مراد بیژنی تنها" یکی از اعضای آن تیم تفحص شهدای بازی دراز است می گوید: من از نیروهای گردان 9 سپاه بودم که همراه با محسن وزوایی به این منطقه آمدم و در عملیات بازی دراز شرکت کردم. پس از عملیات و با مجروحیت حضرت آیت الله خامنه‌ای در حادثه انفجار در مسجد ابوذر به تهران رفتم و محافظ ایشان شدم.
وی ادامه داد: پس از آن نیز به دیوان عالی کشور رفتم و محافظ آیت الله موسوی اردبیلی شدم. با فتح خرمشهر و عقب نشینی دشمن از ارتفاعات بازی دراز از داوود کریمی فرمانده منطقه 10 سپاه (سپاه تهران) به مدت 2 ماه مرخصی گرفتم و یک سال و نیم بعد از اجرای عملیات بازی دراز1 به ارتفاعات برگشتم.

 

 

بیژنی تنها تصریح کرد: چون بیشتر رزمندگان و شهدا را می‌شناختم، خودم شروع به تفحص و شناسایی شهدا کردم. بسیاری از پیکرهای شهدا سالم مانده و پوسیده نشده بود. برخی از پیکرها دست و پاهایشان را به راحتی می‌شد جابجا کرد و خشک نشده بودند. تعدادی از شهدا نیز که کلاه سرشان بود، وقتی کلاه‌شان را برمی‌داشتم موهای سرشان در کلاه ریخته می‌شد.

وی با بیان اینکه در مدت حضور 2 ماهه در منطقه، تعداد 180 شهید را تفحص کردیم، اظهار داشت: هر شهیدی را در پلاستیکی قرار دادیم و به عقب منتقل کردیم.