تیکدری پیش‌تر هم در دوران همین سرمربی به اردو دعوت شده بود؛ هرچند حضورش تداوم پیدا نکرد. او در زمان دراگان اسکوچیچ در پست دفاع راست نیز به میدان رفت و چند دقیقه بازی ملی را تجربه کرد. این سابقه نشان می‌دهد نگاه به او همیشه با تردید و تغییر همراه بوده؛ بازیکنی میان خطوط حمله و دفاع.
فصل گذشته برای تیکدری نقطه پررنگی در کارنامه باشگاهی بود. او در گل‌گهر یکی از مهره‌های اصلی سیستم تهاجمی شد و با عملکردی باثبات، دوباره در معرض انتخاب قرار گرفت. شاید غیبت مهدی قایدی در فهرست کنونی هم به این بازگشت کمک کرده باشد؛ فرصتی که تیکدری حالا باید برای اثبات توانایی‌هایش از آن استفاده کند.
دعوت اخیر بیش از هر چیز یادآور همان وضعیت همیشگی این بازیکن است: نزدیک شدن به تیم ملی، تجربه کردن اردو، اما قرار گرفتن در شرایطی که رقابت برای تثبیت جایگاه دشوارتر از همیشه است. در لیستی که وینگرهای جوان و باتجربه حضور دارند، تیکدری باید نشان دهد تفاوتی با گذشته کرده و می‌تواند در نقش اصلی خود، و نه یک گزینه موقت، اثرگذار باشد.
