در این تحقیقات که با استفاده از سه رویکرد مختلف انجام گرفته است، مشخص شد تمرینات فیزیکی سنگین در افراد مستعد ابتلا به ALS می‌تواند موجب آسیب به اعصاب حرکتی شود.
این تحقیقات دارای سه یافته کلیدی است. اول این که افراد دارای ساختار ژنتیکی مستعد انجام تمرینات فیزیکی، بیش از سایرین در معرض ریسک ابتلا به ALS قرار دارند.
دوم این که بسیاری از ژن های شناخته شده که موجب تغییر کارکرد نورون‌های حرکتی می‌شوند، در جریان فعالیت‌های سنگین مستمر، نحوه توصیف خود را تغییر می‌دهند.
سوم این که افراد دارای جهش در ژن C۹ORF۷۲ که تقریبا ۱۰ درصد از بیماران دچار ALS را تشکیل می‌دهند، در صورت انجام فعالیت‌های فیزیکی سنگین، در سن پایین‌تری دچار این بیماری می‌شوند.
بیماری ALS (اسکلروز آمیوتروفیک جانبی) که بیماری لوگرینگ نیز نامیده می‌شود، یک بیماری عصبی پیشرونده است که سبب زوال تدریجی سلول‌های عصبی می‌شود و توانایی حرکتی بیمار را سلب می‌کند.
در ALS بیمار به مرور زمان توانایی مکالمه را از دست می‌دهد و به دلیل ضعف عضلات، تنفس نیز به شواری انجام می‌شود.
سالانه حدود ۶ هزار و ۴۰۰ آمریکایی با این بیماری تشخیص داده می‌شوند.
