به گزارش افکارنیوز، آیت الله مظاهری در درس در پرتوی اخلاق خود گفت: یکی از عوامل مهم پدید آورنده فساد اخلاقی در جامعه، لقمه حرام است. جوانان لاابالی و بی‌بند و بار که فساد اخلاقی را ایجاد می‌کنند، ذاتاً انسان‌های بدی نیستند. آنان فرزندان همین جامعه هستند و حتی در بن‌بست‌ها هم خداخدا می‌کنند، اما لقمۀ حرام موجب شده است چنین شوند.

آیت الله مظاهری در درس اخلاق این هفته خود مباحثی را مطرح کرده که در پی می آید:

گناه و معصیت، مانع قبول شدن عبادات است. به قول قرآن کریم: «إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقینَ»[۱]

نماز، روزه، حج، خمس، زکات، خیرات و مبرّات و عزاداری، از کسی پذیرفته می‌شود که گناهکار نباشد. از این رو اعمال افراد فاسق و فاجر ارزشی نزد پروردگار متعال ندارد، گرچه به وظیفه هم عمل کرده باشند و آن عمل را از نظر ظاهری صحیح به جا آورده باشند. بنابراین اگر انسان، هنگام عبادت، گناهی مرتکب شود، مثلاً غیبت کند، در صورتی که شرایط ظاهری آن عبادت را رعایت کرده باشد، عبادت او صحیح است، اما مقبول نیست و نزد خداوند متعال هیچ ارزشی ندارد.

عبادت، اگر به صورت واقعی انجام شود و عبادت کننده، رعایت تقوا را کرده باشد، آثار و برکات فراوانی دارد و اگر کسی برکات عبادت را در زندگی خود مشاهده نمی‌کند، باید بداند که متقی نیست. در واقع، عدم تأثیر اعمال عبادی و عدم استجابت دعاها، ناشی از گناهانی است که انسان مرتکب می شود.

شیطان، بیش از آنکه مانع به جا آوردن ظاهری عبادات شود، برای از بین بردن ارزش باطنی عبادات تلاش می‌کند. از این رو بسیاری از مردم نماز می‌خوانند، روزه می‌گیرند، حج می‌روند، اما عبادت آنان در اثر فریب شیطان بی‌ارزش می‌شود.

لقمه حرام، یکی از مهم‌ترین موانع، برای پذیرش عبادات است. به تعبیر دیگر، عبادتی که پس از خوردن غذای حرام به جا آورده شود، پذیرفته نمی‌شود. بنابر فرمایش پیامبر اکرم «ص»، خداوند متعال ملکی دارد که همواره در فراز آسمان ندا سر می دهد و می گوید: «مَنْ أَکَلَ حَرَاماً مَا لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهُ صَرْفاً وَ لَا عَدْلًا وَ الصَّرْفُ النَّافِلَةُ وَ الْعَدْلُ الْفَرِیضَة»[۲]

این ملک همیشه بوده است و در عصر کنونی نیز وجود دارد و فریاد می‌زند: کسی که حرام می‌خورد، عبادت مقبول ندارد و نه عمل واجب از او پذیرفته می شود نه عمل مستحب و عبادت او روح ندارد و بی ارزش است. خوردن مال حرام و شبهه‌ناک اثرات سویی در زندگی انسان می‌گذارد، دنیا و آخرت انسان را تباه می‌کند و او را از معنویات دور می‌سازد.

نماز، معراج مؤمن است و انسان با دو رکعت نماز می‌تواند به مقامات والای عرفانی دست یابد. ولی اگر مال حرام در زندگی کسی باشد، نماز او هیچ ارزشی ندارد. برای چنین کسی نماز سنگین و روزه ملال‌آور است.

یکی از عوامل مهم پدید آورنده فساد اخلاقی در جامعه، لقمه حرام است. جوانان لاابالی و بی‌بند و بار که فساد اخلاقی را ایجاد می‌کنند، ذاتاً انسان‌های بدی نیستند. آنان فرزندان همین جامعه هستند و حتی در بن‌بست‌ها هم خداخدا می‌کنند، اما لقمۀ حرام موجب شده است چنین شوند. اگر شکم کسی از حرام پر شود، رستگاری و سعادت او بسیار مشکل است و تا وقتی درآمد مردم حرام یا شبهه‌ناک است، یعنی تا وقتی جوانان و نوجوانان لقمه حرام می‌خورند، وضعیت فساد اخلاقی به همین صورت خواهد بود.

…

۱ - مائده / ۲۷

۲-بحارالأنوار، ج ۱۰۰، ص ۱۶