قصهاش آنقدر روشن است که انگار همین چند ساعت پیش دوکو تمام خط دفاع رئال را مثل درِ آسانسور باز و بسته کرده. وقتی یک وینگر ۲۱ ساله بلژیکی وسط زمین لیگ قهرمانان، اینطور از کنار رئال مادرید رد میشود، طبیعی است که کاربر ایرانی یک لحظه مکث کند و بگوید: «خب… حالا ما چیکار کنیم؟»
مشکل اینجاست که دوکو فقط دریبل نمیزند؛ با سرعتش، با بدنچرخشهای ریزش، با آن جسارتی که انگار قرار نیست هیچکس جلوش بایستد، تبدیل شده به همان کابوسی که اگر غفلت کنیم، از ما هم میم میسازد؛ آن هم نه یک میم ساده، از همانها که تا سالها در توئیتر و اینستاگرام سرگردان میمانند و هر بار زیرش مینویسند: «یادته اینو؟»
واقعیت این است اگر تیم ملی مقابل چنین بازیکنی چند متر عقبتر بایستد، پوششها هماهنگ نباشد و هافبک کناری دیر برگردد، دوکو همان کاری را با ما میکند که با رئال کرد؛ فقط فرقش این است که ما از یک شب تلخ، تا سالها عکس و ویدئو خواهیم داشت.
پس نه، این بازی دیشب نبود، اما هشدارش برای فرداست: اگر حواسمان نباشد، اگر قلعهنوعی به فکر ترمز سرعتی نباشد، اگر کنعانی و شجاع حواسشان نباشد ، دوکو نه تنها از دفاعمان عبور میکند؛ از حیثیتمان هم عبور میکند و بعدش میمها یکییکی ساخته میشوند.
و ما میمانیم و یک وینگر بلژیکی که از ما هم سوژه اینترنت میسازد. خط دفاع ما قابلیت میم شدن دارد.
