
تیم ملی فوتبال ایران دومین دیدار خود در رقابتهای کافا را نیز با پیروزی پشت سر گذاشت تا گام بلندی برای رسیدن به مرحله نهایی این تورنمنت بردارد. شاگردان امیر قلعهنویی که در بازی نخست برابر افغانستان به برتری رسیده بودند، اینبار مقابل تیم ملی هند قرار گرفتند و با سه گل در نیمه دوم موفق شدند زمین را به عنوان تیم برنده ترک کنند. این برد اما در شرایطی رقم خورد که نمایش تیم ملی در نیمه نخست مورد انتقاد قرار گرفت و حتی خود قلعهنویی نیز در پایان مسابقه اذعان داشت که باید با برنامهریزی بهتر و هماهنگی بیشتری تیمش را راهی رقابتها میکرد.

این مسابقه در ورزشگاه مرکزی شهر حصار، واقع در ۳۵ کیلومتری دوشنبه برگزار شد؛ ورزشگاهی که برای رسیدن به آن باید مسیر نسبتاً طولانی را از میان ترافیک سنگین پایتخت تاجیکستان طی کرد. خبرنگاران اعزامی از ایران که ساعتها زودتر راهی ورزشگاه شده بودند، با وجود مشکلات حملونقل و تأخیر ناشی از ترافیک، خود را به موقع به استادیوم رساندند. در این مسیر نیز تصادفی بین دو خودرو صورت گرفته بود که باعث ایجاد ترافیک در مسیر منتهی به ورزشگاه شده بود. اطراف ورزشگاه پیش از شروع بازی خلوت بود اما رفتهرفته هواداران ایرانی که بخشی از آنها ساکن تاجیکستان بودند، با کمک سفارت و تهیه بلیت وارد استادیوم شدند و فضای حمایت از تیم ملی را ایجاد کردند. دربی استقلال و پرسپولیس روی سکوهای ورزشگاه حصار نیز برگزار شده بود و یک هوادار با لباس و پرچم استقلال و هوادار دیگر با کیت و پرچم پرسپولیس روی سکوها حضور داشتند.

همانند بازی قبل، حضور تماشاگران ایرانی در سکوها با حمایت از ملیپوشان همراه بود. از میان ملیپوشان، نامهایی چون مهدی طارمی، رامین رضاییان، روزبه چشمی و محمدحسین کنعانیزادگان به همراه امیر قلعهنویی بیش از بقیه مورد تشویق قرار گرفتند. بازیکنان هم هنگام ورود به زمین برای گرم کردن، با دست تکان دادن و لبخند زدن پاسخ حمایت هواداران را دادند. جالب اینکه دوباره تعدادی هوادار تاجیکی با پرچم ایران در ورزشگاه حاضر شدند و تیم ملی کشورمان را تشویق کردند؛ در حالی که تنها حدود ۱۰ نفر از تماشاگران هندی (که به نظر میرسید دانشجویان مشغول تحصیل در تاجیکستان باشند) در گوشهای از استادیوم حضور داشتند و تیمشان را دنبال میکردند.

ترکیب تیم ملی نسبت به دیدار نخست تغییراتی داشت؛ از خط دفاع گرفته تا خط میانی، نفرات جدیدی توسط قلعهنویی به زمین فرستاده شدند. با این حال در نیمه نخست، هماهنگی لازم میان بازیکنان دیده نمیشد و ایران با وجود مالکیت توپ و ارسالهای متعدد از جناحین، نتوانست دروازه حریف را باز کند. هند هم با دفاع چند لایه و متراکم، حملات تیم ملی را یکی پس از دیگری دفع میکرد. نیمکتنشینان هند هم به شکل پرجنبوجوش در کنار خط حاضر بودند و دائماً بازیکنانشان را برای مهار ملیپوشان ایران راهنمایی میکردند.
نیمه نخست با نتیجه مساوی بدون گل به پایان رسید؛ نتیجهای که هرچند ناامیدکننده بود، اما هواداران ایرانی در سکوها همچنان تیم ملی را مورد تشویق قرار دادند و با شعارها و فریادهایشان به بازیکنان روحیه دادند. در آغاز نیمه دوم، قلعهنویی دو تعویض انجام داد؛ ابوالفضل جلالی و علی علیپور به جای مهران احمدی و محمد نادری وارد زمین شدند تا آرایش تیم تغییر کند. با این تغییرات و اضافه شدن بازیکنان باتجربهتر در ادامه، ورق بازی به سود ایران برگشت.

