حدیث امام علی (ع) درباره جایگاه تدبر و اندیشه در عبادات

اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

امام على علیه ‌السلام:

ألا لا خَیرَ فی قِرائةٍ لیسَ فی‌ها تَدَبُّرٌ، ألا لا خَیرَ فی عِبادَةٍ لیسَ فی‌ها تَفَقُّهٌ.

بدانید که در قرآن خواندنى که با تدبّر همراه نباشد، خیرى نیست؛ بدانید در عبادتى که با فهم و اندیشه توأم نباشد، خیرى نیست.

بحارالأنوار: ج۴، ص۲۱۱، ح۹۲