نشریه «فارین پالیسی» در یادداشتی به قلم «ری تکیه» به بررسی عواقب پیروزی «دونالد ترامپ» در ریاست جمهوری آمریکا برای ایران و توافق هسته‌ای پرداخته و نوشت ترامپ باید سیاست آمریکا در قبال ایران را تندتر کرده و توافق هسته‌ای را نیز به شکلی که درخور نامش باشد، تغییر دهد.
در ابتدای این یادداشت با اشاره به اظهارات ضد برجامی ترامپ، آمده است: «مشکل است که ببینیم سیاست محتاطانه (آمریکا) در قبال ایران چگونه با برجام همزیستی خواهد کرد. سیاست واقعی در قبال ایران باید ورای کنترل تسلیحاتی گسترش یافته و تاکید خود را روی نظام ایران و عقب راندن جاه‌طلبی‌هایش در خاورمیانه قرار دهد. دولت آتی ترامپ چنین فرصتی را برای ایجاد چنین سیاست فراگیری در قبال ایران دارد.»
فارین پالیسی با بیان اینکه به دلیل «معاهده» نبودن برجام، برای هیچ دولت آمریکا الزام‌آور نیست، نوشت: «دولت ترامپ می‌تواند برجام را پوچ و بی‌معنی اعلام کند. اما لغو کردن این توافق نشان دهنده تمایل (دولت) برای مذاکره جهت (بدست آوردن) توافق محکمتری است. به همین دلیل است که دولت جدید برای اعلام احکام کنترل تسیلیحاتی خود محتاط است...اکنون زمان است که اصول با ارزش (آمریکا) را بعنوان پایه توافق (هسته‌ای) جدید، احیا کرد.»
نویسنده این یادداشت معتقد است که چشم‌انداز توافق هسته‌ای ایران باید برپایه نیازهای ملی آمریکا تعیین شود و ادامه داد: «با در نظر گرفتن اینکه ایرانِ غنی از نفت، نیازی به انرژی هسته‌ای ندارد، پس برنامه (هسته‌ای) محجوب و نمادین (برایشان) کافی است...اکنون باید از ایران بخواهیم که فعالیت‌های (هسته‌ای) اعلام نشده قبلی و استفاده از تجهیزات (غنی‌سازی) را آشکار کند.»
نظام بازرسی (از سایت‌های نظامی و هسته‌ای) ایران باید بصورت «هر زمان، هر مکان» شود که در تضاد با متن برجام کنونی است که می‌گوید این دسترسی‌ها باید کنترل شده و بنا بر همکاری ایرانیان باشد. در نهایت، موشک‌های بالستیک که مهمترین بخش برنامه تسلیحاتی هسته‌ای است، در توافق جدید گنجانده شود.»
فارین پالیسی پیشنهاد می‌دهد که دولت ترامپ از شرکای بین‌المللی آمریکا بخواهد تا این شرایط را تایید کنند و همچنین به دلیل بی‌توجهی سران ایران به تهدیدات نظامی دولت «باراک اوباما»، ترامپ باید از چاشنی تهدید به زور استفاده کند.
این نشریه آمریکا همچنین افزود: «بازنگری برجام به اقدامات و مهارت قابل توجه و همچنین مدیریت دقیق متحدان نیاز دارد. البته با در نظر گرفتن اینکه دولت‌های اروپایی مشتاق خواهند بود تا شروع مثبتی را با دولت جدید آمریکا داشته باشند، احتمالا پذیرای چنین بازنگری‌های معقولانه‌ای خواهند بود. بعلاوه، تمایل ترامپ برای روابط گرم میان واشنگتن و مسکو، می‌تواند نقش سازنده‌ای در مذاکرات دوباره بر سر چنین مباحثی باشد.
ترامپ و مشاوران او عاقلانه عمل کرده‌اند اگر خود را به معاهدات تسلیحاتی محدود نکنند و روی راه‌هایی برای فشار آوردن به ایران در داخل و در خاورمیانه تمرکز کنند. همزمان با مذاکرات جدید، کاخ سفید و کنگره جمهوری‌خواه باید بر سر نظام تحریم‌های سخت که دوباره ایران را از اقتصاد جهان جدا کند، همکاری کنند...اگر ایران دوباره از تامین منابع مالی بخش اقتصادی خود و فروش نفت ناتوان شود، نمی‌تواند هزینه نیازهای داخلی و ماجراجویی‌های خارجی خود را تامین کند.»
نویسنده این یادداشت از دولت ترامپ می‌خواهد که از جنبش‌های اپوزسیون و تغییر ترکیب جمعیتی در داخل ایران حمایت کرده و با تشبیه جمهوری اسلامی به اتحاد جماهیر شوروی سابق ادعا کرد دستگاه‌های امنیتی ایران نمی‌توانند موج پایدار تظاهرات را کنترل کنند.
فارین پالیسی در پایان با اشاره به دشمنی دیرینه ایالات متحده با ایران اسلامی، تاکید کرد: «ماموریت آمریکا، تضعیف مداوم اقتصاد ایران، منزوی کردن آن از جهان و ایجاد راه‌هایی برای نیروهای اپوزسیون داخلی است. هرچه بیشتر نظام جمهوری اسلامی تضعیف شود، چشم‌انداز بهتری برای مخالفان داخلی است. دولت ترامپ باید تمام تلاش خود را برای غیرمشروع جلوه دادن جمهوری اسلامی به کار برد. با فشار آوردن به ایران از تمامی جهات، دولت ترامپ می‌تواند این کشور را به سمت تغییر ببرد.»
