تیم ملی فوتبال کشور مان در حالی خود را برای دیدارهای فوق‌العاده حساس پیکارهای انتخابی جام جهانی به میزبانی بحرین آماده می‌کند که استقلال فقط یک نماینده در جمع بازیکنان داشته و مهدی قایدی تنها سهمیه آبی‌پوشان در جمع ملی‌پوشان تلقی می‌شود.
نکته دیگر در مورد فهرست مدعوین به تیم ملی اینکه برای معدود دفعاتی طی ۳۰ سال گذشته است که استقلال هیچ دروازه‌بانی در تیم ملی ندارد.
اگر از ماجرای اختلاف مهدی رحمتی با کارلوس کی روش بگذریم به این نکته می‌رسیم که سنگربانان آبی همواره در اردوهای تیم ملی حضور داشته‌اند ولی حالا شرایط کاملاً متفاوت شده و دروازه‌بانان استقلالی جایی در لیست سرمربی تیم ملی ندارند. خاطره بازی با ناصرخان
قطعاً اهالی فوتبال به ویژه آنهایی که وارد میانسالی شده‌اند، خاطرات بسیار خوبی از قرار گرفتن ناصر حجازی فقید در درون دروازه تیم ملی کشورمان دارند. سنگربان ارزشمندی که علاوه بر جام جهانی آرژانتین، سابقه حراست از دروازه ایران در پیکارهای المپیک، بازی‌های آسیایی و جام ملت‌های آسیا را در کارنامه خود ثبت کرد.
ناصرخان خیلی دلش می‌خواست علاوه بر دروازه‌بان، تحت عنوان سرمربی هم فضای تیم ملی را حس کند ولی این آرزو برایش هرگز محقق نشد. آرزویی که خودش از آن تحت عنوان یک حسرت بزرگ یاد می‌کرد. حجازی اولین دروازه‌بان تاریخ فوتبال ایران قلمداد می‌شود که حضور در فضای جامعه جهانی را تجربه کرده است. مهندس عصبانی
منصور رشیدی که در حال حاضر یکی از متین ترین و مودب‌ترین پیشکسوتان فوتبال ایران محسوب می‌شود از جمله سنگربانانی است که هم در استقلال و هم در تیم ملی خاطرات بسیار خوشی از خود برای فوتبالدوستان به جا گذاشته است.
این چهره تحصیل‌کرده که در مهندس نفت فارغ التحصیل شده است در دوران جوانی به عنوان بازیکنی عصبانی شناخته می‌شد اما با این وجود توانست حضور در المپیک و جام ملت‌های آسیا را داخل کارنامه خود تحت عنوان دروازه‌بان ثبت کند.
رشیدی در عرصه مربیگری با استقلال به جام باشگاه‌های آسیا رفت و همراه با تیم ملی نیز فضای جام ملت‌ها را تجربه کرد. پرسپولیسی که درون دروازه استقلال بود
اگرچه احمدرضا عابدزاده خود را پرسپولیسی می‌داند و تعداد سال‌های حضورش در جمع سرخپوشان پایتخت به مراتب بیشتر از دوران آبی‌پوش بودن او تلقی می‌شود ولی با این وجود بخش قابل ملاحظه‌ای از افتخارات ملی و باشگاهی این سنگربان هنگامی به دست آمد که درون دروازه استقلال قرار می‌گرفت.
عابدزاده با استقلال فاتح اولین دوره رقابت‌های لیگ باشگاهی پس از انقلاب شد. قهرمانی در جام باشگاه‌های آسیا را جشن گرفت، نایب قهرمان این مسابقات شد و البته یکبار هم کاپ قهرمانی جام باشگاه‌های تهران را به دست آورد.
در کنار تمام موارد فوق، قهرمانی در بازی‌های آسیایی پکن هم زمانی حاصل شد که احمدرضا در جمع آبی‌ها حضور داشت. استعداد هدر رفته
به اعتقاد بعضی از کارشناسان، پرویز برومند یکی از استعدادهای هدر رفته فوتبال ایران محسوب می‌شود. سنگربانی که از سال ۷۶ تا ۸۳ درون دروازه استقلال قرار می‌گرفت. البته در اغلب این سال‌ها رقابت تنگاتنگی با هادی طباطبایی و وحید طالب‌لو داشت و سابقه نیمکت‌نشینی هم دارد.
او در همین ایام توانست حضور در جام جهانی فرانسه و جام ملت‌های آسیا در لبنان را تجربه کند.
قطعاً اگر پرویز برومند تجربه الان را داشت و آن زمان تصمیمات بهتری می‌گرفت تعداد بازی‌های ملی او به مراتب بیشتر می شد و همین حالا هم جایگاه بالاتری را در فوتبال ایران به خود اختصاص داده بود. اشتباه بزرگ
بدون هیچ شک و تردیدی مهدی رحمتی استعداد مهمی در عرصه دروازه‌بانی کشورمان بود که با یک اشتباه بزرگ خودش را از حضور در دو جام جهانی محروم کرد.
این دروازه‌بان استقلالی که سابقه حضور در سه دوره جام ملت‌های آسیا و دو دوره بازی‌های آسیایی دارد اگر زمستان سال ۹۱ آن تصمیم اشتباه را اتخاذ نمی‌کرد و به دلایل غیر فنی، مدعی خداحافظی از تیم ملی نمی‌شد، بدون شک در جام جهانی برزیل سنگربان شماره یک ما بود و در روسیه هم قطعاً می‌توانست تحت عنوان یکی از دروازه‌بانان ایران حضور داشته باشد.
حتماً مهدی رحمتی در صورت بازگشت به ۹ سال قبل، دیگر آن حرکت را انجام نمی‌دهد اما افسوس که زندگی دکمه بازگشت ندارد. دنیا تمام نشده
رشید مظاهری تا همین چند ماه قبل یکی از دروازه‌بانانی بود که مرتب به اردوی تیم ملی فرا خوانده می‌شد ولی افت او در بهار امسال باعث شد تا جایی در جمع ملی‌پوشان نداشته باشد.
البته رشید سنگربان با استعدادی است و باید بداند که دنیا هنوز تمام نشده است. قطعاً درخشش این دروازه‌بان در ادامه پیکارهای لیگ برتر و جام حذفی دوباره زمینه‌ساز حضورش در اردوهای تیم ملی می‌شود.
