علی یعقوبی جویباری - عضو گروه رادیوتراپی و آنکولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، سرطان سینه یا Breast Cancer را شایع‌ترین نوع سرطان در میان زنان دانست و گفت: از هر ۷ زن یک نفر در طول حیات ممکن است به سرطان سینه مبتلا شود که رقم بالایی است.
وی با اشاره به اینکه هنوز به طور کامل تمام عوامل دخیل در بروز سرطان سینه شناخته نشده است، عنوان کرد: عوامل محیطی و ژنتیکی از جمله فاکتورهای موثر در بروز این نوع سرطان به شمار می رود که حدود ۱۵ درصد عوامل ژنتیکی و حدود ۸۰ درصد عوامل محیطی دخالت دارند.
یعقوبی ادامه داد: در صورت وجود شجره نامه ژنتیکی قوی، مشاوره ژنتیک و بررسی ژن های BRCA۱-BRCA۲ کمک بزرگی در پیشگیری از بروز سرطان سینه خواهد کرد. جهش در این ژن‌ها ۸۰ تا ۹۰ درصد ریسک بروز سرطان سینه را افزایش می‌دهد.
ارتباط بین چربی‌های شکمی و سرطان سینه
وی در خصوص عوامل محیطی و نقش آن در بروز این نوع سرطان افزود: تغییر سبک زندگی می‌تواند در کاهش آمار سرطان پستان کمک کننده باشد. توجه به نیازهای تغذیه‌ای، داشتن تغذیه سالم و حفظ تعادل و تنوع در مواد غذایی مصرفی بسیار حائز اهمیت است. همچنین مطالعات نشان می‌دهد ۷۵ دقیقه ورزش هفتگی یا ۱۵ دقیقه ورزش روزانه و حفظ تعادل وزن در کاهش احتمال بروز سرطان سینه موثر است.
به گفته یعقوبی، مطالعات نشان می دهد ۷۰ تا ۷۵ درصد موارد سرطان پستان وابسته به هورمون زنانه است و خیلی مواقع این هورمون‌های زنانه داخل بافت چربی، به ویژه چربی های شکمی ایجاد می شود. با اعمال همین تغییرات کوچک در زندگی می‌توان ۳۰ تا ۳۵ درصد ریسک بروز سرطان سینه را کاهش داد.
درد در بافت سینه، نشانه هشدار دهنده مطرحی نیست
عضو گروه رادیوتراپی و آنکولوژی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تصریح کرد: هرگونه تغییر رنگ در بافت سینه، لمس توده داخل اندام، فرورفتگی نوک سینه یا ترشحات خون آلود از جمله نشانه‌های هشداردهنده این بیماری محسوب می شود. لمس توده در محدوده زیربغل نیز به عنوان لنف‌هایی که با بافت سینه مرتبط است، علامت مهمی به شمار می رود.
یعقوبی با بیان اینکه در بسیاری از مواقع درد در بافت سینه برای بیماران حائز اهمیت است، گفت: به نظر می‌رسد درد به عنوان نشانه هشدار دهنده آنچنان مطرح نیست. تغییرات هورمونی که در طول سیکل‌های قاعدگی خانم ها اتفاق می‌افتد باعث می‌شود فرد دردی را تجربه کند که در بسیاری از مواقع نشانه بیماری نیست.
از غربالگری غافل نشوید
یعقوبی، معاینه فیزیکی و بالینی را مهمترین اصلی خواند که باید رعایت شود و افزود: اگر وجود توده سرطانی توسط پزشک تشخیص داده شد، قبل از تصمیم به درمان، نمونه برداری یا انجام بایوپسی لازم است تا خصوصیات تومور مشخص و بهترین راه درمان طراحی شود.
وی با اشاره به اهمیت غربالگری در درمان به موقع سرطان سینه، اظهار کرد: یافته تصویربرداری ماموگرافی به پزشک کمک می‌کند ضایعات بافت سینه‌ای که در نواحی عمیق تر قرار دارند و با دست لمس نمی‌شوند را پیدا کند.
یعقوبی، ادامه داد: با توجه به تغییرات اپیدمیوژیک و شیوع بیماری در سنین پایین‌تر توصیه می‌شود ماموگرافی پایه در سن حدود ۴۰ سالگی انجام شود، اگر شواهد مشکوکی وجود نداشت، در ۴۵ سالگی و سپس در فاصله‌های یک تا دو سال ماموگرافی را تکرار کنید.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این فوق تخصص اوروآنکولوژی، با اشاره به لزوم پیگیری‌های مستمر بیمارانی که سابقه سرطان سینه داشته‌اند، افزود: در دو سال اول پس از درمان که خطر برگشت بیماری بالاتر است، بررسی‌ها باید با فاصله‌های سه ماهه انجام شود، این بررسی‌ها در قالب معاینه بالینی یا آزمایش خون و سونوگرافی برای بیمار تجویز می‌شود.
وی در پایان تصریح کرد: در سالهای سوم تا پنجم پس از درمان، ممکن است فواصل معاینه شش ماهه شود و بعد از سال پنجم هر یک سال یک بار بیمار ویزیت می‌شود.
