باید با افتخار بگوییم محل برگزار دربی که قرار است 31 روز دیگر برگزار شود، هنوز از مجهولات فوتبال ماست! از دو ماه قبل ذهن همه ورزشدوستان ایرانی مشغول این بازی شد. دربی را یک روز به شیراز بردند، روز دیگر به مشهد، یک روز به اراک، و فردایش حتی به دبی و دوحه.... یک روز با تماشاگر شد یک روز هم بدون تماشاگر! هر روز خبری در مورد دربی بود که ذهن رسانه ها و مردم مشغول آن شود. دوستان فدراسیون نشین علاقه مند بودند هر روز با کلیدواژه دربی ذهن همه را مشغول کنند و در ماموریت خود موفق بودند.
سالهاست نام این لیگ را «حرفه ای» و «برتر» گذاشته اند؛ اما نشانه ای از حرفه ای بودن در آن دیده نمی شود و اعتراضی هم نمی شنویم. پرسپولیس و استقلال که هر یک ادعا دارند نگاه و عشق 30 میلیون هوادار به دنبال آنهاست، ورزشگاه ندارند.... تیم های شهرستانی ترجیح می دهند به جای شهرشان در تهران تمرین کنند.... لیگ در شرایطی شروع شد که تیم های شهرستانی حتی ورزشگاه برای میزبانی نداشتند و بسیاری از آنها در تهران بازی می کردند. هر از چندگاهی، یک پرونده شکایت مربیان و بازیکنان خارجی رسانه ای می شود... و متاسفانه هیچ یک از این موارد، مسئولان فوتبال ما در فدراسیون را وادار نکرد که این لیگ غیر حرفه ای را تعطیل کنند.
وقتی محبوبترین تیم های پایتخت که هر یک در این فصل چند هزار میلیارد تومان هزینه کرده اند، ورزشگاه برای میزبانی ندارند، چه اصراری است که این لیگ پر از هزینه که تمام سودش به دلال ها می رسد را ادامه دهیم؟ این همه پول که هزینه می شود، بیشتر از آنکه برای فوتبال ما خاصیت داشته باشد، برای واسطه ها سفره ای چرب پهن کرده است و همه هم از این وضعیت راضی هستند. اکنون تمام هم و غم ما این است: آیا یک مسلمان پیدا می شود ورزشگاهی را در اختیار بگذارد تا ما دربی را در آن برگزار کنیم؟
