تعویق آزمون استخدامی زنان  برای کسب رأی بود!
توران ولی‌مراد، کارشناس امور زنان  می‌گوید: «ساختاری در حوزه زنان وجود ندارد، رئیس‌جمهور مشاور یا معاونی به تناسب رویکرد و جهت‌گیری سیاسی خود انتخاب می‌کند و در تمام ادوار مشخص بوده که این اقدام به نوعی از سر خود باز کردن مسئولیت‌ها در حوزه زنان است. اول دفتر بود بعد به مرکز تبدیل شد و حالا هم معاونت است، مشکل بر سر تبیین جایگاه است، ‌آقایانی که این پست را درست کردند برای این بود که وقتی به مسائل زنان و خانواده می‌رسیم بگویند نهاد متولی داریم و باید مطالبات خود را از آنها پیگیری کنند چون آقایان این افراد را بر سر کار گذاشته‌اند به گونه‌ای عمل می‌کنند که آقایان از آنها راضی باشند و در حقیقت پاسخگو به ملت نبودند و نگاه کردند که مسئولان بالادستی آنها ازشان چه می‌خواهند و آنها هم همین کار را انجام دادند یا اصلاً می‌توان گفت آقایان افرادی را در حوزه زنان بر سر کار گذاشتند که به خواسته‌های آنها پاسخ دهند به همین دلیل اساساً کار سیاسی انجام شده است و به جای اینکه به مطالبات زنان و جامعه پاسخ دهند، کار سیاسی انجام دادند چون اساساً حفظ پست و صندلی و حفظ در قدرت یک کار سیاسی است. حالا اگر آقایان بالادست توان‌افزایی جریان سیاسی خود را بخواهند، این افراد به خدمت آنها می‌روند کما اینکه خانم مولاوردی در تمام این سه سال تا انتخابات مجلس در خدمت توان‌افزایی جریان سیاسی خودش بود و از این پست برای بهره‌برداری سیاسی استفاده کرد. از اول هم موضوع انتخابات 96 مدنظر بود و حتی شخص رئیس‌جمهور هم از موضوع زنان بهره‌برداری سیاسی کرد.»

ولی‌مراد،  منتی را که رئیس‌جمهور بر سر زنان گذاشت اینگونه افشاگری می‌کند: «آزمونی که سه روز قبل معاون رئیس‌جمهور اعلام می‌کند نمی‌خواهیم استخدامی را انجام دهیم، رئیس‌جمهور با آن، وعده‌ به زنان می‌دهد تا باز هم آرای زنان را به دست بیاورد. یکسری کارهای دیگر هم انجام دادند که کارشان در شأن معاونت به عنوان واحد زیرمجموعه ریاست جمهوری نبوده است و به تناسب شرایط روز و زمان و با ملاحظات سیاسی مرتبطین امکانات را خرج خیریه‌ای کردند. وظیفه معاونت این است که دستگاه‌ها را فعال کند و سهم امور زنان را از دستگاه‌ها بگیرد. از اساس مسیر معاونت غلط است چون تثبیت عدم احیای حقوق زنان و انجام کارهای لازم توسط دستگاه‌هاست.»

این کارشناس امور زنان تأکید می‌کند که نباید با زنان مانند یک یتیم خانه رفتار کرد: «نهاد فرا‌قوه‌ای یا مرکز عالی زنان دقیقاً همان نهاد مورد نیاز است. موضوع زنان و خانواده در کشور به حال خود رها شده و یتیم است. واحدهای مختلفی مانند شورای فرهنگی اجتماعی زنان، فراکسیون زنان مجلس، معاونت امور زنان ریاست جمهوری و امور زنان دستگاه‌ها وجود دارند اما نخ تسبیح اینها و هماهنگ‌کننده اینها کیست؟ اینکه این واحدها در بازه زمانی خودشان باید چه کارهایی انجام دهند؟ تعریف ما از زن و هویت زن در جمهوری اسلامی چیست؟ خانواده مطلوب در جمهوری اسلامی چگونه تعریف می‌شود و حضور اجتماعی زن چیست و ملزومات آن چه چیزهایی است؟ ابتدا باید نقطه مطلوب تعریف و سیاست‌ها مشخص شود. برنامه‌های کلان و بلندمدت تعیین شود، نهاد فرا‌قوه‌ای باید این اقدام‌ها را انجام دهد و بعد دستگاه‌ها را ملزم کند در بازه زمانی خودشان اقدامات لازم را انجام دهند. این خلأ مهمی است که داریم و تا این خلأ برطرف نشود وضعیت بر همین منوال است چون دستگاه‌ها و قوا به هر حال افراد سیاسی هستند و چون سیاسی هستند بهره‌برداری سیاسی آنها ادامه پیدا می‌کند ولی فرا‌قوه یعنی باید از بستری خارج از قوا باشد و اگر آن نهاد راه‌اندازی شود باید خیلی از واحدهای کوچک جمع شوند یعنی برخی جاها هستند که خاصیتی ندارند مانند کمیته زنان مجمع تشخیص مصلحت که مشخص نیست چه کاری انجام می‌دهد به عنوان مثال الان تطبیق عملکرد معاونت با برنامه پنجم را کجا انجام دادند؟ فقط یک‌سری پست‌های فرمایشی درست شده است. »

خانم ولی‌مراد ایرادی هم به صدا وسیما دارد: «صدا و سیما نیز به عنوان یک مرکز اطلاع‌رسانی و فرا‌قوه نقش خودش را در این مدت برای تشکیل مرکز عالی و فراقوه‌ای زنان فراموش کرده و عملیاتی نکرده است، صداو سیما موظف است هم به تبیین ضرورت شکل گرفتن آن و هم دستیابی به بایدها و نبایدها و مأموریت و وظیفه چنین نهادی و نقش و کارکرد آن بپردازد.»