جنگ قدرت کارگزاران و مشارکت کابوس بن‌بست دوباره شورای شهر

جهانبخش خانجانی عضو کارگزاران در مطلبی رمزآلود در این زمینه نوشت:«بنا به دلایلی تاکنون درخصوص لیست بیست و یک‌نفره شورای اسلامی شهر تهران و انتخاب شهردار پیشین سخنی شفاف نگفته‌ام و امیدوارم شرایطی فراهم شود تا واقعیات پنهان لیست و این انتخاب گفته شود. و درخصوص عملکرد تیم شهردار تهران و شخص ایشان هم سخن بسیار است. آنچه که سبب شد این نوشتار کوتاه را بنویسم تاکید یکی از اعضای شورای شهر تهران بر میثاق‌نامه بوده است.
یکی از اشتباهات این میثاق‌نامه محدودسازی خرد جمعی است. وظیفه اصلی شما آبادانی و احیای شهر تهران و زدودن ویرانی‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و خدماتی به جامانده در طی شانزده سال اخیر است.
اعضای محترم شورای شهر تهران نباید خروج یا ورود فردی از شورا را که تاثیری در فرایند تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی ندارد برای خود خط قرمز تلقی کنند و محدودیت کاذبی برای خود ایجاد کنند. مگر اینکه ناخواسته در مسیر خواسته مشترک جریان ضداصلاحات و عناصر رادیکال قرار گرفته باشند.»
وی می‌افزاید: بزرگان اصلاحات هم توجه کنند مردم اگر تلاش و کارآمدی شورا و شهرداری را لمس نکنند مطمئن باشید که تکرار کنید ما را تکرار نمی‌کنند. الان وقت تلاش برای یک بازی حزبی و ترفیع کارکرد سیاسی حزبمان اعم از کارگزاران سازندگی، اتحاد ملت، اسلامی کار، اعتماد ملی و غیره نیست».
خانجانی تصریح کرد: قضاوت مردم درخصوص شورای اول تهران علی‌رغم کارهای بزرگ را مایه عبرت قرار دهیم زمان دشمن ما و شماست. اشتباه نکنید.
از سوی دیگر احمد شیرزاد عضو فراکسیون  مشارکت در مجلس ششم به «فرارو» گفت: «به هر حال این نگرانی که تجربه شورای شهر اول تکرار شود، خیلی هم بی‌پایه نیست. زیرا ما تجربه تلخ شورای اول را داریم و به هیچ عنوان نمی‌خواهیم بار دیر تکرار شود. واقعیت این است که مقداری کج‌سلیقگی و اختلافاتی که میان برخی از اعضا وجود داشت موجب شده بود شرایط کاملا نابسامان و به هم ریخته باشد.
بالاخره شرایط به جایی رسید که شورا منحل شد. در مجموع انحلال شورای اول از بدترین خاطرات جریان اصلاحات است و به همین دلیل است که با کوچکترین اتفاق برخی نگران تکرار همان تجربه می‌شوند و به عقیده من هم نباید این مسئله را نادیده گرفت یا کم‌اهمیت دانست.»
فرارو که از سایت‌های حامی دولت است، همچنین در گزارشی نسبت به احیای جنگ قدیمی میان کارگزاران و حزب اتحاد ملت (مشارکتی‌های سابق) هشدار داد و نوشت: مدتی است که اختلاف و رقابت میان دو حزب مهم در جریان اصلاحات به شکل‌های مختلف در رسانه‌ها مطرح می‌شود. ماجرایی که گویا ریشه‌دار و قدیمی است.
بعد از مدتی مشخص شد که پیش‌بینی‌ها بی‌راه هم نبودند و آرام آرام از گوشه و کنار صحبت از رقابت و جنگ قدرت میان این دو حزب بزرگ اصلاحات شنیده شد. اما این اختلافات و رقابت‌ها زمانی به اوج خود رسید که اصلاح‌طلبان موفق شدند تمام کرسی‌های شورای شهر را در اختیار بگیرند. بعد از آن دیگر شرایط مانند قبل نبود ماجرا از انتخاب شهردار تهران آغاز شد.
کارگزارانی‌ها به دنبال حضور محسن هاشمی در بهشت بودند اتحاد ملتی‌ها با این مسئله مخالفت می‌کردند و در نهایت طرفین بر سر محمدعلی نجفی توافق نصفه و نیمه‌ای انجام دادند. اما استعفای نجفی بار دیگر اختلاف میان کارگزارانی‌ها و اتحاد ملت را نمایان کرد. ماجرا از این قرار بود که آنها بعد از جلسه با عبدالله نوری به توافق رسیدند که با استعفای نجفی موافقت شود. اما بعد از آن برخی از چهره‌های حزب اتحاد ملت بنا بر گفته کارگزارانی‌ها زیر قولشان زدند و کمپین «نه به استعفای نجفی» را به راه انداختند.
با همه این تفاسیر نجفی دوباره استعفا داد و این بار اعضای شورای شهر با آن موافقت کردند و حالا دوباره قرار است شاهد رقابت میان این دو حزب بزرگ باشیم. زیرا کارگزارانی‌ها همچنان تاکید بر این دارند که محسن هاشمی بهترین گزینه است و در طرف مقابل حزب اتحاد ملت تاکید دارد که هاشمی در شورا باقی بماند مانع از حضور چمران در این شورا شوند. اما این رقابت‌ بدون شک به اینجا ختم نخواهد شد.
علی صوفی عضو حزب اتحاد ملت طی گفت‌وگو با فرارو عنوان کرد: «رقابت میان کارگزاران و اتحاد ملت وجود دارد. همانطور که در میان دیگر احزاب رقابت وجود دارد و حتی بعضا شدت و حدت رقابت‌هایشان به مراتب بیشتر از کارگزاران و اتحاد ملت است. به هر حال به عنوان مثال ما در ایام انتخابات بر سر اینکه چه تعداد از اعضای حزب در لیست قرار بگیرند با یکدیگر در رقابت بودیم و تا این حد کاملا عادی است. اما گاهی حاد می‌شود و این نگران‌کننده است که البته تا الان هم اجازه ندادیم به جریان اصلاحات ضربه وارد کند.»
صوفی در پاسخ به این سوال که یکی از انتقادهای کارگزاران به اتحاد ملت این است که معتقدند این حزب در فعالیت شورای شهر و مسائل شهری دخالت می‌کند آیا صحت دارد؟ گفت: «بله. باید هم ورود کنند. وقتی یک سوم اعضای شورای شهر از این حزب هستند قاعدتا حزب اتحاد ملت اهمیت و تاثیرگذاری پیدا می‌کند. اگر کسی مخالف این نفوذ اتحاد ملت در شورای شهر است، باید همان موقع بستن لیست مطرح می‌کرد، نه الان. همه جا همینطور است که وقتی یک حزب تعداد بیشتری عضو در یک نهاد دارد، نفوذ بیشتری هم پیدا می‌کند.»