امام صادق علیه السلام:
هر مؤمنی در برابر صاحب قدرتی یا کسی که مخالف دین اوست، به قصد دست‌یافتن به چیزی از دنیای او، فروتنی و خضوع کند، خداوند او را بی‌‌نام و نشان گرداند، و برای این کار بر او خشم گیرد، و او را به خودش واگذارد؛ و اگر هم بر چیزی از دنیای او دست یابد و اندکی از آن به دستش افتد، خداوند برکت را از آن ببَرد.
متن حدیث:
لإمامُ الصّادقُ علیه السلام:
أیُّما مُؤمِنٍ خَضَعَ لِصاحِبِ سلطانٍ أو مَن یُخالِطُهُ علی دِینِهِ طَلَبا لِما فی یَدَیهِ مِن دُنیاهُ، أخمَلَهُ اللّه‌ُ ومَقَتَهُ علَیهِ ووَکَلَهُ إلَیهِ، فإن هُو غَلَبَ عَلی شَیءٍ مِن دُنیاهُ وصارَ فی یَدِهِ مِنهُ شَیءٌ، نَزَعَ اللّه‌ُ البَرَکَةَ مِنهُ.
"بحارالانوار، جلد ۷۵، صفحه ۳۷۱- منتخب میزان الحکمه، صفحه ۲۷۸"
