حسین شریعتمداری در یادداشتی با عنوان «شرم‌آور نیست؟ البته که هست!» نوشت:
۱- در کیهان روز شنبه (۳ آبان ماه) در یادداشتی با عنوان «این کار از فرشته‌های زمینی برمی‌آید» به نقش اساسی و اصلی قیمت دلار در افزایش افسارگسیخته قیمت کالا و خدمات اشاره داشتیم و به نتیجه ویرانگر این پدیده در معیشت مردم پرداختیم. در آن یادداشت آمده بود: «یکی از مهم‌ترین چالش‌های اقتصادی کشور در سال‌های اخیر، عدم تعهد برخی از صادرکنندگان و خودداری آنها از بازگرداندن ارز حاصل از صادرات است. بر اساس قوانین و مقررات موجود، از جمله قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، خودداری صادرکنندگان از بازگرداندن ارز حاصل از صادرات اقدامی مجرمانه و در حکم قاچاق ارز است. با این حال، برخی اشخاص حقیقی و حقوقی که تعهدات ارزی کلانی دارند، از اجرای تکالیف قانونی خود امتناع می‌ورزند و عملاً با تأخیر یا عدم بازگشت منابع ارزی، فشار مضاعفی بر بازار ارز و سیاست‌گذاری پولی کشور وارد می‌کنند» و آورده بودیم: «در شرایطی که بخش عمده‌ای از صادرات کشور با استفاده از یارانه‌های عمومی و منابع ارزان‌قیمت همچون انرژی، حمل‌ونقل، دستمزدهای ارزان و معافیت‌های مالیاتی انجام می‌شود، ارز صادراتی بخشی از منابع ملی، بیت‌المال و متعلق به مردم است از این روی خودداری صادرکنندگان از بازگشت آن که با بهره‌مندی از رانت‌ها و ارتباطات خاص، صورت می‌پذیرد و میلیون‌ها دلار به جیب برخی از صادرکنندگان سرازیر می‌کند، خیانت به بیت‌المال و اقدامی مجرمانه است».
۲- و اما، یک گزارش موثق که نه فقط تعجب‌آور، بلکه شرم‌آور نیز هست حکایت از آن دارد که طی چند سال اخیر میزان ارز حاصل از صادرات که مطابق قانون باید به بانک مرکزی بازگردانده می‌شد و تاکنون بازگردانده نشده است، رقمی بیش از ۹۰ میلیارد دلار است! یعنی تقریباً دو برابر بودجه عمومی سالانه کشور(!). حالا می‌توانید حدس بزنید که افزایش پی‌درپی قیمت دلار و جهش افسارگسیخته قیمت کالا و خدمات مورد نیاز از کجا آب می‌خورد؟! و چه کسانی سفره مردم را کوچک‌تر و کوچک‌تر می‌کنند؟! در فهرست آنهایی که از بازگرداندن ارز حاصل از صادرات خودداری کرده‌اند نام هزاران شخص حقیقی، شرکت خصوصی، شرکت‌های دولتی و شرکت‌های (به قول حضرت آقا) شبه‌دولتی وجود دارد !... باز هم بخوانید!
۳- مقصود و منظور از صادرات تهیه ارز برای وارداتی است که تامین‌کننده نیازهای مردم است بنابراین وقتی ارز حاصل از صادرات به کشور بازنمی‌گردد، مفهوم واقعی آن اولاً؛ غارت ثروت ملی است. ثانیاً؛ ارزی که بازگردانده نشده است معمولاً صرف قاچاق کالا می‌شود. ثالثاً؛ عدم بازگشت ارز صادراتی، کمبود مصنوعی ارز در داخل را به دنبال دارد که باعث افزایش قیمت دلار می‌شود و نتیجه آن، همان‌گونه که اشاره شد، افزایش افسارگسیخته قیمت کالا و خدمات مورد نیاز مردم و رنج و فشاری است که به ملت و مخصوصاً اقشار کم‌درآمد تحمیل می‌شود.
۴- حالا نوبت طرح این پرسش از مسئولان محترم در دولت، مجلس، قوه قضائیه، مراکز اطلاعاتی و امنیتی است که در چه کارند؟! آیا وجود این پدیده پلشت با این‌همه خسارتی که به نظام و مردم تحمیل می‌کند، شرم‌آور نیست؟ البته که هست!
