شیخ علی دعموش، رئیس شورای اجرایی حزب الله روز گذشته در خطبه نماز جمعه به تحولات اخیر لبنان به ویژه در سطح مداخلات آمریکا پرداخته و گفت: تصمیم اشتباهی که دولت برای خلع سلاح مقاومت گرفته، نه تنها نقض منشور ملی، بلکه فاقد نصاب ملی و حداقل سطح عقلانیت است.
تصمیم دولت لبنان علیه سلاح مقاومت به دور از عقلانیت است
شیخ علی دعموش تاکید کرد: چگونه ممکن است کشوری که خاکش توسط دشمن اشغال شده، مردمش روزانه مورد حمله قرار می‌گیرند، از بازگشت مردم به روستاها و خانه‌هایشان جلوگیری می‌شود و فرزندانشان در اسارت دشمن هستند، دولتش تصمیم بگیرد که یکی از مهمترین عناصر قدرت کشور، یعنی مقاومت را از آن سلب کند؟
وی افزود: چگونه ممکن است دولتی که قادر به محافظت از مردم خود در برابر دشمنی وحشی نیست، آن هم در بحبوحه جنگ، کشور را از سلاح مقاومت محروم کند؟ آیا این به معنای دور شدن از منطق، عقلانیت و منافع ملی نیست؟ منطق، عقلانیت و منافع ملی حکم می‌کند که اگر کشوری عناصر قدرتی دارد، اولین وظیفه‌اش حفظ این عناصر برای بهره‌مندی از آنهاست، نه از بین بردن آن.
این مقام حزب الله تصریح کرد: ما امروز با دولتی در کشور مواجهیم که منافع قدرت‌های خارجی و دستورات آنها را اجرا می‌کند؛ به جای اینکه منافع مردم و جامعه خود را در اولویت قرار دهد. تصمیمی که دولت برای خلع سلاح مقاومت گرفته، بسیار خطرناک با عواقب نامعلوم است و کشور را می‌تواند در آستانه انفجار قرار دهد و دولت باید از این تصمیم خود عقب نشینی کند.
شیخ علی دعموش اظهار داشت: دولت با این تصمیم، مشکل با دشمن صهیونیستی را تبدیل به یک مشکل داخلی میان لبنانی‌ها کرده و به این ترتیب راه را برای یک روند داخلی مملو از خطرات، پیچیدگی‌ها و مشکلات هموار کرده است. درست است که لبنانی ها از نظر سیاسی بر سر بسیاری از مسائل اختلاف نظر دارند، اما تصمیم دولت برای خلع سلاح مقاومت این اختلاف نظر را عمیق‌تر کرده و لبنانی‌ها را روبروی هم قرار داده است؛ در حالی که مسئولیت دولت، متحد کردن لبنانی‌هاست نه تعمیق اختلافات میان آنها.
مقاومت هویت ملی لبنان بوده و با یک تصمیم از بین نخواهد رفت
رئیس شورای اجرایی حزب الله گفت: مقاومت نمایانگر یک هویت ملی و اجتماعی و یک نماد جهادی است که با خون، فداکاری‌ها و شهدا بنا شده و هیچکس نمی‌تواند آن را با یک تصمیم یا رویه، محو یا خلع سلاح کند. مقاومت یک هویت، یک فرهنگ و یک حس تعلق عملی از روی ایمان و اعتقاد بوده و یک مولفه ملی کامل است و کارکرد ملی دارد.
شیخ دعموش ادامه داد: سلاح‌های مقاومت نه سلاح‌های شبه نظامی مورد استفاده در جنگ داخلی هستند و نه سلاح‌هایی که در خارج از چارچوب قرار دارند. هیچکس نمی‌تواند به گونه‌ای درباره سلاح‌های مقاومت قضاوت کند که انگار این سلاح‌ها علیه ملت هستند؛ در حالی که در واقع این سلاح‌ها در خدمت ملت لبنان قرار دارند.
وی تاکید کرد: سلاح مقاومت همان چیزی است که بخش بزرگ و گرانبهایی از سرزمین ما را آزاد کرد، طی چهار دهه گذشته مقابل تجاوزات دشمن ایستاد، از لبنان محافظت کرد ، دشمن را شکست داد و مانع از اشغال کشور توسط صهیونیست‌ها شد. سلاحی که همه جنگ‌های دشمن صهیونیستی نتوانستند آن را از بین ببرند، چیزی نیست که توسط ابزارهای کوچک دشمن حذف شود.
هرکس روی ضعف مقاومت و سلاح آن حساب کند در توهم است
مقام مذکور حزب الله تصریح کرد: تا زمانی که اشغالگری و تجاوز وجود دارد، سلاح مقاومت هم باقی خواهد ماند و هیچکس نباید روی ضعف آن شرط بندی کند. هر کسی هم که به دلیل تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی روی ضعف مقاومت و سلاح آن شرط‌بندی می‌کند، سخت در اشتباه بوده و دچار توهم است.
شیخ علی دعموش اظهار داشت: ما در مورد اجرای تصمیم دولت وارد هیچ بحثی نخواهیم شد؛ زیرا اساساً این تصمیم را به رسمیت نمی‌شناسیم و به ما مربوط نیست. پیش از عقب نشینی کامل دشمن صهیونیستی از خاک لبنان و توقف تجاوزات این رژیم به کشور ما، هیچ بحثی در مورد سلاح‌ها وجود نخواهد داشت و همه باید بدانند که مقاومت نه با یک تصمیم دولت لبنان و نه با یک سند آمریکایی، مشروعیت خود را از دست نخواهد داد.
وی اظهار داشت: مقاومت، مشروعیت و مقبولیت خود را از اراده مردم خود و از منافع واقعی کشور و جامعه می‌گیرد و با وجود همه تحریکات و تحریفات رسانه‌ای و سیاسی، طبق نظرسنجی‌ها، مقاومت همچنان گزینه ارجح تعداد زیادی از لبنانی‌هاست. ما تاکنون با آرامش عمل کرده‌ایم و به اقدامات اعتراضی بزرگ متوسل نشدیم؛ زیرا نگران ثبات کشور هستیم و می‌خواهیم به دولت برای اصلاح تصمیم خود فرصت بدهیم، اما ممکن است این رویکرد خیلی دوام نیاورد.
این مقام ارشد حزب الله در پایان گفت: اگر دولت اصرار به تصویب تصمیم خود داشته باشد ممکن است به روش دیگری متوسل شویم. موضع ما موضع کربلایی و حسینی است و به همه یزیدیانی که ما را بین دو گزینه تسلیم یا جنگ قرار داده‌اند، همان چیزی را می‌گوییم که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا گفت «... أَلَا وَ إِنَّ الدَّعِی ابْنَ الدَّعِی قَدْ تَرَکنِی بَینَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَیهَاتَ لَهُ ذَلِک مِنِّی هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة» (این فرومایه و فرزند فرومایه‌ای دیگر، مرا بین دو راهی کشته‌شدن با شمشیر و یا قبول ذلت قرار داده است؛ هیهات که ما زیر بار ذلّت و خواری برویم).
