دکتر محمدرضا آخوندی نسب فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی و ترمیمی ،در خصوص مزایا و روش های مختلف عمل های لیپوساکشن و پروتز سینه نکات کمتر شنیده شده ای را ارائه داد.
یکی از المان های زیبایی در دوران کنونی داشتن اندام مناسب است و بسیاری از افراد به منظور دست یافتن به اندامی ایده آل به سراغ عمل لیپوساکشن می روند، دکتر آخوندی نسب در خصوص تکنیک اصلی لیپوساکشن توضیح داد: با پیشرفت تکنولوژی، روش های جدیدی برای لیپوساکشن ابداع شد؛ یکی از این روش ها اولتراسونوگراف است که با استفاده از امواج صوتی سلول های چربی خرد می شوند و سپس از طریق فشار منفی از زیر پوست بیرون کشیده می شوند. به علت تاثیرات منفی که امواج صوتی روی پوست برجای می گذاشتند و گاهی اوقات سوختگی هایی را نیز برجای می گذاشتند، به مرور زمان این روش منسوخ و کنار گذاشته شد.
وی افزود: روش بعدی که مورد استفاده قرار گرفت روش لیزرلیپولیز بود که با استفاده از اشعه لیزر، ابتدا سلول های چربی و حفره های چربی را لیزر و خرد می کردند و سپس این سلول های از بین رفته از طریق فشار منفی تخلیه می شدند. این روش هم بی عارضه نبود و در بسیاری از مواقع روی پوست، ایجاد سوختگی می کرد و از طرف دیگر زمان بر و دومرحله ای بود. در مرحله اول باید لیزر انجام می شد و در مرحله دوم لیپوساکشن انجام می شد. این روش نیز به مرور زمان کنار گذاشته شد.
این دکتر زیبایی ادامه داد: روش بعدی نیز با استفاده از امواج صوتی بود که امروزه با نام وایزر شناخته می شود. مشکل این روش نیز دو مرحله ای بودن آن، است.
لیپوماتیک به عنوان یکی از مدرن ترین روش های لاغری
وی با معرفی لیپوماتیک به عنوان یکی از مدرن ترین روش های لاغری، خاطرنشان کرد: روش دیگری که ابداع شد لیپوماتیک نام دارد که هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرد. در روش لیپوماتیک با استفاده از لرزشی که در بافت چربی ایجاد می شود، سلول های چربی خرد می شوند و همزمان تخلیه نیز می شود. تک پروسه ای بودن این روش، باعث تداوم یافتن استفاده از آن شده است.
او در خصوص مشکلات روش لیپوماتیک، گفت: بزرگترین مشکلی که این روش دارد آن است که لرزشی که دستگاه ها ایجاد می کنند باعث بروز فشار و خستگی در دست جراح می شود.
این پزشک جراح در خصوص مزایای روش های وایزر و لیپوماتیک گفت: البته مزیت اصلی روش هایی مانند وایزر و لیپوماتیک آن است که در نواحی که فرد، قبلا لیپوساکشن کرده است و دچار چسبندگی و فیبروز دارد هم می توان این فرآیند را مجددا انجام داد.
روش جدید پال برای حذف چربی های اضافی
دکتر آخوندی نسب درباره روش جدید پال برای حذف چربی های اضافی، توضیح داد:
روش جدید دیگر روش پال است، که در واقع شبیه لیپوماتیک و از طریق لرزش چربی ها را خرد می کند و همزمان عملیات تخلیه نیز انجام می شود. در اکثر مراکز دنیا از دستگاه پال استفاده می کنند این روش نتایج خوبی را هم به دنبال داشته است.
وی در خصوص تفاوت نتایج عمل لیپوساکشن با سایر روش های حذف چربی، گفت:
در حالت عادی تفاوت خاصی به لحاظ نتیجه، بین عمل لیپوساکشن عادی و سایر روش ها وجود ندارد ولی زمانی که در برخی از نواحی مشکل فیبروز و یا چسبندگی به وجود آمده باشد بهتر است از روش وایزر و یا لیپوماتیک استفاده شود تا نتایج حاصل شده مطلوب تر باشند.
پروتز سینه یکی از عمل های پرطرفدار در بانوان
از دیگر عمل هایی که بین بانوان بسیار رایج شده است پروتز سینه است که دکتر آخوندی نسب خواستیم در این رابطه توضیحات بیشتری بدهند
در خصوص پروتز سینه و مسائلی که در رابطه با آن مطرح می شود، باید گفت: از چند جنبه می توان پروتز سینه را مورد بحث قرار داد؛ یکی از آن ها از جهت شکل است. پروتزها به دوشکل گرد و یا آناتومیک (که در اصطلاح عامه اشکی نامیده می شود) وجود دارند. تفاوت این دو نوع پروتز در این است که پروتز گرد حالت نیم کره دارد ولی پروتزهای آناتومیک، در قسمت فوقانی حجم کمتری نسبت به قسمت تحتانی شان خواهند داشت.
او در خصوص پروتزهای گرد، توضیح داد: از پروتزهای گرد از سوی همه افراد می تواند مورد استفاده قرار بگیرد البته در مواقعی که فردی دوست داشته باشد که بالای سینه هایش حجیم باشد پروتز گرد مناسب تر است.
