به گزارش افکارنیوز، بار دیگر اطلاعات موجود درباره برنامه ریزی واشنگتن و مسکو برای برگزاری کنفرانس ژنو ۲ پس از توافق برسر تمام موارد و موضوعات مورد مناقشه بین دو طرف و نه تنها قضیه پرونده سلاح‌های شیمیایی سوریه مورد تایید قرار گرفته‌اند.
منابع آگاه در سازمان ملل متحد پرده از گزارشی برداشتند که در آن به بحران سوریه و بازتابهای آن به ویژه روی کشورهایی همچون عربستان سعودی و ترکیه و همچنین کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس پرداخته بود که مهمترین طرف‌های توطئه کننده علیه نظام سوریه به شمار می‌آیند.
همچنین این منابع می‌گویند: در بخشی از این گزارش نیز به فرانسه پرداخته شده که آن را یکی از بزرگ‌ترین بازنده‌های بحران سوریه معرفی کرده است، چراکه این کشور در پس ناکامی در بحران سوریه بسیاری از نفوذ و اعتبار خود را در مناطق مسیحی نشین منطقه خاورمیانه به طور عام و لبنان به طور خاص از دست داده است.
این گزارش دلیل این کاهش نفوذ و اعتبار فرانسه را جایگزین شدن روسیه و موضع گیری این کشور در قبال بحران سوریه و حمایت از دمشق و تلاش برای حفظ هویت و ساختار آن بر منوال گذشته می‌داند.
همچنین این منبع آگاه در سازمان ملل تاکید میکند که این نهاد بین المللی هم اکنون خود را برای فراهم کردن مقدمات اجرای توافقنامه آمریکا و روسیه آماده میکند و در این راستا تماس‌های دیپلماتیک خود با برخی از کشورهای تاثیر گذار بر بحران سوریه برای تبیین و تشریح این توافقنامه و زمینه سازی برای کنفرانس ژنو ۲ و سرانجام بازگرداندن بحران منطقه در روند دیپلماتیک آن آماده میکند.
به نظر می‌رسد، این اطلاعات و اقدامات به طرف‌های ذیربط در بحران سوریه از جمله معارضان سوری و کشورهای عربی حامی آنها و برخی از تصمیم گیرندگان و سیاستمداران لبنانی ابلاغ شده و این دلیل تغییر و تحولات مهمترین دلیل شتاب گروه‌ها و جریان‌های معارض لبنانی برای انتخاب نخست وزیر موقت و در همان زمان شکسته شدن سکوت «تمام سلام»، نخست وزیر مکلف به تشکیل کابینه در این کشور و بیان دلایل و چرایی عدم موفقیت تشکیل کابینه توسط شخص وی بوده که آن را به دلایل منطقه‌ای و نه دخالت‌های خارجی ارجاع داده بود.
این درحالی است که همه از نقش عربستان سعودی به طور عام و شخص «بندر بن سلطان»، رئیس دستگاه اطلاعات این کشور در مانع تراشی علنی و آشکار جهت عدم تشکیل دولت در این کشور در اعتراض به مشارکت حزب الله در آن اطلاع دارند، همانگونه که هم از تحرکات «ولید جنبلاط» برای از پیش رو برداشتن موانع موجود جهت تشکیل دولت در لبنان اطلاع و اگاهی دارند.
تغییر و تحولات اخیر جاری در منطقه و همچنین در بحران سوریه تاکید میکند که طرف‌های منطقه‌ای و بین المللی در راه برگزاری کنفرانس ژنو ۲ گام بر می‌دارند، به ویژه آنکه بحثبرسر حضور و مشارکت کشورهای تاثیر گذار بر بحران سوریه پای میز مذاکرات ژنو ۲ نیز مطرح می‌باشد.
در این ارتباط حضور و مشارکت ایران و روسیه و سوریه به نمایندگی از جانب آنچه محور مقاومت در منطقه خوانده می‌شود، برای این محور کافی و بسنده به نظر می‌رسد. اما مشکل اساسی در حضور هم پیمانان آمریکا و اینکه چه طرف‌هایی می‌توانند در این مذاکرات حضور داشته باشند، نهفته است، به ویژه آنکه معارضان سوری با مشکلات و اختلافات بسیاری درون خود مواجه هستند و این جدای از دیگر کشورهای هم پیمان آمریکاست که درباره حضور یا عدم حضور آنها اختلاف نظر بسیاری وجود دارد.
فرانسه از جمله این کشورهاست که تلاش بسیار داشت تا نقش پر رنگ‌تری را در بحران سوریه ایفا کند، در حالی‌که به نظر می‌رسد، هم اکنون این نقش به دست آمریکا افتاده است.
همچنین عربستان سعودی که روزهای بسیار سخت و ساعات سرنوشت سازی سپری میکند، چون هرگونه دستیابی به توافق درباره بحران سوریه، عربستان را به نقش و ماهیت واقعی خود یعنی کشوری اسلامی نه کمتر و نه بیشتر باز می‌گرداند.
این موضوع درخصوص لبنان نیز صدق پیدا میکند که بازتابهای بحران سوریه هم اکنون در عرصه سیاسی آن به خوبی قابل ملاحظه است.
