کشور روی موج مصرف بنزین/ نیم‌قرن فرسودگی در خیابان‌ها

به گزارش افکارنیوز، در حالی که مصرف بنزین در کشور رکوردهای تازه‌ای ثبت می‌کند، کارشناسان هشدار می‌دهند بیش از نیمی از خودروهای در حال تردد فرسوده و پرمصرف‌اند. این روند نگران‌کننده نه تنها منابع سوخت کشور را تهدید می‌کند، بلکه سلامت محیط‌زیست و کیفیت زندگی شهروندان را نیز تحت تأثیر قرار داده است.

بحران بنزین در ایران؛

عددهایی که هشدار می‌دهندطبق آخرین آمار، میانگین مصرف روزانه بنزین در کشور به مرز ۱۳۰ میلیون لیتر نزدیک شده است. بخش قابل توجهی از این مصرف ناشی از خودروهایی است که عمر مفید خود را پشت سر گذاشته‌اند و همچنان در خیابان‌ها تردد می‌کنند.کارشناسان برآورد می‌کنند که در صورت حذف خودروهای فرسوده، روزانه تا ۲۰ میلیون لیتر از مصرف بنزین کاسته می‌شود؛ عددی که می‌تواند بودجه کشور را از فشار واردات سوخت نجات دهد.

نیمی از خودروها پیر و پرمصرف‌اند

مطابق داده‌های رسمی، حدود ۵۰ درصد ناوگان خودرویی کشور عمر بالای ۱۵ سال دارند. این خودروها نه تنها در آزمون آلایندگی مردود می‌شوند، بلکه به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر، بیش از دو برابر خودروهای جدید بنزین می‌سوزانند.در شش ماه گذشته تنها ۱۱۵ هزار خودرو از رده خارج شده است؛ رقمی که در مقایسه با نیاز واقعی (حدود دو میلیون دستگاه در سال)، بسیار ناچیز است.

هزینه‌های پنهان خودروهای فرسوده

فرسودگی خودروها فقط مسئله سوخت نیست؛ تبعات آن در چهار سطح دیده می‌شود: 1. اقتصادی – افزایش هزینه تولید و واردات بنزین. 2. سلامتی – رشد بیماری‌های تنفسی در کلان‌شهرها. 3. زیست‌محیطی – افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای. 4. امنیتی – تهدید پایداری انرژی و فشار بر زیرساخت‌های پالایشگاهی.

مسیر نجات: از اسقاط تا نوسازی

برای کاهش فشار مصرف، چند محور کلیدی مطرح است: • اجرای طرح‌های اسقاط اجباری خودروهای بالای ۲۰ سال با تسهیلات بانکی. • توسعه حمل‌ونقل عمومی پاک با حمایت دولت و شهرداری‌ها. • سرمایه‌گذاری در تولید خودروهای هیبریدی و دوگانه‌سوز کم‌مصرف. • ارتقای استاندارد معاینه فنی و کنترل مستمر آلایندگی.

آینده بنزین در گرو تصمیم امروز

اگر سیاست‌های کنونی ادامه یابد، کشور ناچار به واردات گسترده سوخت و افزایش قیمت بنزین خواهد شد. اما با برنامه‌ریزی هوشمندانه و تسریع نوسازی ناوگان، می‌توان مسیر آینده را تغییر داد.بحران بنزین نه یک اتفاق لحظه‌ای، بلکه نتیجه سال‌ها تأخیر در تصمیم‌گیری است و اکنون زمان عمل فرارسیده است.