دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا در یک اظهارنظر گستاخانه درباره استفاده از سلاح‌های شیمیائی در منطقه دوما در حومه دمشق ضمن تلاش برای سرپوش گذاشتن بر نقش محرز تروریستها در این زمینه با فرافکنی اعلام کرد این مسئله از سه حال خارج نیست؛ یا سوریه دست به این اقدام زده، یا روسیه و یا ایران! وی افزود به هر حال ظرف ساعت‌های آینده تصمیم ما در این خصوص اعلام خواهد شد.
تا همین جای قضیه کاملاً محرز است که آمریکا در کدام طرف ماجرا قرار دارد و ترامپ به وضوح طرف تروریستها را گرفته و از زبان آنها سخن می‌گوید، چرا که اتهامات اخیر به تواتر از زبان تروریستها تکرار شده است. تجربه سال‌های اخیر به خوبی نشان می‌دهد که استفاده مکرر از سلاح‌های شیمیائی، حربه همیشگی تروریستها پس از محرز شدن شکست آنها در صحنه‌های نبرد بوده و در واقع نوعی انتقام جوئی از ارتش و مردم مظلوم سوریه محسوب می‌شود. اما در عین حال تروریستها با این اقدامات شرورانه خود، تلاش می‌کنند پای بیگانگان را به مسائل سوریه بازتر کنند و بهانه‌ای برای اقدامات بعدی بیگانگان فراهم سازند.
یک استدلال قوی در این مقوله وجود دارد و آن اینکه اگر قرار بود ارتش سوریه دست به حملات شیمیائی بزند، قاعدتاً بهترین زمان برای انجام چنین حملاتی، همان دوره اوج قدرت تروریستها بود که با حملات شیمیائی، کمر تروریستها را بشکند ولی تقریباً بدون استثنا، زمان استفاده از سلاح‌های شیمیائی، دقیقاً همزمان با شکست محرز تروریستها و قطعی شدن این واقعیت بوده که تروریستها کمترین شانسی برای تغییر اوضاع ندارند و قافیه را به کلی باخته‌اند.
روسیه رسماً در این زمینه موضع گرفته و تصریح می‌کند که اولاً آمریکا بدون تحقیق و بدون در اختیار داشتن مستنداتی، در این مقوله گمانه زنی می‌کند و ثانیاً ارتش سوریه دلیلی ندارد که در اوج قدرت و در شرایطی که توانسته است به غائله تروریستی در غوطه پایان دهد و تروریستها را از منطقه براند، دست به حملات شیمیائی بزند. نکته مهم‌تر اینکه «استفان دی مستورا» نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه تصریح کرده است که هنوز هیچگونه دلیل و مدرکی دال بر استفاده طرف خاصی در ماجرای استفاده از سلاح‌های شیمیائی در غوطه در اختیار ندارد و برای دستیابی به واقعیت مسئله لازم است بررسی‌های کارشناسی انجام گردد.
با علم به این مطلب، تلاش آشکار ترامپ در خصوص متهم کردن سوریه، روسیه و ایران و اصرار به حذف تروریستها از فهرست متهمین، به خوبی نشانگر حمایت آشکار سیاسی – تبلیغاتی آمریکا از تروریستها را علاوه بر حمایت‌های همه جانبه گذشته، بهتر از هر زمان دیگر به ثبت می‌رساند. ترامپ توضیح نمی‌دهد چرا علیرغم تمامی ظواهر قضایا که انگشت اتهام را به سوی تروریست ها نشانه گیری می‌کند، تعمداً تروریستها را از هرگونه اتهامی در این زمینه مبرا می‌داند؟ رویدادهای مهم دیگری به طور همزمان در آمریکا رخ می‌دهند که علت اصلی این مسائل می‌تواند به آن رویدادها نیز مرتبط باشد. دیروز نخستین روز شروع به کار «جان بولتون» مشاور جدید امنیت ملی آمریکا بود. بولتون با چهره منفوری که به خاطر کارنامه جنگ طلبانه‌اش از خود به تصویر کشیده، به عنوان یک چهره جنگ افروز و مشخصاً حامی همیشگی تروریست‌های وحشی معروفیت جهانی دارد. جان بولتون همچنین به خاطر حمایت از منافقین جنایتکار نیز چهره‌ای منفی و نفرت انگیز نزد ناظران از خود بر جا گذاشته و مشخصاً جهت گیری آشکاری در حمایت از تروریستها دارد و قویاً معتقد است که تروریسم به معنای اخص و اعم آن می‌تواند به عنوان یک اهرم کارآمد سیاسی در خدمت اهداف و برنامه‌های آمریکا به کار گرفته شود. طبعاً از این دیدگاه، مواضع اخیر آمریکای ترامپ می‌تواند متاثر از نقش آفرینی جان بولتون هم باشد. چرا که اکنون یک طیف وسیع از عناصر شرور و جنگ طلب در اطراف ترامپ قرار گرفته‌اند و عملاً ترامپ در محاصره عناصر جنگ افروز و ماجراجو، با یک کابینه نظامی – امنیتی کار می‌کند.
