در این آیات شریفه آمده است: آیا داستان مهمانان گرامى ابراهیم به تو رسیده است؟ آنگاه که بر او وارد شدند و سلام گفتند. (ابراهیم در پاسخ) گفت: سلام، شما را نمى‌شناسم.
پس پنهانى به سراغ خانواده خود رفت و گوساله فربه و بریان شده‌اى را آورد. پس غذا را نزدیک مهمانان گذارد. ولى با تعجب دید دست به سوى غذا نمى‌برند، گفت: چرا نمى‌خورید؟!
از این آیات و آیات پس از آن می‌توان نکات زیر را در باب آداب مهمانی استخراج کرد:
مهمان، محترم است. مهمان، وقتى وارد شد، سلام کند. جواب سلام او لازم است. صاحب خانه دور از چشم مهمان به سراغ تهیه غذا برود. غذا را در خانه و به کمک خانواده تهیه کنیم. «الى أهله» پذیرایى سریع باشد. «فجاء» (حرف «فاء» نشانه سرعت و زمانى کوتاه است) بهترین غذا‌ها فراهم شود.مهمان را نزد سفره نبریم، بلکه سفره را نزد مهمان بیاندازیم. «فقرّبه الیهم»
از مهمان نپرسیم که غذا خورده‌اى یا نه. «فراغ الى أهله فجاء» (حضرت ابراهیم بدون پرسش به سراغ خانواده و تهیه غذا رفت) شخصاً از مهمان پذیرایى کنیم. «فجاء» (خود حضرت غذا آورد) غذا در دسترس مهمان باشد. «فقرّبه الیهم».مهمان غذا را بپذیرد و میل کند، که صاحب خانه دغدغه نداشته باشد. «الا تأکلون» اول پذیرایى، بعد گفتگو. «فجاء بعجل سمین...» بعد پرسیدن.
