خوشبینانه این است که پرسپولیس در تهران از السد گل نخورد و حداقل یک گل بزند تا صعود شیرینی را به فینال آسیا تجربه کند، اما به هر حال فوتبال است و هزار و یک اتفاق. چه کسی فکر می‌کرد رئال‌مادرید در ۵ بازی پیاپی صاحب ۴ شکست و یک تساوی شود؟ پرسپولیسی‌ها باید این حالت را هم در نظر بگیرند که دروازه‌شان مثل بازی با الدحیل باز شود. تازه در آن صورت است که نقش تماشاچی پررنگ‌تر می‌شود و آن‌ها باید به معنای واقعی کلمه نقش یار دوازدهم را بازی کنند.
هواداران پرسپولیس که احتمالاً چند ساعت قبل از بازی به ورزشگاه می‌روند، باید انرژی خود را برای خود بازی حفظ کنند و ۹۰ دقیقه تمام با حرارت خاصی تیم‌شان را مورد حمایت قرار بدهند. تشویق قبل از بازی هیچ سودی ندارد و سکوت بعد از گل خورده احتمالی هم سم است. البته امیدواریم فردا روز بیرانوند و مدافعان پرسپولیس باشد و آن‌ها همچون بازی رفت دروازه تیم‌شان را بسته نگه دارند، ولی به هر حال باید برای وقوع هر اتفاقی آماده بود.
السد قطر که تیم باتجربه و کارکشته‌ای است، سابقه ۲ قهرمانی آسیا را دارد. این تیم از بازیکنانی سود می‌برد که به قول فوتبالی‌ها «بازی دربیار» هستند و هر لحظه امکان دارد جریان بازی را عوض کنند. اکرم عفیف، بغداد بونجاح، ژاوی و گابی ۴ مهره کلیدی السد هستند که حتماً باید کنترل شوند اگر پرسپولیس مثل بازی رفت کم‌اشتباه و فرصت‌طلب باشد مسلماً رسیدن به فینال آسیا دور از دسترس نخواهد بود.
