زمستان 1403 وقتی فیلم سینمایی پیر پسر برای اولین‌بار در بخش ویژه جشنواره فجر به نمایش درآمد، حامد بهداد، بازیگر این فیلم در مصاحبه‌ای با فریدون جیرانی از چگونگی نزدیک شدن به این نقش گفته بود. حالا که «پیرپسر» در مدت زمان کوتاهی عنوان پرفروش‌ترین فیلم اجتماعی سال را به خود اختصاص داده، مرور نکات مهم این گفت‌وگو خالی از لطف نیست.
مواجهه با یک نقش | من عاشق آدم‌های باسواد هستم. هرکسی می‌خواهد باشد. این افراد وقتی حرف می‌زنند و تحلیل می‌کنند، مجذوب‌شان می‌شوم. یکی از رفقای من که این ویژگی را دارد، همین اکتای براهنی است. همکاری در «پیرپسر» هم محصول سفارش یک ساله و خواندن فیلمنامه نیست. ما زندگی‌ها کردیم برای این فیلم.حامد بهداد در نمایی از فیلم «پیر پسر»
شخصیت‌پردازی دقیق | وقتی بساط برای یک بازیگر فراهم باشد و همه نقاط ضعف و قوت یک کاراکتر در کوچه پس‌کوچه‌های فیلمنامه عیان شده است، طبیعتا بازیگر هم از آن استفاده می‌کند. هر کس پاس خوبی در سینما به من بدهد، من اسپک نهایی را می‌زنم. وقتی در فیلمنامه‌‌ای سقف پرش کوتاه باشد، من چه کار می‌توانم انجام دهم. در «پیرپسر» میزان زیادی تناقض، فکر، سکوت و جزییاتی را در فیلمساز دیدم که نهایت نداشت.
استقبال مخاطبان از فیلم | تا کنون در سال‌های بازیگری‌ام، سابقه مواجهه با این همه گرما در یک سالن سینما و هیجان مخاطبان را نداشتم. برایم تجربه واکنش‌های مردم به این فیلم، بسیار جالب بود. خودم وقتی فیلم را می‌دیدم، احساس کردم دارد به‌عنوان تماشاگر مرا با خودش می‌برد. اینگونه نبود که صرفا به‌عنوان یکی از عوامل فیلم را ببینم و روی احساسات من هم تاثیر گذاشت.