با درک این واقعیت چندان دور از انتظار نیست که اظهارات رسمی ترامپ هم تحت تاثیر چنین دیدگاه‌های جنگ طلبانه‌ای قرار گیرد و مواضع تند و غیرقابل تحملی از کاخ سفید اعلام شود. روسیه پیشاپیش در قبال پیامدهای مواضع اخیر ترامپ هشدار داده است. بعلاوه کاملاً روشن است که ترامپ در تصمیمات، موضع گیری‌ها و اقدامات خود، چه در قلمرو سیاسی، چه در قلمرو اقتصادی و چه در سطح بین المللی، عملاً با آتش بازی می‌کند و هر لحظه ممکن است سیر تحولات جهانی را در مسیری برگشت ناپذیر قرار دهد که بازنده اصلی آن آمریکا خواهد بود.
یک استدلال قوی در این مقوله وجود دارد و آن اینکه اگر قرار بود ارتش سوریه دست به حملات شیمیائی بزند، قاعدتاً بهترین زمان برای انجام چنین حملاتی، همان دوره اوج قدرت تروریستها بود که با حملات شیمیائی، کمر تروریستها را بشکند ولی تقریباً بدون استثنا، زمان استفاده از سلاح‌های شیمیائی، دقیقاً همزمان با شکست محرز تروریستها و قطعی شدن این واقعیت بوده که تروریستها کمترین شانسی برای تغییر اوضاع ندارند و قافیه را به کلی باخته‌اند.
روسیه رسماً در این زمینه موضع گرفته و تصریح می‌کند که اولاً آمریکا بدون تحقیق و بدون در اختیار داشتن مستنداتی، در این مقوله گمانه زنی می‌کند و ثانیاً ارتش سوریه دلیلی ندارد که در اوج قدرت و در شرایطی که توانسته است به غائله تروریستی در غوطه پایان دهد و تروریستها را از منطقه براند، دست به حملات شیمیائی بزند. نکته مهم‌تر اینکه «استفان دی مستورا» نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه تصریح کرده است که هنوز هیچگونه دلیل و مدرکی دال بر استفاده طرف خاصی در ماجرای استفاده از سلاح‌های شیمیائی در غوطه در اختیار ندارد و برای دستیابی به واقعیت مسئله لازم است بررسی‌های کارشناسی انجام گردد.
با علم به این مطلب، تلاش آشکار ترامپ در خصوص متهم کردن سوریه، روسیه و ایران و اصرار به حذف تروریستها از فهرست متهمین، به خوبی نشانگر حمایت آشکار سیاسی – تبلیغاتی آمریکا از تروریستها را علاوه بر حمایت‌های همه جانبه گذشته، بهتر از هر زمان دیگر به ثبت می‌رساند. ترامپ توضیح نمی‌دهد چرا علیرغم تمامی ظواهر قضایا که انگشت اتهام را به سوی تروریست ها نشانه گیری می‌کند، تعمداً تروریستها را از هرگونه اتهامی در این زمینه مبرا می‌داند؟ رویدادهای مهم دیگری به طور همزمان در آمریکا رخ می‌دهند که علت اصلی این مسائل می‌تواند به آن رویدادها نیز مرتبط باشد. دیروز نخستین روز شروع به کار «جان بولتون» مشاور جدید امنیت ملی آمریکا بود. بولتون با چهره منفوری که به خاطر کارنامه جنگ طلبانه‌اش از خود به تصویر کشیده، به عنوان یک چهره جنگ افروز و مشخصاً حامی همیشگی تروریست‌های وحشی معروفیت جهانی دارد. جان بولتون همچنین به خاطر حمایت از منافقین جنایتکار نیز چهره‌ای منفی و نفرت انگیز نزد ناظران از خود بر جا گذاشته و مشخصاً جهت گیری آشکاری در حمایت از تروریستها دارد و قویاً معتقد است که تروریسم به معنای اخص و اعم آن می‌تواند به عنوان یک اهرم کارآمد سیاسی در خدمت اهداف و برنامه‌های آمریکا به کار گرفته شود. طبعاً از این دیدگاه، مواضع اخیر آمریکای ترامپ می‌تواند متاثر از نقش آفرینی جان بولتون هم باشد. چرا که اکنون یک طیف وسیع از عناصر شرور و جنگ طلب در اطراف ترامپ قرار گرفته‌اند و عملاً ترامپ در محاصره عناصر جنگ افروز و ماجراجو، با یک کابینه نظامی – امنیتی کار می‌کند.
با درک این واقعیت چندان دور از انتظار نیست که اظهارات رسمی ترامپ هم تحت تاثیر چنین دیدگاه‌های جنگ طلبانه‌ای قرار گیرد و مواضع تند و غیرقابل تحملی از کاخ سفید اعلام شود. روسیه پیشاپیش در قبال پیامدهای مواضع اخیر ترامپ هشدار داده است. بعلاوه کاملاً روشن است که ترامپ در تصمیمات، موضع گیری‌ها و اقدامات خود، چه در قلمرو سیاسی، چه در قلمرو اقتصادی و چه در سطح بین المللی، عملاً با آتش بازی می‌کند و هر لحظه ممکن است سیر تحولات جهانی را در مسیری برگشت ناپذیر قرار دهد که بازنده اصلی آن آمریکا خواهد بود.
