به گزارش افکارنیوز به نقل از خبرآنلاین، او که متولد ۱۳۱۰ تهران بود، بعد از تحصیل در رشته مهندسی تاسیسات و تئاتر در آلمان، به کشور بازگشت و با ترجمه و اجرای نمایشنامههای نویسندگان مشهور جهان، جانی تازه به کالبد تئاتر نو و مدرن ایران بخشید.

نخستین کار حمید سمندریان، تله تئا‌تر «جراحی پلاستیک» نوشته پیر فراری بود که سال ۱۳۴۰ برای تلویزیون ملی(ثابت پاسال) کارگردانی کرد و یک سال بعد، نمایش «دوزخ» نوشته ژان پل‌سار‌تر را روی صحنه آورد.


حمید سمندریان(نفر وسط) پشت صحنه یکی از نمایش هایش(اواخر دهه ۴۰ خورشیدی)

حمید سمندریان از‌‌ همان سال‌های ابتدایی دهه ۴۰ خورشیدی، خودش را به عنوان کارگردانی که بر ادبیات نمایشی اروپا و آمریکا و دانش روز هنر تئاتر تسلط داشت، معرفی کرد. همچنین اجراهای او در آن سال‌ها، به دلیل اهمیتی که به نقش بازیگر می‌داد، بسیار متفاوت بودند؛ چرا که سمندریان بیش از هر چیز بر رهایی بازیگر از متن، تسلط او بر صحنه و انضباط سخت تأکید داشت.

این هنرمند عرصه تئاتر در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ بسیار پرکار بود و ده‌ها نمایش صحنه‌ای، تلویزیونی و رادیویی را کارگردانی کرد.

همکاران قدیمی حمید سمندریان با اینکه او را کارگردانی سخت گیر و جدی معرفی می‌کنند، اما در عین حال بر شوخ طبع و مهربانی او تاکید دارند. دوستی و رفاقت او با بازیگران و دیگر عوامل نمایش هایش، همیشه زبانزد اهالی تئاتر بوده است.

حمید سمندریان در نیم قرن فعالیت هنری خود، علاوه بر کارگردانی و ترجمه، در عرصه آموزش دانشجویان تئاتر و هنرجویان بازیگری نیز بسیار فعال بود و شاگردان زیادی را تربیت کرد.