وی با اشاره با حالت طبیعی پروتزهای اشکی خاطرنشان کرد:
البته افرادی که تمایل دارند شکل پستان های شان حالت طبیعی داشته باشد بهتر است از پروتزهای اشکی (آناتومیک) استفاده کنند.
خصوصا برای افرادی که هیچ بافتی در سینه شان نداشته باشند پروتز اشکی، نتیجه بهتر و طبیعی تری را حاصل خواهد کرد. چرا که در این افراد، پروتز گرد، حالت نیمکره را ایجاد می کند به طوری قسمت های فوقانی و تحتانی هم اندازه خواهند شد. در صورتی که شما زمانی که سینه های خوش فرم طبیعی را مشاهده می کنید به راحتی متوجه می شوید که قسمت فوقانی نسبت به قسمت تحتانی، کم حجم تر است.
وی در خصوص اینکه پروتز سینه گرد برای چه افرادی مناسب است، گفت:
اما در افرادی که مقداری بافت سینه دارند و پستانشان حالت فلت و صاف ندارد استفاده از پروتزهای گرد هم می تواند حالت نسبتا طبیعی را ایجاد نماید.
برش های ایجاد شده در جراحی سینه
دکتر آخوندی نسب در خصوص برش های جراحی رایج برای قرار دادن پروتز سینه توضیح داد:
مساله دوم در مورد پروتزهای سینه، مربوط به برش محل های جراحی است. معمولا دو برش بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از این برش ها برش زیر خط سینه است و دیگری برش هاله دور نوک سینه است.
وی افزود: البته برخی از مراکز برش را در ناحیه زیر بغل ایجاد خواهند کرد.
این پزشک جراح زیبایی ادامه داد:
برش خط زیر سینه، از سایر روش ها معمول تر است؛ زیرا دید جراح از محل آن برش راحت تر است و اسکاری (جای زخمی) هم که از این برش بر جای می ماند چون در ناحیه چین قرار می گیرد عموما قابل مشاهده نیست.
اما افرادی هم هستند که شدیدا اصرار بر آن دارند که هیچ اثری از جای زخم (اسکار) جراحی بر جای نماند؛ در این حالت برش هاله دور نوک سینه بهترین روش است.
دکتر آخوندی نسب درباره اینکه چه زمانی میتوان پروتز سینه را از طریق برش هاله دور نوک سینه، جای گذاری کرد، گفت:
زمانی می تواند برش را در هاله دور نوک سینه ایجاد کرد که قطر آن حداقل چهار و نیم سانتی متر باشد و از این برش پروتزی با حجم سیصد تا سیصد و بیست سی سی را می توان وارد کرد. اما برای پروتزهای بزرگتر که بالای سیصد و پنجاه سی سی است لزوما باید از برش زیر سینه استفاده کرد.
محل های قرارگیری پروتز سینه
نکته سوم در مورد محل قرار گیری پروتز سینه است. پروتزهای سینه از لحاظ محل قرارگیری به دو دسته تقسیم می شوند؛ یکی پروتزهایی که روی عضله قرار می گیرند و دیگری زیر عضله.
در افرادی که لاغر نیستند و جلد چربی زیر سینه قوی داشته باشند شما می توانید پروتز را روی عضله قرار دهید.
مزیت این روش آن است که درد کمتری دارد و زیبایی خوبی را هم پس از عمل فراهم می آورد.
وی افزود: اما در افرادی که لاغر هستند برای اینکه لبه پروتز پس از اینکه ورم بعد از عمل کاهش و فروکش پیدا کرد، معلوم نباشد پروتز را زیر عضله قرار می دهند.
او در خصوص مزایای قرار دادن پروتز در زیر عضلات سینه توضیح داد:
مزیت این روش آن است که لبه پروتز و حالت مصنوعی بودن در آن مشخص نخواهد بود و پستان، پس از عمل پروتز، فرم طبیعی تری به خود خواهد گرفت. افرادی که پوست خوب و قوی ندارند و روی پوستشان ترک های زیادی مشاهده می شود، در صورتی که پروتز زیر عضله قرار بگیرد فشار حجم آن روی پوست نخواهد بود و آسیب کمتری متوجه آن خواهد شد.
او با اشاره به مشکلات قرار دادن پروتز در زیر عضلات سینه خاطرنشان کرد:
اما مشکل قرار دادن پروتز زیر عضله آن است که عمل، دردناک تر و دوره نقاهت آن طولانی تر خواهد بود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا در همه موارد می شود پروتز را بدون لیفت قرار داد یا نه؟، گفت:
اگر افتادگی سینه خفیف باشد، مشکل افتادگی با گذاشتن پروتز، خود به خود رفع خواهد شد.
وی افزود: اما اگر درجه افتادگی سینه زیادتر و در حدود دو یا سه درجه باشد، نیاز به لیفت همزمان با گذاشتن پروتز خواهد بود تا در دراز مدت پوست پستان که دچار شلی شده است در قسمت های زیرین آویزان نشود.
