به گزارش افکارنیوزبه نقل از کیهان، هفت گویا خود را وامدار شبه روشنفکران می داند و حیات و بقایش را در اقناع نظر آنها می پندارد.

برنامه هفت با هدف نقد و بررسی اوضاع سینمای ایران توسط رسانه ملی تولید شد. اما این برنامه که قرار بود در جهت تبیین سینمای ملی پیش رود تبدیل شد به پایگاهی برای معرفی و حمایت از عناصر ضدانقلاب، سکولار و شبه روشنفکران سینما و به واسطه این برنامه، رسانه ملی شد بلندگوی اعضای خانه منحل شده سینما و سایر سینماگران مخالف با انقلاب اسلامی. پرده دری و عبور از خطوط قرمز فرهنگی و اعتقادی این برنامه چنان بود که هدف اعتراض بسیاری از فعالان فرهنگی قرار گرفت تا آنجا که کار به تعطیلی آن کشیده شد.

اما پس از مدتی پخش برنامه «هفت» با تیم اجرایی جدیدی از سرگرفته شد. در اولین برنامه های پخش شده سری جدید به نظر می رسید که سبک و سیاق این برنامه کاملا با سری قبلی آن متفاوت است و مخاطب امیدوار می شد که هفت از آن فضای شبه روشنفکرانه خارج خواهد شد و رویکردی مردمی خواهد گرفت و به طرح مسائل سینمای ملی، دینی و انقلابی خواهد پرداخت. اما با گذشت زمان شاهد شکل جدیدی از این برنامه هستیم که تغییر جهت آن را به سمت سینمای غیرمردمی نشان می دهد.

هفت به وضوح در مسیری کج راهه تلاش می کند تا اعتماد آن بخش از سینماگران را به دست آورد که در مسیر جریان های مردمی قرار نگرفته اند بلکه هر وقت مجالی یافته اند تیغ معاندتشان را هم به روی آرمان های انقلابی مردم کشیده اند.

هفت گویا خود را وامدار شبه روشنفکران می داند و حیات و بقایش را در اقناع نظر آنها می پندارد.

این برنامه که در هفته های آغازین پخش سعی می کرد از منتقدان و کارشناسان متعهد و معتقد بهره ببرد کم کم تغییر مزاج داد و همچون سلف خویش رو به سوی جریان های مخالف کرد.

با وجود آنکه کم نیستند سینماگرانی که در جهت ارزش های اسلامی و انقلابی فعالیت می کنند و جایگاه مردمی بسیار خوبی هم یافته اند برنامه «هفت» با بی توجهی از کنار آن ها عبور می کند و به سراغ آن دسته از برج عاج نشینان سینما می رود که از ابتدا خرجشان را از مردم جدا کرده اند.

پزهای روشنفکرانه و اطوارهای سکولاریستی و اداهای فرنگ شیفتگی همانند دام فریبنده ای است که صیدش را به خود جذب و جلب می کند چنان که برنامه ای که در حوزه سینما فعالیت می کند چنین تصوری ایجاد می شود که بدون دست بردن به دامن اغیار جایگاهی در میان مخاطبان سینمایی نخواهد داشت و چنین برنامه ای وقتی با موفقیت روبه رو می شود که از فلان چهره دود زده در برنامه تمجید کند و یا بهمان شخص نقاب زده از آن برنامه تعریف کند. غافل از اینکه این تغییر مسیر، ثمره ای جز ایجاد احساس غریبگی در توده مخاطبان نخواهد داشت.

مهم تر آنکه این جماعت منفعت طلب اگر سود و بهره ای از رسانه ملی! نبرند در آن حاضر نخواهند شد. پس تهیه کنندگان برنامه «هفت» پاسخ دهند که چه سودی از این برنامه عاید معاندین نظام می شود که حاضر به شرکت در آن هستند و یا رسانه ملی! بنا دارد چه بهره ای از این جماعت نخ نما شده ببرد که در تنورشان می دمد اینکه تریبون فراگیری همچون رسانه ملی در اختیار کسانی قرار گیرد که هیچ وجه اشتراک و درد مشترکی با قاطبه مردم ندارند گناهی نابخشودنی است خاصه آنکه این تریبون به بهانه نشر فرهنگ به آن ها اعطا شود و اتفاقاً کسی هم در مقابل آنها برای پاسخگویی به شبه افکنی هایشان قرار نگیرد.

این «هفت» اگر می خواهد در راستای نقد و بررسی سینمای ملی که همان سینمای آرمانی انقلاب اسلامی است حرکت کند باید دست از دامن عناصر مطرود برکشد و سینما و سینماگرانی را هدف توجه قرار دهد که در جهت ارزش های اسلامی و انقلابی مردم پیش می رود.

نام آدم ها در سينما گاهي بسيار بزرگ تر و زيباتر از خودشان مي شود شايد اصلا اين خاصيت سينما باشد و نشناختن اين خاصيت باعث فريفتگي كساني مي شود كه به هر نحوي با سينما سروكار دارند.اميد مي رود هفت و فراتر از آن رسانه ملي با توجه به اين خصوصيات سينما با آن مواجه شود.