: ۱۰ سال پیش در چنین روزهایی شایعه‌ای در محافل سینمایی دهان به دهان نقل می شد. داستان گیتاریست گروه آرین که با حمایت یک سوپراستار، تجربه سینمایی خود را می‌خواست آغاز کند.
از تهیه‌کنندگانی می‌گفتند که از شرط‌گذاری سوپراستار معروف برای دادن نقش اول به گیتاریست جوان آرین عصبانی بودند و حتی قراردادشان را لغو کرده بودند اما سماجت آن سوپراستار جواب داد و آن گیتاریست جوان وخوش قیافه راهی سینما شد. اتفاقی که سینمای تجاری ایران هرگز از آن متضرر نشد. در بهمن سال ۸۱ تماشاگران اولین بار او را در فیلم شام آخر فریدون جیرانی دیدند.
در مقابل هانیه توسلی و کتایون ریاحی. نامش محمدرضا گلزار بود، با چهره‌ای معصوم که بلافاصله همراهی تماشاگر را به دست می‌آورد و بیانی متوسط…او جای خالی سوپراستار مرد در سینمای تماشاگر پسند را به سرعت پر کرد. کاری که هیچ‌کس حتی بازیگران ماهرتر و قدرتری مثل فروتن، عرب‌نیا و رادان نتوانستند انجام دهند. در یک دهه‌ای که متعاقب شام آخر آمد، نام گلزار همواره مترادف اقبال تماشاگران و موفقیت فیلم در گیشه بود. او یک تنه میلیاردها تومان سود برای سینمای ایران درآمد داشت و البته دستمزدهای نجومی خودش هم شهره آفاق شده بود.
مثل چند صد میلیونی که برای یک هفته کار در دموکراسی در روز روشن گرفت یا دستمزد نجومی‌اش برای بازی در سریال ساخت ایران. مهندس و گیتاریست سابق، بچه محله اندیشه عباس‌آباد، در این یک دهه جزیره اطمینان دریای متلاطم سینمای ما بود. جلوتر از مهنازافشار و امین حیایی و الناز شاکردوست.
او به ندرت نقش آفرینی متمایزی انجام داد(به جز بوتیک). به لحاظ هنری برخلاف رادان و فروتن و حامد بهداد و شهاب حسینی کوچکترین جاه‌‌طلبی سینمایی نداشت. مهناز افشار از یک همبازی مناسب گلزار تا سطح بهترین بازیگران زن سینمای ایران پیش رفت اما گلزار در همان دایره قدیم چرخ می‌زد. شاید تن آسا بود…شاید هم سینما دغدغه اصلی‌اش نبود…شاید هم این تله تهیه‌کننده‌ها بود تا گلزار آن شمایل مردم پسند معمول را رها نکند. هرچه بود تماشاگران دوستش داشتند حتی به قیمت اینکه بسیاری او را نماد احیای سینمای فارسی می‌دانستند.
اما شاید دوره او هم تمام شده باشد. پس از شکست پروژه سریال شبکه خانگی ساخت ایران، آخرین فیلم او تو و من با یک فروش حقیرانه آخرین نفس‌هایش را در سینماهای تهران می‌کشد. با فروش روزانه کمتر از کمدی جنگی ضد گلوله. با فروشی معادل یک دوازدهم کلاه قرمزی در هر روز. آن هم در فیلمی که سازندگانش در همه زمینه‌ها سنگ تمام گذاشته‌اند.
از ميكس الناز شاكردوست و بهنوش بختياري گرفته تا غمزههاي گل درشت و كرشمههاي پر آب و تاب و البته فاميل بازي درجه يك !دوران گلزار تمام شده است؟پس از يك دهه؟بازيگر ۳۷ ساله سينماي ما در سني كه همه ستارگان بزرگ تازه قدرت نمايي اصليشان شروع ميشود به حاشيه سينما خواهد رفت؟راستي گلزار الان كجاست؟
