هم‌زمان با سفر سرتیپ خلبان «عزیز نصیرزاده»، وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران به چین، خبرهای مختلفی از خرید فوری جنگنده‌های «جی-۱۰» از سری c شنیده می‌شود. این خبر با توجه به جنس چنین توافقاتی که در مراحل اولیه محرمانه باقی می‌مانند و همچنین شرایط خطیر کنونی رسما تأیید نشده است؛ اما آنچه بر خوش‌بینی‌ها افزوده، انتشار خبر آن در حساب‌های کاربری سازمان بریکس در فضای مجازی است. این سازمان که توسط قدرت‌های نوظهور مانند چین، روسیه و برزیل تأسیس شده است، نهادی برای مبارزه با یکجانبه‌گرایی سیاسی و اقتصادی آمریکا در عرصه جهانی است و ایران نیز دو سالی می‌شود که به عضویت آن درآمده است.
ایران پیش از جنگ ۱۲ روزه با رژیم صهیونی با جدیت در حال تلاش برای خرید جنگنده‌های مدرن بود. در آن برهه تلاش‌ها بر خرید جنگنده از روسیه تمرکز داشت. اساساً انتخاب نصیرزاده به عنوان جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ و سپس انتخاب به عنوان وزیر دفاع از آن سال، نشان‌دهنده تلاش نیروهای مسلح و دولت برای تقویت نیروی هوایی بود.
در جهان کشورهای معدودی دست به ساخت جنگنده و صادرات آن می‌زنند. اگر کشوری مانند ژاپن را که جنگنده‌ای مشابه با اف-۱۶ را در داخل کشورش تولید می‌کند، نادیده بگیریم، آمریکا، انگلیس (مشترک با آلمان، ایتالیا و اسپانیا)، فرانسه، سوئد، روسیه و چین تأمین‌کننده جنگنده در بازارهای جهانی هستند. در خصوص ایران با توجه به مسدود بودن بازارهای غربی، تنها بازار روسیه و چین قابل اتکاست.
در شرایط کنونی روس‌ها به دلیل جنگ قادر به تأمین فوری جنگنده برای ایران نیستند و تنها گزینه باقی مانده چین است.
این کشور نیز تولیدات متنوعی دارد، اما برخی از آن‌ها مانند جی-۲۰ ممنوعیت صادرات داشته، برخی دیگر مانند جی-۳۵ به اندازه کافی تولید نشده‌اند.
چینی‌ها به غیر از دو جنگنده نسل پنجم نامبرده شده، دو جنگنده دیگر نیز در اختیار دارند؛ جنگنده جی-۱۰ و جی اف-۱۷. مشکل جنگنده جی اف-۱۷ در دو مورد است؛ نخست آنکه خود چینی‌ها این جنگنده را تولید نکرده‌اند و به خدمت نگرفته‌اند. این جنگنده را صرفاً پاکستانی‌ها تولید کرده و به خدمت گرفته‌اند. اسلام آباد طی قراردادهایی تعدادی از این جنگنده‌ها را نیز صادر کرده است. با این‌حال مشکل اساسی آن است که چین خود موجودی‌ای برای رفع نیاز فوری ایران ندارد.
مشکل دیگر جی اف-۱۷ اما تردید در خصوص کارایی آن در برابر جنگنده‌های پیشرفته رژیم صهیونی است. حتی در برابر هند، این جنگنده‌های جی-۱۰ پاکستانی بودند که بار اصلی درگیری را علی رقم تعداد کم بر عهده داشتند؛ آن هم درحالی‌که هند به جنگنده نسل پنجمی مجهز نبود. در مقابل اما رژیم صهیونی به جنگنده‌های نسل پنجم اف-۳۵ مسلح است. مقابله با این جنگنده اگر با جنگنده‌ای نسل پنجم مقدور نباشد، دست کم باید به پیشرفته‌ترین جنگنده‌های نسل چهارم به مقابله با آن رفت.
از سوی دیگر این جنگنده تقریباً می‌تواند در نبرد هوایی با جنگنده‌های اف-۱۶ و اف-۱۵ رژیم صهیونی، برابری داشته باشد.
