به گزارش افکارخبر، او همچنین می‌گوید: ‌ ضرورت توسعه کاملا مورد انکار قرار گرفت و با آن به‌ عنوان یک پروژه توطئه‌آمیز که برای غربی‌‌سازی جامعه طرح شده و اصلا بر نظام تحمیل شده برخورد می‌شود و به طور طبیعی همه برنامه‌ها، طرح‌ها، تلاش‌ها و مطالعات مربوط به‌ توسعه یک‌باره کنار گذاشته می‌شود و یک ساده‌سازی هولناک و پر هزینه بر کشور تحمیل می‌شود.

کولایی در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرده است: انتخابات سال ٩٢ و انتخاب روحانی با رویکرد تدبیر و امید فضای جدیدی را در کشور باز کرد که به‌‌نوعی یادآور شرایط آغاز دهه ٧ البته در یک شرایط بسیار متفاوت، از نظر داخلی و نیز بین‌المللی است. دوباره مساله توسعه، ضرورت تعامل با جهان، ضرورت استفاده از تجربه‌‌های موفق جوامع دیگر مورد تایید قرار می‌گیرد و گروهی که قدرت و مدیریت کشور را بر اساس انتخاب مردم در اختیار می‌گیرند، کسانی هستند که همان نگرش پیشین را نسبت به‌ مفهوم توسعه دارند.

*در اشاره به صحبت‌های خانم کولایی باید به یک مناقشه فکری قدیمی میان اصلاح‌طلبان و اصولگرایان اشاره کرد و آن «تفاوت دو مفهوم توسعه و پیشرفت» است.

توسعه مفهومی غربی و حاوی معانی خاصی است.

توسعه به مثابه یک بطن است که درون آن غیر افزایش سطح معیشت اقتصادی، مفاهیم پیوسته دیگری همچون له کردن فقرا، سرمایه‌سالاری، استیلاطلبی، منفعت‌جویی مادی، نفی انقلابی‌گری و مخالفت با صدور اسلام ناب نهفته است.

اثبات وجود چنین مفاهیمی در لفظ توسعه نیز کار چندان سختی نیست زیرا اولاً فهم کلی از مدرنیته و ایضاً نگاه به هستی در غرب و در نزد روشنفکران غربی و تفاوت این نگاه با ایدئولوژی و جهانبینی اسلامی _ ایرانی، وجود چنین معانی‌ای را در رحم توسعه اثبات می‌کند و ثانیاً وجود این معانی در منش و ممشای یک جریان سیاسی خاص و اسلاف آنها در ایران نیز دلیل دیگری بر این حقیقت است.

در همین راستا بود که در اواخر دهه هفتاد و هنگامه دولت اصلاحات، اندیمشندانی همچون حسن رحیم‌پور ازغدی، شهریار زرشناس و … با سخنرانی‌ها، کتاب‌ها و مقالات فراوان به صحنه آمده و به تبیین مفهوم خطرناک توسعه و آگاه‌سازی ذهن جامعه پرداختند و تا همچنان نیز به جهاد فکری خود ادامه می‌دهند.

در مقابل اما معنایی به نام «پیشرفت» قرار دارد که می‌تواند ارتقای اقتصادی، افزایش سطح معیشت، توسعه قدرت و ایجاد مؤلفه‌های هژمونیک در عرصه منطقه‌ای و جهانی را نیز با خود داشته باشد و البته از مفاهیم بدی مثل سرمایه‌سالاری و دنیاطلبی و زرسالاری منها باشد.

از همین روست که نفی توسعه و تأکید بر مسئله پیشرفت به دستور کار اصلی نظام اسلامی و سیاست جدی جریان فکری و سیاسی اصولگرایی بدل گشته است و تا همچنان نیز ادامه دارد.

پیشرفتی که صد البته باید ملهم از خوانشی دقیق مفهوم اسلامیت و ایرانیت باشد.

مقام معظم رهبری در همین رابطه می‌فرمایند:

کلمهى پیشرفت را ما با دقت انتخاب کردیم؛ تعمداً نخواستیم کلمهى توسعه را به کار ببریم. علت این است که کلمهى توسعه یک بار ارزشى و معنایى دارد؛ التزاماتى با خودش همراه دارد که احیاناً ما با آن التزامات همراه نیستیم، موافق نیستیم. ما نمیخواهیم یک اصطلاح جاافتادهى متعارف جهانى را که معناى خاصى را از آن میفهمند، بیاوریم داخل مجموعهى کار خودمان بکنیم. ما مفهومى را که مورد نظر خودمان است مطرح و عرضه میکنیم؛ این مفهوم عبارت است از پیشرفت