فردا نوشت: معلوم نیست چرا شاه آبادی معاونت هنری وزارت ارشاد در قریب به یك سال فعالیت خود به برنامههای شتابزده بسیار علاقهمند است و اغلب با مهلت زمانی بسیار اندك از هنرمندان عرصههای مختلف خواسته تا با ارایه آثارشان در این برنامهها شركت كنند، در حالی كه فرایند خلق هر اثر هنری ویژگیها و معیارهای خاصی دارد و با تعجیل و سفارشهای سراسیمه اثر ماندگار و شایستهٔ نام مقدس جمهوری اسلامی آفریده نمیشود.

اگر چه نگاهی اجمالی به اغلب فعالیت‌های مراکز فرهنگی هنری تحت نظر نهادهای غیر خصوصی، حاکی از آن است که تصمیم گیری‌ها برای اجرای اغلب برنامه‌ها در دقیقه نود انجام می‌شود و همهٔ امور تا بیشترین حد ممکن با وقت کشی و اتلاف زمان مناسب شکل می‌گیرد، اما معاونت هنری ارشاد در این زمینه گوی سبقت را از سایرین ربوده و در دقایق وقت اضافه برای انجام طرح‌های مورد نظر تصمیم می‌گیرد و فی الفور هم آن را اجرا می‌کند؛ به طوری اجری چندین برنامه، تاکنون در عرصه‌های مختلف شاهد خلق و یا فراهم شدن عرصه برای آفرینش‌های فاخر نبوده‌ایم.

در واقع به نظر می‌رسد گویا برای تصمیم گیران و مجریان این معاونت ارشاد، صرف اعلام اینکه برنامه‌ای را اجرا و یا برگزار کرده‌اند کافیست و بی‌حاصل بودن و هدر رفتن میلیار‌ها بودجهٔ برگزاری این برنامه‌های کار‌شناسی نشده اهمیتی ندارد.

برای تبیین هر چه بهتر خسارت‌هایی که این معاونت ارشاد بر جا گذاشته است باید به برخی از اقدامات آن اشاره شود تا شاید پس از آگاهی هنرمندان و مسوولان مربوطه، از این پس به نحوی، از تخصیص اعتبار و برگزاری آشفته، با تعجیل بی‌مورد و نامتناسب با منزلت ارزش‌های والای نظام، ممانعت شود، ضمن اینکه عاملان این نوع اقدامات نادرست و مغایر با اصول اساسی کشور نیز، به نحوی، وادار به پاسخگویی شوند تا در صورت نامطلوب بودن عملکردشان از اتلاف بیشتر وقت، انرژی و بودجهٔ متعلق به مردم و نیز هنرمندان اصیل کشورمان جلوگیری شود.

مسابقه عکاسی با کمتر از یک ماه فرصت
این معاونت در سال گذشته و فاصله بسیار اندکی با روز ۹ دی، سالروز حماسه‌ای که مردم با شرکت در راهپیمایی عظیم این روز در سال ۸۸ و برای اعلام مخالفت با فتنه گران خلق کردند، ناگهان فراخوانی منتشر کرده و خواستار ارسال عکس‌هایی با موضوع ۹ دی شد و به محض رسیدن به این روز تاریخی و طی مراسمی نمایشگاهی از این آثار برپا کرد.

در این مورد باید گفت اگر قصد برگزار کنندگان جلوه بخشی و گرامیداشت این حماسه بوده چرا با وجود مدت‌ها فرصت، در روزهای منتهی به این حماسه، ناگهان به هوش آمدند؟ آیا مقابله با فتنه گران و تکریم تلاش‌های مردم در مواجهه با فتنه گران از مهم‌ترین برنامه‌های این معاونت نبوده است؟

ضمن اینکه باید اضافه کرد در صورت ارایه فرصت به عکاسان، این هنرمندان می‌توانستند از بین صد‌ها و هزاران عکسی که در آرشیو‌هایشان دارند، بهترین و اثرگذار‌ترین‌ها را انتخاب کنند تا دامنه تاثیرگذاری ان هر چه عمیق‌تر و ماندگاری ان هر چه بیشتر شود. مگر آنکه فراخوان عمومی آثار صوری بوده باشد و این معاونت هنری با وجود انتشار فراخوان و صرف چندین میلیون تومان برای انتشار آگهی و پوستر و… فقط از عده‌ای خاص خواسته باشد که آثارشان را عرضه کنند و به این نحو علاوه بر عکاسان، بسیاری از مردم که از این حماسه عکاسی کرده‌اند، از عرضه آثارشان محروم کرده و همچنین، با این روال برای این عده دلخوری ایجاد کرده‌اند و باعثکاهش بسیار انگیزه گروه زیادی از مردم برای مشارکت‌های هنری در برنامه‌های سیاسی شده‌اند.

افزون بر این موارد که همگی ناشی از شتابزدگی کاملا بی‌مورد برگزار کنندگان است، نتایج این مسابقه آنقدر ضعیف بود که با وجود حضور صد‌ها عکاس حرفه‌ای و نیز افراد متعددی که با استفاده از ابزارهای در دسترسشان، عکس یا تصویری که بتواند نماد آن راهپیمایی تاریخی شود، به دست نیامد. بر این اساس باید متولین برنامه پاسخگوی چرایی آن باشند. در حالیکه با صرف وقت و کار کار‌شناسی مناسب در مدت زمانی متناسب با عظمت کار، این امکان بود که اثری شناسایی شود که در داخل و خارج از کشور به عنوان اثری فاخر، یادآور این روز تاریخی کشورمان شود.