ورود مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش در دقایق بعدی، نیروی هجومی تیم را دوچندان کرد. ایران با فشار بیشتر روی دروازه هند، موقعیتهای متعددی خلق کرد که چند بار هم توپ به تیرک دروازه برخورد کرد. در نهایت مقاومت تیم هند شکسته شد و ملیپوشان کشورمان موفق شدند سه بار دروازه حریف را باز کنند و جشن پیروزی را به راه بیندازند. امید نورافکن هم پس از بازی در میکسدزون اذعان داشت که بازیکنان هند در ۳۰ دقیقه پایانی به قدری خسته شده بودند که دیگر توان دویدن پا به پای ایرانیها را نداشتند.

امیر قلعهنویی که به تازگی عمل جراحی روی زانوی خود انجام داده است، در نیمه نخست بیشتر روی نیمکت نشسته بود و تیم را از آنجا هدایت میکرد. اما در نیمه دوم، به کنار زمین آمد و با انرژی زیادی بازیکنان را به جلو فراخواند. سرمربی تیم ملی پس از بازی در نشست خبری اعتراف کرد که تیمش در نیمه نخست نمایش ضعیفی داشت و علت اصلی این موضوع را کمبود زمان برای هماهنگی و آمادهسازی مناسب پیش از تورنمنت دانست. او تأکید کرد که ایران باید با برنامهریزی بهتری وارد مسابقات میشد.
یک خبرنگار آمریکایی نیز در ورزشگاه حاضر شده بود و به پوشش این دیدار میپرداخت. پس از پایان بازی، بازیکنان ملی خیلی دیرتر از معمول زمین را ترک کردند و بدون اینکه گفتوگوی چندانی با خبرنگاران داشته باشند، سوار اتوبوس شدند. ستارههایی چون طارمی، جهانبخش، رضاییان و کنعانیزادگان بدون توقف از کنار رسانهها گذشتند. تنها رامین رضاییان با عذرخواهی اعلام کرد که به دلیل خستگی نمیتواند مصاحبه کند. عارف آقاسی هم تلاش زیادی انجام داد تا مجید علیاری را به سمت خبرنگاران حاضر در میکسدزون کشانده و وادار با انجام مصاحبه کند که تلاش او بینتیجه بود. در نهایت با تلاشهای مسئولان رسانهای تیم، امید نورافکن و مهران احمدی که ابتدا سوار اتوبوس شده بودند، دوباره به میکسدزون برگشتند و پاسخگوی خبرنگاران شدند.

یکی از مشکلات بزرگ خبرنگاران ایرانی در تاجیکستان، اینترنت ضعیف و کند استادیوم مرکزی شهر حصار بود. ارسال گزارشها، عکسها و ویدیوها با مشکل جدی مواجه شد و خبرنگاران مجبور بودند پس از بازی از استادیوم فاصله بگیرند تا بتوانند محتوای خود را با سرعتی نهچندان مطلوب به ایران ارسال کنند. این موضوع به یکی از دغدغههای ثابت پوششدهندگان مسابقات تبدیل شده است.
در حاشیه بازی، حضور پرشمار هواداران تاجیکی مقابل گیتهای ورودی ورزشگاه هم دیده میشد که برای تماشای دیدار تیم ملی کشورشان برابر افغانستان آمده بودند. جمعیتی که با بینظمی زیادی همراه بود و بسیاری از آنها در تلاش بودند تا بدون بلیت وارد استادیوم شوند. نکته جالب اینکه برخی از تماشاگرانی که در طبقه دوم جای داشتند، بلیتهای خود را به پایین پرتاب میکردند تا افراد بدون بلیت بتوانند وارد شوند؛ صحنهای عجیب و غیرمنتظره که نشاندهنده شور و اشتیاق مردم برای تماشای مسابقه بود.

با این پیروزی تیم ملی ایران ۶ امتیازی شد و صدر جدول گروهش را حفظ کرد. از سوی دیگر، تیم ملی تاجیکستان نیز با شکست دو بر صفر افغانستان همچنان شانس صعود به فینال تورنمنت را دارد. به همین دلیل تقابل ایران و تاجیکستان در دیدار بعدی حساسیت ویژهای پیدا کرده و انتظار میرود ورزشگاه مرکزی حصار در این بازی مملو از تماشاگر شود. این مسابقه میتواند تعیینکننده مسیر دو تیم در راه فینال باشد و بدون شک آزمون جدیتری برای شاگردان قلعهنویی محسوب خواهد شد.