«روز مهندس مبارک» پیامکی که به مناسبت روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس از طرف سازمان نظام مهندسی کشاورزی ومنابع طبیعی برای مهندسان کشاورزی و زیر شاخه‌های مربوطه‌اش فرستاده شد.
این پیامک هرچند حامل پیام تبریک برای مهندسان بود ولی غالبا از دیدن وخواندن آن نارحت شدند، چرا که به آنان یادآوری می کرد که مهندس هستند اما بیکار. و یادشان می آورد که سازمان نظام مهندسی هم دارند. سازمانی که هدف از تأسیس آن ساماندهی و پاسخگویی به نیازهای مهندسین کشاورزی بود تا بتوانند در قالب سازمانی جذب فعالیت های مرتبط با رشته تحصیلی خود شوند و این سازمان ضمن تعامل با کشاورزان و فعالان بخش کشاورزی بتواند نیاز آنان را برآورد کرده و دانش آموختگان کشاورزی را به این عرصه معرفی نماید. اما متأسفانه چندان در کار خود موفق نیست و همچنان بیکاری مهندسان کشاورزی در جامعه
مثال زدنی باقی مانده است.
مهمترین اقدام صورت گرفته این سازمان درخصوص اشتغال دانش آموختگان کشاوزی تأسیس شرکت های خدمات مشاوره‌ای کشاورزی بود که البته آن هم به پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی صورت پذیرفت، که چند سالی بیشتر دوام نداشت و ابتدا در شهرهای کوچکتر و الان هم در اکثر شهرهای بزرگ خبر از انحلال و عدم فعالیت آنان به گوش می رسد.
شرکت‌هایی که درمدت کوتاه فعالیت خود، عملکرد نسبتا مقبولی داشتند و تمام امید و سرمایه مهندسان کشاورزی بودند اما به سادگی با اهمال سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی با عدم فعالیت مواجهه هستند و عمر وانرژی مهندسان جوانی را که مشغول به فعالیت در این شرکتها بودند به سادگی به هدر داد.
به نظر می‌رسد این سازمان به کلی هدف خود را فراموش کرده و با بی خبری از وضع معیشت و بیمه و … اعضاء خود هر از چندگاهی با ارسال پیامک فقط وجود خود را یادآوری می کند. جالب تر اینکه اکثر پیامک‌های ارسالی هم در خصوص تورهای گردشگری آن هم نه تورهای داخلی بلکه تورهای خارج از کشور و گران قیمتی مانند تور کانادا، آلمان و … هستند که اصلا تناسبی با سطح درآمد اعضاء این سازمان ندارد
و اصلا پیامکی در خصوص وضعیت صندوق تعاون و رفاه و یا تعاونی‌های چند منظوره که سال‌هاست اندک سرمایه اعضاء را نزد خود نگاه داشته به اعضاءارسال نمی شود.
البته گهگاهی پیامک‌هایی درخصوص برگزاری دوره‌های آموزشی ارسال می شود که شرکت در این دوره‌های آموزشی هم منوط به پرداخت هزینه است. ناگفته پیداست که هزینه‌های سازمان مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی غالبا از حق عضویت اعضاء و موارد مشابه تأمین می گردد یعنی نهادی که قرار بود باری را از دوش مهندسان کشاورزی بردارد خود به اضافه بار تبدیل شده است.
به نظرمی رسد این عملکرد اصلا متناسب با چنین سازمان عریض و طویلی نباشد و مسوولان این سازمان باید با نگاهی دغدغه مند مسایل و مشکلات مهندسان کشاورزی را پیگیری نمایند و راهکاری به منظور جذب دانش آموختگان کشاورزی و فعالیت آنان در زمینههای مرتبط را فراهم آورند، چرا که کشور پهناور ایران دارای پتانسیل وظرفیتهای بالقوه بسیاری در زمینه کشاورزی و دامپروری است و آمارهای واردات انواع و اقسام محصولات کشاورزی و دامی به خوبی نشان می دهد که هنوز تمام ظرفیتهای بخش کشاورزی به کارگرفته نشده است و هنوز زمینه برای فعالیت در این عرصه استراتژیک فراهم است.
