به گزارش افکارنیوز، «فاطمه رزاقی» در خصوص علل و انواع کم شنوایی گفت: اگر کم‌شنوایی ناشی از وجود مشکلی در گوش خارجی یا میانی باشد، به آن کم‌شنوایی انتقالی می‌گویند و اگر بر اثر آسیب به گوش داخلی باشد، کم شنوایی «حسی - عصبی» نامیده می‌شود که بیشترین نوع کم‌شنوایی از این نوع است. در برخی افراد، کم شنوایی ترکیبی از هر دو حالت است که کم شنوایی مختلط نامیده می‌شود.

وی افزود: علل احتمالی برای کم‌شنوایی در گوش خارجی، میزان زیاد جرم گوش «موم یا واکس»، در گوش خارجی یا عفونت و التهابات کانال گوش می‌تواند باعثآسیب به گوش خارجی شود.

کارشناس مسئول ناشنوایان و کاشت حلزون بهزیستی خراسان‌جنوبی ادامه داد: این‌گونه اختلالات معمولاً به‌راحتی قابل درمانند. فقط باید پیش از اینکه باعثکم شنوایی شوند، برطرف شوند.

رزاقی گفت: پاره شدن پرده‌ی گوش، عفونت و اتواسکلروز «سخت شدن و تجمع کلسیم در اطراف استخوان رکابی گوش که مانع از حرکت آن می‌شود»، از آسیب‌های وارده به گوش میانی هستند.

وی افزود: بسیاری از مشکلات گوش خارجی و گوش میانی با دارو یا جراحی به طور موفقیت‌آمیز قابل درمان هستند و اگر هم نباشند با استفاده از سمعک، فرد می‌تواند از باقی مانده‌ی شنوایی خود به خوبی استفاده کند.

کارشناس مسئول ناشنوایان و کاشت حلزون بهزیستی خراسان‌جنوبی با بیان اینکه اغلب کم‌شنوایی‌ها ناشی از آسیب به گوش داخلی است، تصریح کرد: علل این آسیب‌ها شامل، افزایش سن، در معرض صداهای بلند بودن، مصرف برخی داروها، بیماری‌های دوران کودکی، ژنتیک و صدمه و آسیب به سر است.

رزاقی تصریح کرد: در این حالات، سلولهای ظریف مویی در حلزون آسیب دیده و به این ترتیب سیگنالهای صدا به مغز منتقل نمیشود. در کل، آسیب به گوش داخلی، معمولاً قابل برگشت نیست اما با یک سمعک خوب میتوان به میزان زیادی آن را جبران کرد.