امام خمینی به کدام ورزش ها علاقه داشتند؟

امام خمینی (ره ) به ساده زیستی و اهمیت به بهداشت شهره خاص و عام بودند تا جایی که وقتی به صحبت های نزدیکان ایشان رجوع می کنیم همگی موکد این ادعا هستند.

 

سید حمید روحانی؛ از نزدیکان حضرت امام(س) و مؤلف کتاب تحلیلی از نهضت امام، می گوید: امام در زندگی همواره ساده می زیست، ساده می پوشید، ساده می خورد، از غذای چرب و نرم  وخوراکی های مقوی پرهیز می کرد؛ در نجف غذای مورد علاقة ایشان نان و پنیر و گردو بود.
بارها شنیده شده که رهبرمعظم انقلاب عبارت "عقل سالم در بدن سالم " را به زبان آوردند و به لزوم توجه به سلامتی و ورزش برای ایفای نقش در پیشرفت جامعه تاکید داشتند.

 

عقل سالم در بدن سالم
سرگرد حسین مرتاضی نقل می کند: رهبر کبیر انقلاب بسیار به امر ورزش اهمیت می دادند و خود به آن عمل می کردند، بودند. 

 

ایشان تأکید زیادی بر ورزش سالم داشتند و می فرمودند: عقل سالم در بدن سالم است. ورزش همان طور که بدن را تربیت می کند، عقل را هم سالم می کند و اگر عقل سالم شد، تهذیب نفس هم دنبال او باید باشد. شما همان طور که ورزش می کنید و اعصاب خودتان را قوی می کنید، و ان شاء الله برای مملکت و آتیه مملکت مفید خواهید شد، لازم است که همه ابعاد وجودی خودتان را تحت تربیت ورزشی درآورید. 

 

و در جای دیگر می فرمایند: آن ها که جنبة ورزشکاری و مادی را دارند، آنها جوان هایی هستند که قوای جسمی شان به خاطر همین ورزش نشاط و آمادگی پیدا می کند، آن وقت روح آن ها معنویات و ایمان را زودتر قبول می کند. 

 

هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد
امام خمینی(س) به بسیاری از رشته های ورزشی علاقمند بودند ولی رشته خاصی را ترجیح نمی دادند. از جمله ورزش هایی که حضرت امام، خود بیش تر به آن اشتغال داشتند، می توان به کوهنوردی، فوتبال در سنین نوجوانی، شنا، ژیمناستیک، پرش طول و ارتفاع و ورزش های باستانی و کشتی در سنین جوانی اشاره کرد. 

 

اما وقتی پا به سن گذاشتند، بیش تر به کوهنوردی و پیاده روی می پرداختند و هیچ گاه به خاطر برنامه ای، از ورزش نمی گذشتند و در توصیه هایشان به فرزندان و نوه های خود می فرمودند: درساعت تفریح، درس نخوانید و درساعت درس خواندن، تفریح نکنید؛ هر کدام در جای خود . 

 

مرحوم حاج سید احمد خمینی نقل می کنند: امام تا همین اواخر، روزی یک ساعت و نیم پیاده روی می کردند و حرکت های ورزشی را به راحتی انجام می دادند و مرتب حرکاتی که پزشکان برای کمردرد و پادرد ایشان تجویز کرده بودند، انجام می دادند. 

 

احترام امام(ره) به جایگاه پزشک
سیدحسن عارفی پزشک امام (ره) در خصوص رفتار ایشان با پزشک خود عنوان کرد:  حضرت امام احترام خاصی برای پزشکان قایل بودند و حتی در بیمارستان به دلیل رعایت نکردن حجاب از سوی پرستاران در آن سال به من فرمودند: شما خودت از من پرستاری کن و پرده‌ای در این قسمت قرار بده. 

 

وی افزود: ایشان هرگونه تغییر رفتار و علامتی را به من گزارش می‌دادند و حتی به یاد دارم در مهر ماه سال 61 ایشان به من فرمودند: آقای دکتر، من موقع راه رفتن مثل اینکه زیر پایم ابر وجود دارد. من با بررسی متوجه شدم تری‌گلیسرید ایشان بالاست و با رژیم غذایی به حد طبیعی برگشت. البته از همکاران متخصص اعصاب خواستم بررسی کنند و نتیجه این بود که نوعی نوروپاتی ناشی از افزایش سن است. 

 

غذا ودارو فقط با نظر پزشک
عارفی تاکید کرد: امام(ره) نه تنها داروها بلکه هیچ ویتامین یا غذایی را بدون مشورت با پزشک  مصرف نمی‌کردند و بسیار منظم دارو می‌خوردند و دستورات پزشکی را اجرا می‌کردند. 
آنچه که در خصوص رفتارهای امام راحل گفته و شنیده می شود حاکی از توجه ایشان به مسئله سلامتی ، بهداشت و درمان است موضوعی که جای خالی آن در جامعه کنونی خیلی احساس می شود.

 

تا جایی که مسئولان وزارت بهداشت و درمان بارها در خصوص مصرف سرخود دارو یا تاکید بر گذراندن کامل دوره درمان هشدارهایی داده اند که از این طریق بخش عمده ای از مشکلات در این حوزه از جمله مقاومت دارویی را برطرف سازند.

 

بنابراین امام (ره) نه تنها در زمینه سیاست الگوی بزرگترین سیاست مردان جهان بوده بلکه در خصوص بسیاری از مسائل از جمله بهداشتی می توانند الگوی مناسبی برای افراد جامعه باشند.

 

گزارش میترا پوررمضان