روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی- برگرفته از یکی از پرمخاطب‌ترین و پرطرفدارترین پادکست‌های این روزنامه تحت عنوان «زمانه جالب»- این پرسش را مطرح کرده که آیا هوش مصنوعی تا سال ۲۰۲۷ بر همه چیز در دنیا تسلط خواهد یافت؟ در این مطلب که بر اساس صحبت‌های دنیل کوکوتایلو آینده‌پژوه و محقق عرصه هوش مصنوعی- و یکی از نویسندگان پیش‌بینی «هوش مصنوعی ۲۰۲۷»- تنظیم شده؛ «یک انفجار اطلاعاتی باورنکردنی» برای دو سال آینده پیش‌بینی شده است. هم‌چنین آینده‌پژوهان و کارشناسان عرصه هوش مصنوعی از جمله دنیل کوکوتایلو و همکارانش به صراحت گفته‌اند که عقیده دارند که پیشرفت‌های سریعی که در زمینه هوش مصنوعی روی داده و هم‌چنان ادامه خواهد داشت، بشریت را خیلی زود در معرض انتخاب بین دو آینده احتمالی قرار خواهند داد- که یکی آینده‌ای است که در آن هوش مصنوعی دیجیتال در خدمت انسان باقی خواهد ماند و دیگری اما آینده‌ای است که در آن هوش مصنوعی از کنترل خارج خواهد شد و اتفاقاتی مانند فیلم‌هایی چون «ترمیناتور» را رقم خواهد زد.
به گزارش نیویورک‌تایمز؛پیش‌بینی کار دشواری است، به خصوص اگر قرار بر پیش‌بینی آینده باشد. دنیل کوکوتایلو کارشناس و آینده‌پژوه هوش مصنوعی اما یک پیش‌بینی رادیکال درباره آینده هوش مصنوعی ارائه می‌دهد و می‌گوید که پیشرفت‌های سریعی که در زمینه هوش مصنوعی روی داده، بشریت را خیلی زود در معرض انتخاب بین دو آینده احتمالی قرار خواهند داد- که یکی آینده‌ای است که در آن هوش مصنوعی در خدمت انسان باقی خواهد ماند و دیگری اما آینده‌ای است که در آن هوش مصنوعی از کنترل خارج خواهد شد و اتفاقاتی مانند فیلم‌هایی چون «ترمیناتور» را رقم خواهد زد.
اما این که چرا باید این پیش‌بینی را جدی گرفت، دلایل متعددی دارد. اول این‌که پیشرفت‌های اخیر در زمینه هوش مصنوعی ظرفیت‌های بالقوه هوش مصنوعی را که به طور مستمر و مداوم از انتظارات ناظران پیشی گرفته است نشان می‌دهند. به خصوص که پیش‌بینی‌های رادیکال و جسورانه- از جمله پیش‌بینی‌های قبلی خود کوکوتایلو- معمولاً نسبت به پیش‌بینی‌های محتاطانه بیشتر با واقعیت قرین بوده‌اند.
دومین دلیل برای امیدواری نسبت به احتمال وقوع این پیش‌بینی هم این است که حتی تغییرات اندک و کند نیز به هر حال بشریت را با دو مشکل بزرگ موجود در این پیش‌بینی مواجه خواهد کرد. در واقع تسلط هوش مصنوعی و حس فزاینده منسوخ شدن انسان در آینده نزدیک چیزی نیست که نیاز به پیش‌بینی آن‌چنانی داشته باشد.
در نهایت، مهم است که از دیدگاه‌های رادیکال افراد ثروتمند و قدرتمندی که انقلاب هوش مصنوعی را اداره می‌کنند آگاه باشیم. زیرا بسیاری از آن‌هایی که در این دیدگاه‌ها مشترک هستند، یا با باورهای آخرالزمانی یا انگیزه‌های ایجاد یک امکان آرمان‌شهری در این عرصه فعالیت دارند و از این نظر دیدگاه آن‌ها درباره آینده هوش مصنوعی اهمیت فزآینده‌ای می‌تواند داشته باشد.
