پیکر حجت‌الاسلام شجاعی در خاک مقدس کربلا، تشییع و دفن شد

در حالی که حجت‌الاسلام شجاعی ۲۱ مهرماه دار فانی را وداع گفت، پیکر او پس از تشییع در روز ۲۳ مهر از حسینیه فاطمیون تشییع شد و بعد از تشریف قانونی و اداری و انتقال به عراق، یک هفته پس از رحلت در نیمه‌شب ۲۸ مهر به خاک سپرده شد.

بر اساس این گزارش، پیکر این روحانی سرشناس و منبری معروف تهران را که از شاگردان مرحوم آیت‌الله محمدتقی فلسفی به شمار می‌رفت، جمعی از اعضای هیأت امنای حسینیه فاطمیون و بستگان وی همراهی می‌کردند.

پیکر رئیس جامعه مبلغین پس از ورود به کربلا، روی دست زائران سیدالشهدا (ع) و حضرت اباالفضل العباس (ع) در بین‌الحرمین تشییع شد و سپس گرد ضریح مطهر و منور اباعبدالله الحسین (ع) طواف کرد. همچنین نماز میت او با حضور انبوهی از زائران حرم اقامه شد.

بدن این منبری پیشکسوت تهران در شامگاه شنبه در قبرستان «وادی کربلا» که استاد آقامرتضی طهرانی نیز در آن مدفون است، به خاک سپرده شد.

این واعظ و خطیب معروف تهران که بیش از ۷۰ سال از عمر خود را صرف تبلیغ تشیع کرده است، پس از یک دوره بیماری از ناحیه پا و ضعف مفرط جسمانی، به حالت اغما رفته و ۲۱ مهرماه درگذشت.

حجت‌الاسلام شجاعی که عضو خانواده‌ای روحانی بود و برادرانش، سیدعباس، سیدجلال، سیدحسین و سیدعلی، همه اهل منبر و مداحی بوده‌اند، در شمار آخرین شاگردان بازمانده از مرحوم محمدتقی فلسفی، واعظ سرشناس تهران و مبارز انقلابی (متوفی به سال ۱۳۷۷) بود.

شجاعی که منبرهایش در دهه‌های شصت و هفتاد در تهران، هزاران نفر را به مجالس مذهبی و هیأت‌های حسینی فرا می‌خواند، از اعضای هیأت امنای حسینیه فاطمیون تهران نیز بود.

او حدود ۳ ماه پیش به دلیل عارضه‌ای در پا در بیمارستان سوم شعبان تهران بستری شد، اما با بهبود اوضاع جسمانی و برطرف شدن کسالت به خانه رفت.

حجت‌الاسلام شجاعی که در جوانی، شیخ رجبعلی خیاط را به عنوان استاد خود درک کرده است، چند بار و در پی ضعف مفرط جسمانی از طریق اورژانس به یکی از بیمارستان‌های تهران انتقال یافته بود.

از این واعظ ۸۶ ساله به عنوان گنجینه خاطرات اهل منبر یاد می‌کنند؛ چرا که او در عمر خود علاوه بر مراجع تقلیدی چون آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله میلانی، آیت‌الله مرعشی نجفی و ... با بسیاری از خطبا و وعاظ طراز اول کشور، همنشین بوده است.

این خطیب تهرانی در مجالس زیادی در کشورهای اروپایی و آسیایی نیز برای مردم سخنرانی کرده و اغلب منابرش با موضوع معاد بوده است. استفاده از خاطرات و موعظه‌های بزرگان از شیوه‌های منبرداری این واعظ نامی تهران است که بسیاری از مخاطبان، او را جانشین شایسته‌ای برای استادش (مرحوم آیت‌الله تقی فلسفی) می‌دانند.