فراخوان و برگزاری جشنوارهٔ ملی مد و لباس در کمتر از یک ماه
در اقدامی دیگر، این معاونت ارشاد در روزهای پایانی سال ۸۹ ناگهان فراخوانی صادر کرد و از طراحان مد و لباس خواست تا طرح‌ها و آثارشان را برای شرکت در جشنواره و نمایشگاه مد و لباس ارایه کنند. اگر چه برای اهل هنر و متولیان واقعی فرهنگ اشاره به اینکه کل کار فراخوان تا برگزاری این برنامه در حدود یک ماه انجام شد، به خوبی سندی است برای اثبات اینکه این برنامه نمی‌توانسته اساسا کارآمد و درشان نظام اسلامیمان باشد؛ اما برای آگاهی بیشتر باید افزود که این برنامه با وجود بودجهٔ میلیاردی که صرف آن شد نتوانست کوچک‌ترین اثرمناسبی عرضه کند تا در زمینه معرفی الگوی مناسب مد و لباس به کار گرفته شود. و در این زمینه نیز به طور قطع ایراد را باید در نحوه مدیریت برنامه جست چرا که قطعا هنرمندان و طراحان خلاق متعددی در کشورمان فعالیت می‌کنند که به دلیل ارزشی که برای کارشان قایل هستند، به هیچ وجه حاضر نمی‌شوند اینچنین شتابزده و در مدتی بسیار کوتاه اثر یا آثاری تهیه کنند و نتیجه اینکه، همچون مورد قبلی، آثاری که متناسب باشان و جایگاه هنرمندان این کشور نیست در آن جشنواره عرضه شد.

در این زمینه نیز فرصت و بودجه‌ای بسیار مناسب در اختیار معاونت هنری ارشاد بود اما ناگهان مدیر و اعضای کارگروه مربوطه را اخراج کردند و به سرعت مدیر و اعضای دیگری را جایگزین کرده و بدون هر گونه کار کار‌شناسی، جشنوارهٔ ملی مد و لباس برگزار کردند که با وجود هزینه‌ای چند میلیاردی نتوانسته‌اند حتی یک مورد از دستاورد‌هایشان را به عموم عرضه کنند.
به این ترتیب این اقدام نیزفقط باعثاتلاف بودجهٔ کارگروه مد و لباس در معاونت هنری ارشاد شده و هیچ عایدی برای کشور نداشته است.

مسابقه نمایشنامه نویسی در کمتر از دو ماه
همچنین در همین ماه(یعنی ماه پایانی سال) به طرزی عجیب فراخوان دیگری برای نمایشنامه نویسان صادر کرد و با طرح موضوعاتی همچون انقلاب اسلامی، به نمایشنامه نویسان اعلام کرد که اختتامیه این جشنواره ۳ خرداد ماه برگزار خواهد شد.

در واقع برگزارکنندگان این جشنواره در معاونت هنری ارشاد برای خلق نمایشنامه‌هایی با موضوعات مختلف، از جمله با موضوع انقلاب اسلامی، کمتر از دوماه در نظر گرفته‌اند؛ چرا که از زمان فراخوان تا روز پایانی فقط سه ماه تعیین شده که از این مدت اندک، بیش از یک ماه آن صرف بررسی آثار توسط داوران شده و در نتیجه متولیان این جشنواره توقع داشته‌اند که نمایشنامه نویسان کشورمان در کمتر از دو ماه آثاری فاخر با موضوع انقلاب اسلامی خلق کرده و برای دبیرخانه جشنواره ارسال کنند؟ در حالیکه کمی آشنایی به فن نمایشنامه نویسی به خوبی و به وضوح نشان می‌دهد که نوشتن اثری ماندگار وارزشمند زمانی بسیار بیشتر نیاز دارد.
بر این اساس به این برنامهٔ سه ماهه نیز نمی‌توان دلخوش کرد و امیدی به تاثیرگذاری آن در نمایشنامه نویسی کشور داشت.

اصرار بر کار اجرایی توسط معاونت هنری
در حالیکه بسیار بدیهی است که معاونت هنری وزارت ارشاد، با وجود زیر مجموعه‌هایی همچون اداره کل هنرهای تجسمی و اداره کل هنرهای نمایشی، باید به برنامه ریزی کلان و نظارت بر عملکرد ادارات کل یاد شده بپردازد، اما بدون بهره گیری از ده‌ها کار‌شناس و مدیر شاغل در آن مجموعه‌ها، راسا برگزاری برنامه‌های یاد شده را بر عهده گرفته است؟

در این شرایط باید پرسید این معاونت به ادارات کل اعتماد و اطمینان نداشته است؟ یا اینکه مسایل دیگری وجود داشته و دارد که موجب این نوع عملکرد مبهم و سوال برانگیز معاونت هنری ارشاد شده است؟

نارضایتی بسیاری از هنرمندان
به موارد یاد شده باید نارضایتی بسیاری از هنرمندان، به دلیل اقدامات شتابزده و کار‌شناسی نشده معاونت هنری ارشاد را افزود. در واقع با وجود این برنامه‌ها، که به طرزی عجیب و غیر معمول، از مجرای آن معاونت برگزار می‌شود، برای بسیاری از هنرمندان که مدتهاست بابت همکاری‌های مختلف با معاونت هنری ارشاد، مطالبات معوق دارند همواه این پرسش به وجود امده که اگرآن معاونت بودجه ندارد، اعتبار لازم برای این برنامه‌ها که برخی میلیاردی هستند، از کدام محل و چگونه تامین می‌شود؟، مگر انکه اعتبار وجود داشته باشد و به پرداخت مطالبات هنرمندان اختصاص داده نشود.

و نکته آخر
در حالی این همه بیمهریها به هنرمندان میشود كه دولت دهم مهمترین دغدغهاش را فرهنگ و هنر اعلام كرده است.