هانی حسینی کارگردان و بازیگر نمایش «گیم تئاتر راز گنجور» گفت: گیم تئاتر برای اولین بار در ایران اجرا می‌شود البته می‌توان گفت این روش اجرا برای نخستین بار در جهان است.
وی ادامه داد: گیم تئاتر یا همان بازی تئاتری با واژه (game theater) که بیشتر دیدگاه روان شناسی و روان شناختی دارد، متفاوت است. به این معنی که ما همان دیدگاه‌ها را داریم، ولی بیشتر جنبه‌های خود بازی را به عنوان یک اتفاق در کنار تئاتر بررسی می‌کنیم.
حسینی با بیان اینکه اجرا ترکیبی از بازی کامپیوتری و تئاتر است که بازیگران و بازیکنان آن از کودکان و تماشاگران هستند، گفت: کودکان به عنوان بازیگر- تماشاگر وارد فضای داستان ما می‌شوند و به شخصیت اصلی «گنجور» که پسری ۱۰ ساله است کمک می‌کنند تا شادی را از موجود پلیدی به اسم «پلشت» پس بگیرند.
وی در خصوص مراحل تئاتر افزود: در مراحل مختلف به طلسم‌ها و خوان‌هایی بر می‌خورند که باید از آن‌ها عبور و طلسم‌ها را باطل کنند. این فرآیند شبیه به یک بازی کامپیوتری طراحی شده و یک سناریو است که اتفاقی دراماتیک در دل بازی رخ می‌دهد. برای پیشبرد این ماجرا از بچه‌های تماشاگر و البته ۴ کودکی که از قبل انتخاب شده استفاده می‌کنیم و آن‌ها باید با فکر خود کار را جلو ببرند.
حسینی درخصوص استقبال کودکان از گیم تئاتر گفت:از آن جایی که کار به صورت تعاملی انجام می‌شود، بچه‌ها از آن استقبال می‌کنند و خداروشکر تا الان انرژی خوبی دریافت کردیم و دیدگاه و نظرات مخاطبان خوب بوده است. حتی پیشنهاداتی برای ما بیان کردند که با آغوش باز از آن استقبال کرده ایم.
وی با بیان اینکه فضای کار ما فضایی کاملا دیجیتال است،گفت: کف زمین و پس زمینه کار با تکنیک ویدئو مپینگ (ترکیبی از نور و تصویر همراه با صداو موسیقی) پیاده سازی شده که در کف و پس زمینه فضای سه بعدی به وجود آمده، گویی بچه‌ها وارد فضای دیجیتالی و فانتزی می‌شوند و این فضا برای آن‌ها بسیار هیجان انگیز است.
حسینی با اشاره به اینکه نمایش «گیم تئاتر راز گنجور» را به همراه مرضیه نادری کارگردانی می‌کند، بیان کرد: ترجیح می‌دادم تئاتری کارگردانی کنم که بیرون از کار باشم، ولی همکاری با مرضیه نادری باعث شد تا با خیالی آسوده به بازی بپردازم.
حسینی درخصوص نقش خود در نمایش «گیم تئاتر راز گنجور» گفت: من نقش بازی دهنده گنجور را ایفا می‌کنم، چون در این کار از عروسک با تکنیک ماروت استفاده می‌شود بطوریکه نیمی از عروسک، بدن من است. در این نمایش از عروسک به عنوان تسهیل گر استفاده کردیم زیرا بچه‌ها سریع به عروسک اعتماد می‌کنند.
وی با بیان اینکه سختی نقش گنجور این است که باید همزمان چند کار را انجام بدهد، گفت: هدایت بچه‌های روی صحنه بدون کاهش ریتم تئاتر کار سختی است، زیرا کودکان در حین بازی تئاتر هم تماشا می‌کنند. خوشبختانه بچه‌ها خوب و پر انرژی جلو می‌آیند و چالش‌ها را رفع می‌کنند.
حسینی با بیان اینکه کار با کودکان در حوزه تئاتر سخت است، بیان کرد: یکی از دلایلی که ما این تکنیک را استفاده کردیم همین موضوع است. و سعی کردیم تکنیک‌های اجرا، طراحی صحنه و فرمت اجرا و ژانری که آن را اجرا می‌کنیم، متفاوت باشد. به این دلیل که بچه‌ها همیشه از ما چیز‌های جدید و بیشتری می‌خواهند.
کارگردان نمایش بیان کرد:این روز‌ها بچه‌ها دسترسی بیشتری به فضای مجازی دارند و به راحتی انیمیشن تماشا می‌کنند که در آن اتفاقات زیادی رخ می‌دهد و این موضوع سطح توقع کودکان را بالا برده است. پس باید با فکر پیش برویم تا اشتباهی رخ ندهد. از طرف دیگر سطح دانش کودکان امروزی به ما کمک می‌کند که بتوانیم با صداقت بیشتری با آن‌ها کار کنیم.
حسینی در خصوص کار‌های آینده خود گفت: تا آخر امسال این نمایش را بر روی صحنه داریم. برنامه دیگر ما برای سال جدید نمایش «پسر جنگل» با کارگردانی رامین کهن است، این نمایش را در جشنواره تهران مبارک اجرا کردیم. نمایش «پسر جنگل» پروژه بزرگ عروسکی است که فکر می‌کنم به لحاظ حجم عروسک‌ها و داستان تاکنون چنین اجرایی انجام نشده باشد.
